Wikipedia

Rafał Markowski

polski biskup katolicki

Rafał Maciej Markowski[1] (ur. 16 kwietnia 1958 w Józefowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup pomocniczy warszawski od 2013. Młodszy brat muzyka Grzegorza Markowskiego.

Rafał Markowski
Biskup tytularny Obby
Ilustracja
Rafał Markowski (2019)
Herb duchownego Jesu in Te confido
Jezu ufam Tobie
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1958
Józefów

Biskup pomocniczy warszawski
Okres sprawowania

od 2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 czerwca 1982

Nominacja biskupia

4 listopada 2013

Sakra biskupia

7 grudnia 2013

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 grudnia 2013

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

bazylika archikatedralna św. Jana Chrzciciela

Konsekrator

Kazimierz Nycz

Współkonsekratorzy

Celestino Migliore
Kazimierz Romaniuk

Rafał Markowski w czasie modlitwy ekumenicznej podczas obchodów 75. rocznicy likwidacji getta łódzkiego (2019)

Życiorys edytuj

Urodził się 16 kwietnia 1958 w Józefowie. Brat wokalisty zespołu Perfect Grzegorza Markowskiego[2]. Egzamin dojrzałości złożył w 1976 w Niższym Seminarium Duchownym w Płocku[3]. W latach 1976–1982[4] odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[2]. 6 czerwca 1982 został w archikatedrze warszawskiej wyświęcony na prezbitera przez prymasa Polski Józefa Glempa[2]. Od 1985 do 1991 kontynuował studia na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[5]. W 1991[6] uzyskał doktorat z nauk teologicznych w zakresie historii religii[4] na podstawie dysertacji Pojęcie sunnickiej społeczności muzułmańskiej (umma) w ujęciu porównawczym ze współczesną katolicką koncepcją Kościoła[7]. Habilitację z nauk teologicznych w zakresie teologii religii otrzymał w 2014 na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie[1].

W latach 1982–1985 pracował jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Warce, następnie od 1985 do 1987 był rezydentem w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Konstancinie[4]. W latach 1993–2002 pełnił funkcję dyrektora Radia Józef, które zorganizował[4][8]. W 2002 został mianowany rektorem kościoła Matki Bożej Jerozolimskiej w Warszawie[9]. W 2008 został powołany na stanowisko rzecznika prasowego archidiecezji warszawskiej i dyrektora Archidiecezjalnego Centrum Informacji, zaś w 2012 objął urząd administratora Domu Arcybiskupów Warszawskich[8]. W 2006 został członkiem Komitetu ds. Dialogu z Religiami Niechrześcijańskimi[7], wchodzącego w skład Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu Religijnego[10]. W 1999 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości[8].

W latach 1987–1993 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[6]. W 1992 został wykładowcą nauk religioznawczych na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[6] (następnie Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego), gdzie w 1997 objął stanowisko adiunkta przy Katedrze Fenomenologii Religii[7]. Ponadto podjął wykłady z religioznawstwa w Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie oraz w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. W 2007 został członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego im. Księdza Romana Archutowskiego[7].

4 listopada 2013 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej ze stolicą tytularną Obby[3][11]. Święcenia biskupie przyjął 7 grudnia 2013 w bazylice archikatedralnej św. Jana Chrzciciela w Warszawie. Udzielił mu ich kardynał Kazimierz Nycz, arcybiskup metropolita warszawski, z towarzyszeniem arcybiskupa Celestina Migliorego, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Kazimierza Romaniuka, emerytowanego biskupa diecezjalnego diecezji warszawsko-praskiej[5]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Jesu in Te confido” (Jezu ufam Tobie)[12]. W archidiecezji warszawskiej objął urząd wikariusza generalnego. Zostały mu przydzielone sprawy finansowe, administracyjno-gospodarcze, inwestycyjne (w tym dotyczące budownictwa sakralnego), a także nadzór nad archidiecezjalnym Caritasem. W jego kompetencjach znalazły się również sprawy personalne księży o stażu kapłańskim powyżej 15 lat niebędących proboszczami oraz księży seniorów[13]. W latach 2019–2021 pełnił funkcję przewodniczącego komitetu ds. organizacji uroczystości beatyfikacyjnych prymasa Stefana Wyszyńskiego i matki Elżbiety Róży Czackiej[5].

W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski w 2014 wszedł w skład Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego[14], w latach 2016–2022 był przewodniczącym Rady ds. Dialogu Religijnego i Komitetu ds. Dialogu z Judaizmem[15][5], a w 2022 został przewodniczącym Rady ds. Środków Społecznego Przekazu[16]. Ponadto w 2021 został członkiem Rady Fundacji na Rzecz Wymiany Informacji Katolickiej oraz Rady Programowej KAI[17].

Został ambasadorem zorganizowanych w 2016 w Krakowie Światowych Dni Młodzieży[18].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Rafał Markowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-08-29].
  2. ↑ a b c Archidiecezja warszawska ma dwóch nowych biskupów. ekai.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2017-02-22].
  3. ↑ a b Rinuncia di Ausiliare di Warszawa (Polonia) e nomina di nuovi Ausiliari. press.vatican.va, 2013-11-04. [dostęp 2013-11-04]. (wł.).
  4. ↑ a b c d G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 229–230. ISBN 83-911554-0-4.
  5. ↑ a b c d Nota biograficzna Rafała Markowskiego na stronie archidiecezji warszawskiej. archidiecezja.warszawa.pl. [dostęp 2022-10-14].
  6. ↑ a b c Dwaj nowi biskupi pomocniczy dla Warszawy. episkopat.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2017-01-09].
  7. ↑ a b c d Ks. bp dr hab. Rafał Markowski. religioznawstwo.uksw.edu.pl (arch.). [dostęp 2017-06-23].
  8. ↑ a b c Ks. Rafał Markowski – sylwetka. archidiecezja.warszawa.pl (arch.). [dostęp 2015-03-05].
  9. ↑ Parafia Matki Bożej Częstochowskiej na Powiślu. archidiecezja.warszawa.pl (arch.). [dostęp 2015-03-05].
  10. ↑ Rada ds. Dialogu Religijnego. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2017-01-09].
  11. ↑ Warszawa: Bp Marian Duś przechodzi na emeryturę. Ks. prał. Józef Górzyński i ks. prał. Rafał Markowski – biskupami pomocniczymi. episkopat.pl (arch.), 2013-11-04. [dostęp 2017-01-09].
  12. ↑ Rafał Markowski na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2017-01-09].
  13. ↑ List Arcybiskupa Metropolity Warszawskiego do kapłanów Archidiecezji Warszawskiej. archidiecezja.warszawa.pl (arch.). [dostęp 2015-03-05].
  14. ↑ Episkopat: nowi członkowie komisji i rad oraz delegaci krajowi. ekai.pl (arch.), 2014-10-09. [dostęp 2017-02-22].
  15. ↑ Wybory 373. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl, 2016-06-07. [dostęp 2017-01-09].
  16. ↑ Wybory 392. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2022-06-06. [dostęp 2022-06-12].
  17. ↑ Wybory 389. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2021-06-11. [dostęp 2021-06-13].
  18. ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com (arch.). [dostęp 2023-02-01].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rafał_Markowski&oldid=73435245”