Pałuczanie
Pałuczanie – grupa etnograficzna ludności polskiej zamieszkującej Pałuki – obszar przejściowy między Wielkopolską, Kujawami i Krajną.
| Miejsce zamieszkania | |
|---|---|
| Język | |
| Grupa |
Ich nazwa wywodzi się od starosłowiańskich wyrazów łęg, ług, łuk, łuh oznaczających tereny podmokłe, bądź od średniowiecznego rodu Pałuków[1], władających dobrami, obejmującymi część chodzieskiego, część wągrowieckiego, okolice Żnina i Szubina po Noteć. Swoją gwarą i tradycyjną kulturą ludową nawiązują do północnej Wielkopolski, a także do elementów z terenu Kujaw.
Przypisy edytuj
- ↑ Jerzy Adamczewski, Budownictwo ludowe na Pałukach, „Studia Lednickie”, 7, 2002, s. 193-238 [dostęp 2020-06-24].
Bibliografia edytuj
- Andrzej Brencz, Wielkopolska jako region etnograficzny, Poznań 1996