Rafał Ber Perl
Rafał Ber Perl (ur. w XVIII wieku, zm. 5 września 1848 w Warszawie) – polski działacz społeczny żydowskiego pochodzenia.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
kupiec |
Urodził się jako syn Isachara. Zawodowo zajmował się kupiectwem. Poza działalnością zawodową prowadził ożywioną działalność na rzecz Żydów zamieszkujących Warszawę. Był wieloletnim przewodniczącym bractwa pogrzebowego Chewra Kadisza i bractwa odwiedzania chorych Bikur Cholim. Pełnił również funkcję członka zarządu Dozoru Bożniczego (utworzonego przez władze w miejsce zlikwidowanej gminy wyznaniowej) w okresie powstania listopadowego i zabiegał o dopuszczenie Żydów do służby wojskowej z poszanowaniem ich przekonań religijnych[1]. Był członkiem komitetu pomocy ofiarom epidemii cholery szalejącej w mieście w 1848. Prawdopodobnie wtedy zaraził się i wkrótce zmarł.
Pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 1)[2].
Miał co najmniej dwoje dzieci – syna Gabriela i córkę Zyslę, zamężną z Aronem Oppenhaimem. Jego dalszym potomkiem był Feliks Perl, działacz socjalistyczny.
Przypisy edytuj
- ↑ Chodziło głównie o zezwolenie na niegolenie bród
- ↑ Grób Rafała Bera Perla w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Bibliografia edytuj
- Rozdział II. W: Ignacy Schiper: Cmentarze żydowskie w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie Maor, 1938, s. 22–23.