Polska jesień (powieść)
Polska jesień – powieść Jana Józefa Szczepańskiego opublikowana w 1955 roku. Według wypowiedzi autora była pisana w latach 1940-1949[1].
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu |
powieść wojenna |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
Powieść oparta na osobistych przeżyciach autora, ma formę dziennika młodego podchorążego Pawła Strączyńskiego, uczestnika i świadka kampanii wrześniowej. Dziennik obejmuje wydarzenia od mobilizacji, przez marsz ku pozycjom wroga, potyczki, odwrót, wzięcie do niewoli, aż po ucieczkę z jenieckiego transportu[2]. Bohater stopniowo uświadamia sobie ogrom i rozmiary klęski. Pod wpływem obserwowanych wydarzeń zmienia się też wewnętrznie. Doświadczenie wojny staje się dla niego progiem dojrzałości duchowej, przekracza on swoją "smugę cienia"[2].
Powieść ukazuje obraz polskiego września w sposób realistyczny i nieupiększany. Jest uznawana za najlepszą polską książką o kampanii wrześniowej[3].
W roku 1960 książka została uhonorowana nagrodą im. Ernesta Hemingwaya jako najcelniejszy utwór o wojnie 1939.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Jan Józef Szczepański, Polska jesień, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1998
- Tomasz Miłkowski, Janusz Termer Leksykon lektur szkolnych, wyd. Graf-Punkt, 1996
- Piotr Kuncewicz, Leksykon polskich pisarzy współczesnych, tom 2, wyd. Graf-Punkt, 1995
Linki zewnętrzne edytuj
- Opis książki na biblionetce
- Opis książki na lubimyczytac.pl