Wikipedia

Paweł Storożyński

polski koszykarz

Paweł Storożyński (ur. 24 marca 1979 w Łodzi) – polski koszykarz i muzyk, posiadający również francuskie obywatelstwo i występujący na pozycji niskiego lub silnego skrzydłowego. Były reprezentant Polski seniorów i reprezentant Francji w kategorii kadetów.

Paweł Storożyński
niski skrzydłowy/silny skrzydłowy
Pseudonim

„Storo”

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1979
Łódź

Obywatelstwo

polskie / francuskie

Wzrost

od 198 do 203 cm

Kariera
Aktywność

1998–2012

College

Dodge City Community College (1999–2001)
Texas Tech University (2001–2003)

Przebieg kariery edytuj

Początki (do 1999) edytuj

Storożyński jest synem Bożeny i Tomasza Storożyńskich, którzy również uprawiali koszykówkę. W 1980 roku wyjechał wraz z rodzicami do Francji. W tym kraju zaczął pierwsze treningi koszykówki w klubie z Auxerre, a w 1992 roku przeniósł się do JDA Dijon. Wraz z tym zespołem zdobył 6 tytułów mistrza Francji w kategoriach juniorskich[1]. W 1995 roku wraz z reprezentacją Francji kadetów wystąpił na mistrzostwach Europy do lat 16, gdzie kadra ta zajęła 6. pozycję, a Storożyński zdobywał średnio po 9,7 punktu i 11,9 zbiórki na mecz[2]. W sezonie 1998/1999 zadebiutował w pierwszej drużynie JDA Dijon, rozgrywając jedno spotkanie w lidze Pro A, w którym w czasie 3 minut zdobył 1 punkt[3].

Stany Zjednoczone (1999–2003) edytuj

W 1999 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie podjął naukę i grę w junior college'u Dodge City Community College[1]. W drugim roku gry w rozgrywkach NJCAA Storożyński został wybrany do „pierwszej piątki” swojej konferencji i regionu[4], zdobywając średnio po 16 punktów i 9 zbiórek w meczu[5]. Po zakończeniu gry w NJCAA (zawodnik w rozgrywkach tych może występować maksymalnie 2 sezony) otrzymał oferty z kilkunastu uniwersytetów i ostatecznie przeniósł się do grającej w dywizji I NCAA drużyny Texas Tech Red Raiders, reprezentującej uczelnię Texas Tech University[1]. W nowej drużynie zadebiutował dopiero w grudniu 2001 roku, bowiem wcześniej NCAA nałożyła na niego karę dyskwalifikacji na okres 7 meczów za grę w profesjonalnych rozgrywkach przed przyjazdem do Stanów Zjednoczonych[6]. W debiutanckim sezonie rozegrał w sumie 25 spotkań, w których zdobywał przeciętnie po 6,3 punktu, 4 zbiórki i 2,1 asysty[7]. Na parkiecie spędzał w tym czasie średnio po 20,3 minuty, 18 razy rozpoczynając grę w „pierwszej piątce” i 7 razy zdobywając 10 lub więcej punktów[4]. W drugim sezonie w NCAA Storożyński rozegrał 21 meczów, w których zdobywał średnio po 5 punktów, 3,1 zbiórki i 1 asystę[7].

Powrót do Europy (2003–2009) edytuj

W 2003 roku Storożyński zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski. W jej barwach wystąpił w 6 meczach, zdobywając średnio po 4,5 punktu[8]. Po zakończeniu gry w NCAA Storożyński powrócił do Francji, gdzie sezon 2003/2004 zaczął w drugoligowym klubie Étendard de Brest. W barwach tej drużyny zagrał w 13 meczach ligowych, w których zdobywał przeciętnie po 15,3 punktu, 7,1 zbiórki i 2,2 asysty[3]. Został także wybrany MVP pierwszej rundy tych rozgrywek, po czym podpisał kontrakt z grającym wówczas we włoskiej ekstraklasie Air Avellino, stając się drugim w historii, po Piotrze Karolaku, Polakiem występującym w tej lidze[9]. W nowym zespole od stycznia do czerwca 2004 roku rozegrał 15 meczów, zdobywając w nich przeciętnie po 3,7 punktu i 2,6 zbiórki[10].

Przed sezonem 2004/2005 powrócił do macierzystego klubu JDA Dijon[11]. W jego barwach wystąpił w 10 meczach w lidze Pro A, zdobywając w nich średnio po 5,9 punktu, 4,4 zbiórki i 2 asysty[3]. Przed sezonem 2005/2006 został zawodnikiem CSP Limoges, grającego w tym czasie na trzecim poziomie rozgrywkowym. Wraz z klubem tym wywalczył awans, zajmując w sezonie 2005/2006 drugą pozycję w rozgrywkach trzeciej ligi[12]. Następnie reprezentował jego barwy w drugiej lidze (Pro B) w kolejnych dwóch sezonach (2006/2007 i 2007/2008). W sumie w ciągu 3 lat rozegrał w Limoges 61 meczów ligowych (30 w trzeciej i 31 w drugiej lidze). Przed sezonem 2008/2009 przeniósł się z Limoges do klubu SOMB Boulogne-sur-Mer, występującego wówczas w trzeciej lidze. W nowym klubie rozegrał 4 spotkania ligowe, w których zdobywał średnio po 8,8 punktu i 3,5 zbiórki[13].

Polska (2009–2010) edytuj

Latem 2009 roku Storożyński przyjechał do Polski. Początkowo występował w grających wówczas w I lidze rezerwach Asseco Prokomu Gdynia. W ich barwach wystąpił w 13 meczach ligowych, w których zdobywał średnio po 16,4 punktu, 9,8 zbiórki, 2,1 asysty i 1,3 przechwytu[14]. W grudniu 2009 roku podpisał kontrakt z grającym w tym czasie w Polskiej Lidze Koszykówki Sportino Inowrocław[15]. W inowrocławskim klubie wystąpił w 11 meczach ligowych, w których zdobywał przeciętnie po 5,1 punktu i 3,5 zbiórki[14]. Przed sezonem 2010/2011 trenował z Siarką Tarnobrzeg, jednak z powodu kontuzji, jakiej doznał w czasie przygotowań do sezonu odszedł z tego klubu[16].

Powrót do Francji i koniec kariery (2011–2012) edytuj

Przed sezonem 2011/2012 Storożyński podpisał kontrakt z grającym wówczas w czwartej lidze klubem GET Vosges[17]. Po zakończeniu sezonu 2011/2012, latem 2012 roku ogłosił zakończenie kariery sportowej[18].

Po zakończeniu kariery (od 2012) edytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej Storożyński został trenerem i prezesem francuskiego klubu Stade Auxerrois Basket. Oprócz gry w koszykówkę Storożyński jest również muzykiem. W 2014 roku, wraz z zespołem muzycznym Storo, wystąpił w siódmej edycji programu Must Be the Music. Tylko muzyka[19].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c Storożyński Paweł. e-nba.pl. [dostęp 2014-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)]. (pol.).
  2. ↑ Pawel STOROZYNSKI (FRA). archive.fiba.com. [dostęp 2014-12-17]. (ang.).
  3. ↑ a b c Pawel STOROZYNSKI. basketinfo.com. [dostęp 2014-12-17]. (fr.).
  4. ↑ a b 11 PAWEL STOROZYNSKI. texastech.com. [dostęp 2014-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)]. (ang.).
  5. ↑ RANDY ROSETTA: Raider basketball team lands international recruit. lubbockonline.com, 2001-03-30. [dostęp 2014-12-17]. (ang.).
  6. ↑ NCAA to reinstate Texas Tech forward Pawel Storozynski. amarillo.com, 2001-12-02. [dostęp 2014-12-17]. (ang.).
  7. ↑ a b Pawel Storozynski. sports-reference.com. [dostęp 2014-12-17]. (ang.).
  8. ↑ Paweł Storożyński. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-17]. (pol.).
  9. ↑ Mateusz Stępień: Paweł Storożyński - niedoszły rugbysta z muzycznym talentem, czyli…kumpel Szarmacha. sportowefakty.pl, 2010-01-26. [dostęp 2014-12-17]. (pol.).
  10. ↑ Pavel Storozynski. legabasket.it. [dostęp 2014-12-17]. (wł.).
  11. ↑ Harold Jamison zagra w Prokomie Treflu Sopot. sport.wp.pl, 2004-09-21. [dostęp 2014-12-17]. (pol.).
  12. ↑ Pawel Storozynski. beaublanc.com. [dostęp 2014-12-17]. (fr.).
  13. ↑ Pawel STOROZYNSKI. proballers.com. [dostęp 2014-12-17]. (ang.).
  14. ↑ a b Paweł Storożyński. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 2014-12-17]. (pol.).
  15. ↑ MACIEJ DRABIKOWSKI: Fatalna runda w wykonaniu Sportino Inowrocław. Paweł Storożyński podpisał. Kęsicki na testach. pomorska.pl, 2009-12-21. [dostęp 2014-12-17]. (pol.).
  16. ↑ Mateusz Stępień: Ja w tym sezonie chcę jeszcze wrócić - rozmowa z Pawłem Storożyńskim, byłym koszykarzem Sportino Inowrocław. sportowefakty.pl, 2010-11-19. [dostęp 2014-12-17]. (pol.).
  17. ↑ GET VOSGES (N2) : TROIS NOUVEAUX JOUEURs. bebasket.fr. [dostęp 2014-12-17]. (fr.).
  18. ↑ « La page est tournée ». jpgitta.fr. [dostęp 2014-12-17]. (fr.).
  19. ↑ Piotr Grabowski: STORO, CZYLI JAK URODZIĆ SIĘ Z PIŁKĄ I GITARĄ. ofens.co. [dostęp 2014-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paweł_Storożyński&oldid=72758476”