Pe-3 (ros. Пе-3) – radziecki dwumiejscowy ciężki myśliwiec z okresu II wojny światowej, wersja rozwojowa bombowca Pe-2.

Pe-3
Ilustracja
Pe-3
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Producent

Petlakow, Zakłady Lotnicze Irkut

Typ

samolot myśliwski

Konstrukcja

dwusilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej, kabiny zakryte, podwozie chowane w locie

Załoga

dwie osoby

Historia
Data oblotu

7 sierpnia 1941

Lata produkcji

1941–1944

Wycofanie ze służby

1945

Liczba egz.

360

Dane techniczne
Napęd

2 × 12-cylindrowy silnik widlasty Klimow M-105

Moc

809 kW (1100 KM)

Wymiary
Rozpiętość

17,6 m

Długość

12,6 m

Wysokość

3,93 m

Powierzchnia nośna

40,5 m²

Masa
Własna

5730 kg

Startowa

7880 kg

Zapas paliwa

2200 l

Osiągi
Prędkość maks.

543,5 km/h na wys. 5000 m
444 km/h nad ziemią

Prędkość wznoszenia

na wys. 5000 m: 9 min

Zasięg

2150 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 × km SzKAS kal. 7,62 mm
i 2 x wkm UB kal. 12,7 mm
bomby lotnicze do 700 kg
Użytkownicy
ZSRR, Finlandia
Rzuty
Rzuty samolotu
Silnik WK-105PF (M-105) eksponowany w MLP w Krakowie

Samolot ten powstał w biurze konstrukcyjnym Władimira Petlakowa w roku 1941; projekt opracowano w cztery dni, był wersją rozwojową samolotu Pe-2. Pe-3 miał duży zasięg, co było użyteczne w roli myśliwca nocnego lub bombowca. Wersja myśliwca nocnego była wyposażona w dwa reflektory o średnicy 40 cm każdy. Jego główną wadą był brak opancerzenia chroniącego załogę od przodu, przez co ponosił wielkie straty podczas dziennych ataków na cele naziemne; miał też słabą radiostację.