Paulina Guba (ur. 14 maja 1991 w Otwocku) – polska lekkoatletka specjalizująca się w pchnięciu kulą. Srebrna medalistka Letniej Uniwersjady 2015. Wielokrotna mistrzyni Polski. Mistrzyni Europy z Mistrzostw w Niemczech (2018) oraz Wojskowa Mistrzyni Świata z Igrzysk w Chinach (2019). Olimpijka z Rio i z Tokio (dwa razy odpadła w eliminacjach).

Paulina Guba
Ilustracja
Paulina Guba na najwyższym podium w czasie Mistrzostwa Polski 2021
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1991
Otwock

Informacje klubowe
Klub

AZS UMCS Lublin

Trener

Barbara Sierpińska (2003–2010)
Edmund Antczak (od 2010)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
złoto Berlin 2018 pchnięcie kulą
Uniwersjada
srebro Gwangju 2015 pchnięcie kulą
brąz Tajpej 2017 pchnięcie kulą
Światowe wojskowe igrzyska sportowe
złoto Wuhan 2019 pchnięcie kulą
Mistrzostwa Polski seniorów
złoto Bydgoszcz 2011 pchnięcie kulą
złoto Bielsko-Biała 2012 pchnięcie kulą
złoto Szczecin 2014 pchnięcie kulą
złoto Kraków 2015 pchnięcie kulą
złoto Białystok 2017 pchnięcie kulą
złoto Lublin 2018 pchnięcie kulą
złoto Radom 2019 pchnięcie kulą
złoto Włocławek 2020 pchnięcie kulą
złoto Poznań 2021 pchnięcie kulą
srebro Bielsko-Biała 2010 pchnięcie kulą
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Spała 2011 pchnięcie kulą
złoto Spała 2012 pchnięcie kulą
złoto Toruń 2015 pchnięcie kulą
złoto Toruń 2016 pchnięcie kulą
złoto Toruń 2017 pchnięcie kulą
złoto Toruń 2018 pchnięcie kulą
srebro Sopot 2014 pchnięcie kulą
brąz Spała 2010 pchnięcie kulą

Kariera sportowa edytuj

Urodziła się w Otwocku, a wychowała w Sobieniach-Jeziorach[1]. Uprawianie sportu rozpoczęła w lekkoatletycznej sekcji Startu Otwock, do której należała do 2018 roku, gdy została zawodniczką AZS UMCS Lublin. Podczas mistrzostw Europy juniorów w Nowym Sadzie (2009) uplasowała się tuż za podium – na czwartym miejscu[2]. Rok później zajęła ósmą lokatę na mistrzostwach świata juniorów[3]. Tuż za podium – na czwartym miejscu – ukończyła rywalizację na mistrzostwach Europy do lat 23 w Ostrawie (2011). W 2012 odpadła w eliminacjach halowych mistrzostw świata oraz była finalistką mistrzostw Europy. Reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych oraz zimowym pucharze Europy w rzutach.

Medalistka mistrzostw Polski seniorów – zdobyła sześć złotych (Bydgoszcz 2011, Bielsko Biała 2012, Szczecin 2014, Kraków 2015, Białystok 2017 i Lublin 2018) oraz jeden srebrny (Bielsko-Biała 2010[4]) medal. Ośmiokrotnie stanęła na podium halowych mistrzostw kraju zdobywając sześć złotych (Spała 2011, Spała 2012, Toruń 2015, Toruń 2016, Toruń 2017 i Toruń 2018[5]), srebrny (Sopot 2014) i brązowy (Spała 2010[6]) medal. Uczestniczka mistrzostw Europy w Amsterdamie (2016), w których dotarła do finału, zajmując w nim 11. pozycję. W ciągu swojej kariery stawała na podium ogólnopolskiej olimpiady młodzieży oraz mistrzostw kraju w kategorii juniorów młodszych i juniorów (m.in. wygrała juniorski czempionat w 2010[7]).

Rekordy życiowe: stadion – 19,38 (8 lipca 2018, Cetniewo) 3. wynik w historii polskiej lekkoatletyki; hala – 18,77 (17 lutego 2018, Toruń).

W październiku 2018 rozpoczęła służbę wojskową (przeszkoleniem w 36. dr OP)[8]. Obecnie jest żołnierzem Marynarki Wojennej RP[9].

Osiągnięcia edytuj

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2009 Mistrzostwa Europy juniorów   Nowy Sad 4. miejsce 15,63
2010 Mistrzostwa świata juniorów   Moncton 8. miejsce 15,20
2011 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Sztokholm 6. miejsce 16,08
Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Ostrawa 4. miejsce 17,17
2012 Halowe mistrzostwa świata   Stambuł el. – 13. miejsce 17,15
Zimowy puchar Europy w rzutach   Bar 4. miejsce U23 16,51
Mistrzostwa Europy   Helsinki 10. miejsce 17,09
2013 Młodzieżowe mistrzostwa Europy   Tampere 5. miejsce 16,57
2015 Halowe Mistrzostwa Europy   Praga 5. miejsce 17,47
Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Czeboksary 5. miejsce 16,87
Uniwersjada   Gwangju   2. miejsce 17,94
Mistrzostwa świata   Pekin 11. miejsce 17,52
2016 Mistrzostwa Europy   Amsterdam 11. miejsce 16,95
Igrzyska olimpijskie   Rio de Janeiro el. – 13. miejsce 17,70
2017 Halowe mistrzostwa Europy   Belgrad 6. miejsce 18,00
Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Lille 3. miejsce 17,67
Mistrzostwa świata   Londyn el. – 16. miejsce 17,52
Uniwersjada   Tajpej 3. miejsce 17,76
2018 Halowe mistrzostwa świata   Birmingham 5. miejsce 18,54
Athletics World Cup   Londyn 2. miejsce 19,29
Mistrzostwa Europy   Berlin   1. miejsce 19,33
Puchar interkontynentalny   Ostrawa 5. miejsce 18,94
2019 Superliga drużynowych mistrzostw Europy   Bydgoszcz 4. miejsce 17,77
Mecz Europa – USA   Mińsk 6. miejsce 18,50
Mistrzostwa świata   Doha 10. miejsce 18,02
Światowe wojskowe igrzyska sportowe   Wuhan 1. miejsce 18,22
2021 Igrzyska olimpijskie   Tokio el. – 27. miejsce 16,98
2022 Mistrzostwa Europy   Monachium el. – 20. miejsce 16,66

Przypisy edytuj

  1. Marek Wawrzynowski: Paulina Guba: Do ostatniego pchnięcia. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2021-07-02]. (pol.).
  2. European Junior Championships 2009. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
  3. World Junior Championships 2010. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-09)]. (ang.).
  4. Janusz Rozum: Mistrzostwa Polski w Bielsku-Białej – Dzień I. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2015-06-14]. (pol.).
  5. 61. HMP: halowy rekord świata U20 Siciarz! – Polski Związek Lekkiej Atletyki [online], www.pzla.pl [dostęp 2017-02-26].
  6. Halowe MP w Spale – dzień II [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-06-14] (pol.).
  7. Janusz Rozum, Medaliści pierwszego dnia Mistrzostw Polski Juniorów [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2015-06-14] (pol.).
  8. Twitter. Informacja na oficjalnym koncie MON.. twitter.com, 2018-10-24. [dostęp 2018-10-24].
  9. „Operacja Wuhan”: Lekka atletyka. polska-zbrojna.pl, 15 października 2019. [dostęp 2019-10-16].

Bibliografia edytuj