Philip Anthony „Phil“ Esposito (ur. 20 lutego 1942 w Sault Ste. Marie, Ontario) – kanadyjski hokeista pochodzenia włoskiego[1]. Reprezentant Kanady. Trener i działacz hokejowy.

Phil Esposito
Ilustracja
Phil Esposito w 1969
Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1942
Sault Ste. Marie

Obywatelstwo

Kanada

Wzrost

185 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

lewy

Życie prywatne edytuj

Jego brat Tony (ur. 1943) także był hokeistą na pozycji bramkarza.

Jego córka Carry była żoną rosyjskiego hokeisty Aleksandra Sieliwanowa (30 stycznia 2012 zmarła w wieku 43 lat w wyniku pęknięcia tętniaka aorty brzusznej[2]).

Kariera edytuj

W rozgrywkach NHL występował przez 18 sezonów, w trakcie których rozegrał 1412 spotkań - uzyskał w nich 1727 punktów za 778 goli i 949 asyst.

Uczestniczył w turniejach Summit Series 1972, Canada Cup w 1976 oraz mistrzostw świata w 1977 (w 1977 był kapitanem kadry, wystąpił wraz z bratem Tonym).

Kariera trenerska i działacza edytuj

  •   New York Rangers (1980-1981), asystent trenera
  •   New York Rangers (1986-1987), menedżer generalny, I trener
  •   New York Rangers (1987-1989), menedżer generalny
  •   Tampa Bay Lightning (1991-1998), menedżer generalny

Po zakończeniu kariery rozpoczął karierę trenerską i menedżerską. Wraz z bratem Tonym pracował w klubie Tampa Bay Lightning po jego założeniu.

Ponadto udzielał się jako komentator i analityk NHL w telewizji i radio oraz występował w audycjach telewizyjnych.

Sukcesy edytuj

 
Pomnik w parku imienia Phila Esposito w Sault Ste. Marie
 
Pomnik Phila Esposito przed Tampa Bay Times Forum
Reprezentacyjne
Klubowe
Indywidualne
  • NHL (1967/1968):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 49 asyst
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 84 punkty
    • Drugi skład gwiazd
  • NHL (1968/1969):
  • NHL (1969/1970):
    • NHL All-Star Game
    • Pierwszy skład gwiazd
  • NHL (1970/1971):
    • NHL All-Star Game
    • Art Ross Memorial Trophy - pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 152 punkty
    • Ted Lindsay Award - najlepszy zawodnik sezonu
    • Pierwszy skład gwiazd
  • NHL (1971/1972):
    • NHL All-Star Game
    • Art Ross Memorial Trophy - pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 133 punkty
    • Pierwszy skład gwiazd
  • NHL (1972/1973):
    • NHL All-Star Game
    • Art Ross Memorial Trophy - pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 130 punktów
    • Ted Lindsay Award - najlepszy zawodnik sezonu
    • Pierwszy skład gwiazd
  • NHL (1973/1974):
    • NHL All-Star Game
    • Art Ross Memorial Trophy - pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 145 punktów
    • Trofeum Harta - Najbardziej Wartościowy Zawodnik (MVP) w sezonie zasadniczym
    • Pierwszy skład gwiazd
  • NHL (1974/1975):
    • NHL All-Star Game
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 61 goli
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 127 punktów
    • Drugi skład gwiazd
  • NHL (1976/1977):
    • NHL All-Star Game
  • NHL (1977/1978):
  • NHL (1979/1980):
    • NHL All-Star Game
Wyróżnienia
  • Order Kanady: 1972
  • Lou Marsh Trophy: 1972
  • National Italian American Sports Hall of Fame: 1981[3]
  • Hockey Hall of Fame: 1984
  • Jego numer 7 został zastrzeżony dla zawodników klubu Boston Bruins: 1987
  • Galeria Sławy Sault Ste. Marie: 2007 (wraz z bratem Tonym)
  • Italian Walk of Fame (Włoska Galeria Sławy) w Toronto: 2009[4][5]
  • W rodzinnym Sault Ste. Marie jego imieniem nazwano park, w którym ustanowiono pomnik jego upamiętniający
  • Jego pomnik ustanowiono przed lodowiskiem klubu Tampa Bay Lightning, St. Pete Times Forum w Tampie: 2011

Przypisy edytuj

  1. Bolt from the Blue: Enrico Ciccone | NHL.com [online], lightning.nhl.com [dostęp 2017-11-19] (ang.).
  2. Tampa Bay Lightning founder Phil Esposito says daughter Carrie died of aneurysm [online], www.tampabay.com [dostęp 2017-11-19].
  3. Phil Esposito | National Italian American Sports Hall of Fame [online], www.niashf.org [dostęp 2017-11-19] (ang.).
  4. Inductees 2009 [online], The Italian Walk of Fame [dostęp 2017-12-03] (ang.).
  5. Kevin Connor, Walking proud in Little Italy [online], Toronto Sun [dostęp 2017-12-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-08] (ang.).

Bibliografia edytuj