Podcień
Podcień, podcienie[1], podsienie[2] – pomieszczenia w dolnej części budynków, otwarte na zewnątrz, ograniczone słupkami lub filarami wzdłuż lica muru, nieprzekraczające dwóch kondygnacji. Podcienia stosuje się ze względu na przestrzenne ukształtowanie budowli oraz ze względów użytkowych.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/19/Laubengang_an_Weberh%C3%A4usern_%28Sch%C3%B6mberg%29.jpg/240px-Laubengang_an_Weberh%C3%A4usern_%28Sch%C3%B6mberg%29.jpg)
Usytuowane wzdłuż jednej, głównej elewacji lub obiegające budynek, czasem zajmujące tylko naroże (w chatach). Przykryte sklepieniem, najczęściej krzyżowym. W kamienicach miejskich stosowane dla usprawnienia ruchu (poszerzenie chodnika), lokowano w nich wejścia do kramów kupieckich. Przypomina krużganek, lecz w odróżnieniu od niego jest równy z licem ściany (krużganek jest formą dostawioną do lica).
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Edward Polański: Wielki słownik ortograficzny. [dostęp 2014-09-14]. (pol.).
- ↑ WItold Doroszewski: Słownik języka polskiego. [dostęp 2014-09-14]. (pol.).
Bibliografia edytuj
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 124. ISBN 83-85001-89-1.