Nowiny dla ludu wiejskiego

Nowiny dla ludu wiejskiegopolskojęzyczny tygodnik drukowany szwabachą wydawany w Cieszynie w okresie Wiosny Ludów. Był wydawany przez polskojęzyczne środowiska proniemieckie, głównie ewangelickie, przez co miał germanofilski i antypolski charakter. Miał aprobatę niemieckich demokratów, wówczas najliczniejszych w Bielsku i Cieszynie[1]. Dało początek nurtowi „ślązakowskiemu” na Śląsku Cieszyńskim. Niejako kontynuacją tygodnika były późniejsze „Nowy Czas. Tygodnik polityczny” superintendenta Theodora Haasego i „ŚlązakŚląskiej Partii Ludowej.

Nowiny dla ludu wiejskiego
Ilustracja
Nowiny dla ludu wiejskiego z 5 lipca 1848
Częstotliwość

tygodnik

Państwo

 Cesarstwo Austrii

Tematyka

polityczna

Pierwszy numer

5 lipca 1848

Ostatni numer

28 marca 1849

Wydawcami byli kolejno Józef Paduch, Andrzej Źlik i Paweł Kajzar. W związku z wprowadzeniem przez prawo austriackie systemu kaucji wymaganych od wydawców, 28 marca 1849 roku zaprzestano wydawania Nowin dla Ludu Wiejskiego.

Historia edytuj

Była reakcją na wydawany od 6 maja 1848 austroslawistycznyTygodnik Cieszyński[1]. Wydawanie zapoczątkowały dwie osoby: Karol Kotschy (Koczy), zastępca posła frankfurckiego z okręgu bielskiego i pastor zboru ewangelickiego w Ustroniu oraz Andrzej Źlik, profesor gimnazjum ewangelickiego w Cieszynie. Tygodnik często polemizował i krytykował narodowo-polski charakter Tygodnika Cieszyńskiego po przejęciu go przez Pawła Stalmacha, np. przeciw przyłączeniu Śląska Cieszyńskiego do Galicji. Na łamach gazety starano się dowodzić, że odrębność językowa nie może decydować o przynależności państwowej, lecz może być jej przyczyną wyższość cywilizacyjna Niemiec nad ziemiami polskimi[2]. Lansowano w niej asocjację polskości z uciskiem feudalnym i zacofaniem ekonomicznym[3].

Po upadku rewolucji wiedeńskiej w grudniu 1848 w tygodniku podkreślono sentymenty proniemieckie dobitniej: Śląsko do niemieckiej ziemi należy, a coraz to więcej niemczyzny w nim przebywa. (...) Wejrzyj z miasta, są niemieckie! Spojrzyj na wieś: wieśniak się pyszni, iż po niemiecku mówić umie. Bo niemiecki jest mu znakiem i zaręczeniem kultury[4].

W następnym roku państwo Habsburgów wprowadziło wysokie kaucje na wydawanie prasy i oba tygodniki przestały być wydawane.

Przypisy edytuj

  1. a b Janusz Gruchała, Krzysztof Nowak: Dzieje polityczne. W: Śląsk Cieszyński od Wiosny Ludów do I wojny światowej w latach 1848-1918. Idzi Panic, Krzysztof Nowak (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2013, s. 35. ISBN 978-83-935147-3-1.
  2. J. Gruchała, Śląsk Cieszyński od Wiosny Ludów..., 2013, s. 35
  3. J. Gruchała, K. Nowak, Śląsk Cieszyński..., 2013, s. 40.
  4. J. Gruchała, Śląsk Cieszyński od Wiosny Ludów..., 2013, s. 43

Bibliografia edytuj

  • Kenig Piotr, 150 lat prasy polskiej na Śląsku Cieszyńskim. Zarys historyczny, Bielsko-Biała 1998, s. 6.

Linki zewnętrzne edytuj