Nitria
Nitria – starożytne centrum monastyczne w północnym Egipcie, na zachód od Delty Nilu.
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
Al Barnuji |
| Kościół |
koptyjski |
| Typ zakonu |
męski |
| Data budowy |
330 |
| Data zamknięcia |
poł. VII wieku |
Położenie na mapie Egiptu  | |
 30°55′43″N 30°23′08″E/30,928653 30,385628
| |
Historia edytuj
Nitria była pierwszym z trzech głównych ośrodków monastycznych na Pustyni Nitryjskiej[1], pozostałe dwa to Kellia i Sketis. Została założona w 330 roku przez Ammoniusza, ucznia św. Antoniego Wielkiego, i do końca IV wieku przyciągnęła tysiące mnichów. Do roku 390 przekształciła się z luźnej społeczności anachoretów w zorganizowaną wspólnotę z bankierami, kupcami i zorganizowanym życiem eklezjalnym. Do Nitrii ściągali także liczni pielgrzymi z Aleksandrii. Wielu mnichów zaradzało ich potrzebom. Część mnichów, szukając miejsc odosobnienia, osiedlała się z dala od pątników i kupców. Tak powstał w 338 roku ośrodek monastyczny w Kellia, odległej o dwanaście mil od Nitrii. Populacja mnisza zaczęła kurczyć się w V i VI wieku. Miejsce zostało opuszczone gdzieś w połowie VII wieku[2].
W Nitrii w latach 383–385 przebywał Ewagriusz z Pontu[3]. Innymi znanymi postaciami chrześcijańskiego antyku, związanymi z Nitrią są: św. Jan Kasjan, św. Hieronim, św. Cyryl.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Paweł Siwiec (pod red.): Orientalia w „Zbiorze potrzebniejszych wiadomości porządkiem alfabetu ułożonych” Ignacego Krasickiego. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2015, s. 299. ISBN 978-83-7638-672-0.
- ↑ Roger Shaler Bagnall: Egypt from Alexander to the early Christians: An Archaeological and Historical Guide. Getty Publications, 2004, s. 108-112. ISBN 978-0-89236-796-2. (ang.).
- ↑ Leszek Misiarczyk: Osiem duchów zła i sposoby walki z nimi według Ewagriusza z Pontu. Kraków: Tyniec Wydawnictwo Benedyktynów, 2015, s. 10-11. ISBN 978-83-7354-570-0. (pol.).