OAO 1 (Orbiting Astronomical Observatory 1) – amerykański teleskop kosmiczny należący do serii OAO. Pierwsze z trzech obserwatoriów kosmicznych tego typu, które znalazło się na orbicie. Z powodu awarii systemu zasilania w energię nie rozpoczął obserwacji astronomicznych.

OAO 1
Ilustracja
Inne nazwy

OAO A

Indeks COSPAR

1966-031A

Indeks NORAD

S02142

Zaangażowani

NASA

Rakieta nośna

Atlas Agena D

Miejsce startu

Cape Canaveral Air Force Station, USA

Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum

783 km

Apogeum

793 km

Okres obiegu

100,6 min

Nachylenie

35°

Czas trwania
Początek misji

8 kwietnia 1966 19:35 UTC

Koniec misji

kwiecień 1966

Wymiary
Masa całkowita

1774 kg

Budowa edytuj

Długość satelity wynosiła 5,5 m, średnica 2,1 m, masa 1774 kg. Satelita miał kształt graniastosłupa ośmiobocznego, do którego zamontowano dwa panele baterii słonecznych mające dostarczać energię elektryczną[1].

Misja edytuj

Misja rozpoczęła się 8 kwietnia 1966 roku, kiedy rakieta Atlas Agena D wyniosła z Cape Canaveral Air Force Station na niską orbitę okołoziemską pierwszy teleskop kosmiczny z serii OAO. Po znalezieniu się na orbicie satelita otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-031A. Głównym zadaniem satelity miało być badanie źródeł promieniowania gamma. Początkowo misja przebiegała prawidłowo, jednak z powodu awarii ogniw słonecznych i rozładowania się baterii, została zakończona po wykonaniu 20 okrążeń Ziemi[2].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • OAO 1(1966 031A). NASA gov. [dostęp 2017-03-23]. (ang.).
  • OAO 1. Gunter's Space Page. [dostęp 2017-03-23]. (ang.).
  • Mark Wade: OAO. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-03-23]. (ang.).
  • Jonathan McDowell: Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2014-05-13]. (ang.).
  • OAO 1. N2YO. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).
  • Systemy wykorzystania sztucznych satelitów. W: Edmund Staniewski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974, s. 137.