Okręty podwodne typu VIIA

Okręty podwodne typu VIIA – typ 10 okrętów podwodnych Kriegsmarine zbudowanych w latach 1936-1937 przez niemieckie stocznie Deschimag AG Weser i Friedrich Krupp Germaniawerft. Konstrukcja tych jednostek opierała się na ulepszonym projekcie opracowanych dla Finlandii przez założone w Holandii niemieckie biuro konstrukcyjne Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw (IvS) okrętów typu Vetehinen. Okręty typu VIIA były prekursorami najważniejszego „atlantyckiego” typu U-Bootów Kriegsmarine w trakcie drugiej wojny światowej. Podczas prowadzonej kampanii wojennej miały status okrętów operacyjnych do końca roku 1940, kiedy ocalałe jednostki tego typu skierowano do działań szkoleniowych.

Okręty podwodne typu VIIA
Ilustracja
Rodzaj okrętu

SS

Kraj budowy

 III Rzesza

Projekt

IvS

Stocznia

AG Weser, Germaniawerft

Zbudowane

10

Użytkownicy

 Kriegsmarine

Uzbrojenie:
11 torped
1 działo 88 mm
1 × 20 mm działo AA
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


4 × 533 mm
1 × 533 mm

Załoga

44 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

626 ton

• w zanurzeniu

745 ton

Napęd:
2 silniki Diesla
2 silniki elektryczne Brown-Boveri
2 wały napędowe (2300 KM)
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


16 węzłów
8 węzłów

Zniszczenie okrętów edytuj

Dwa ocalałe okręty (U-29 i U-30) zostały zatopione 4 maja 1945 roku przez własne załogi we Flensburgu.

Bibliografia edytuj