Rousimar Christian Palhares (ur. 20 lutego 1980 w Dores do Indaiá) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki oraz brazylijskiego jiu jitsu (czarny pas, I dan). W latach 2008–2013 zawodnik UFC. Srebrny medalista Mistrzostw Świata ADCC z 2011 oraz były mistrz World Series of Fighting w wadze półśredniej. Były zawodnik KSW[3].

Rousimar Palhares
Ilustracja
Palhares w 2014
Pełne imię i nazwisko

Rousimar Christian Palhares

Pseudonim

Toquinho, Paul Harris[1][2]

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1980[1]
Dores do Indaiá[1]

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

172,7[1] cm

Masa ciała

77[1] kg

Styl walki

brazylijskie jiu-jitsu[2]

Kategoria wagowa

półśrednia[1]

Klub

Team Nogueira[1]

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

31[1]

Zwycięstwa

19

Przez nokauty

0

Przez poddania

16

Przez decyzje

3

Porażki

12

Remisy

1

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 16 grudnia 2022.

Palhares jest specjalistą od dźwigni na nogi. Na 16 zwycięstw przez poddanie, 12 to różne warianty dźwigni na nogę (głównie skrętne na staw skokowy i na kolano)[1].

Kariera sportowa edytuj

W mieszanych sztukach walki zadebiutował w 2004[1]. W grudniu 2007 wygrał turniej Fury FC wagi średniej, pokonując dwóch rywali jednego wieczoru, w tym Daniela Acacio[1]. W 2008 związał się z amerykańską organizacją Ultimate Fighting Championship. W latach 2008–2010 pokonywał w organizacji Jeremy’ego Horna oraz Polaka Tomasza Drwala[1] (po walce z Drwalem został zawieszony na 90 dni z powodu przeciągnięcia dźwigni skrętnej, mimo poddania się Polaka i interwencji sędziego[4]) oraz notował porażki z byłym mistrzem Pride FC - Danem Hendersonem[1] oraz Natem Marquardtem[1].

2011–2013 edytuj

W przeciągu niecałego roku wygrał trzy walki z rzędu (m.in. z Davidem Branchem)[1]. Dobrą passę zakończyła porażka z Alanem Belcherem w maju 2012[1]. Kolejną przegraną zanotował pod koniec roku, w grudniu przegrywając przez nokaut z Kubańczykiem Hectorem Lombardem[1]. Po walce z Lombardem został ponownie zawieszony, tym razem na 9 miesięcy z powodu przekroczenia dopuszczalnego poziomu testosteronu[5].

Po odbyciu zawieszenia zszedł do kategorii półśredniej i 9 października 2013 stoczył wygrany pojedynek z Mikiem Pierce’em, którego poddał dźwignią skrętną na nogę[1], lecz kolejny raz mimo odklepania przez rywala i interwencji sędziego Brazylijczyk przeciągnął dźwignię i po walce (z powodu recydywy) został zwolniony z organizacji w trybie natychmiastowym[6].

World Series of Fighting edytuj

Jeszcze w tym samym roku, w listopadzie związał się z World Series of Fighting. 29 marca 2014 w debiutanckiej walce w organizacji zmierzył się ze Steve’em Carlem o mistrzostwo wagi półśredniej. Palhares wygrał starcie przez poddanie firmową dźwignia skrętną i został mistrzem[1]. Pasa bronił dwukrotnie pokonując dwóch doświadczonych rywali – Jona Fitcha oraz Jake Shieldsa, obu przed czasem[1]. Po walce z tym drugim został ponownie ukarany z powodu kolejnego przeciągnięcia dźwigni, lecz tym razem została zastosowana dotkliwsza kara w postaci dwuletniego zawieszenia przez Kalifornijską Komisję Sportową, zwolnienia z organizacji oraz odebrania pasa mistrzowskiego, który dzierżył[7].

2016–2017 edytuj

W 2016 roku stoczył dwa przegrane przez nokaut pojedynki, najpierw 22 maja z Norwegiem Emilem Weberem Meekiem na gali Venator FC 3[1], następnie 1 października z Michałem Materlą podczas KSW 36: Trzy Korony[1]. W marcu 2017 podpisał kontrakt z rosyjską organizacją Fight Nights Global[8], natomiast pierwszy pojedynek dla niej stoczył 6 lipca 2017 poddając Aleksieja Iwanowa w 40 sekundzie pierwszej rundy[1]. 4 września 2017 stoczył drugą walkę dla FNG początkowo przegrywając po wyrównanym starciu z Szamilem Amirowem niejednogłośnie na punkty. Palhares nie zgadzając się z werdyktem sędziów złożył protest do Rosyjskiego Związku MMA sankcjonującego walki m.in. w FNG, czego skutkiem była zmiana 12 września 2017 wyniku walki z przegranej na remis[9].

Osiągnięcia edytuj

Mieszane sztuki walki edytuj

Submission fighting[2] edytuj

Lista walk MMA edytuj

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 19-12-1   Anatolij Bojko TKO (ground and pound) 1 3:52 ACA 149 16.12.2022   Moskwa
Przegrana 19-11-1   Ibragim Magomiedow KO (cios) 1 2:10 ACA 140 17.06.2022   Soczi
Przegrana 19-10-1   Georgij Kichigin KO (cios) 1 3:52 RCC 5 15.12.2018   Jekaterynburg
Przegrana 19-9-1   Aliaschab Chizriew TKO (ciosy) 1 0:58 Fight Nights Global 85 30.03.2018   Moskwa Walka o tymczasowy pas mistrzowski Fight Nights Global w wadze półśredniej.
Remis 19-8-1   Szamil Amirow Zmiana werdyktu przez Rosyjski Związek MMA 3 5:00 Fight Nights Global 73 04.09.2017   Kaspijsk Początkowo zwycięstwo Amirowa przez niejednogłośną decyzję, jednak po złożeniu protestu przez Palharesa wynik starcia został zmieniony na remisowy.
Wygrana 19-8   Aleksiej Iwanow Poddanie (skrętówka) 1 0:40 Fight Nights Global 70 06.07.2017   Ułan Ude
Przegrana 18-8   Michał Materla KO (podbródkowy) 2 1:27 KSW 36: Trzy Korony 01.10.2016   Zielona Góra
Przegrana 18-7   Emil Weber Meek KO (łokcie i ciosy pięściami) 1 0:45 Venator FC III 22.05.2016   Mediolan Walka o pas mistrzowski Venator FC w wadze półśredniej
Wygrana 18-6   Jake Shields Poddanie (kimura) 3 2:02 WSOF 22: Palhares vs. Shields 1.08.2015   Las Vegas Obronił pas mistrzowski WSOF w wadze półśredniej. Palhares pozbawiony pasa z powodu przeciągnięcia dźwigni.
Wygrana 17-6   Jon Fitch Poddanie (skrętówka) 1 1:30 WSOF 16: Palhares vs. Fitch 13.12.2014   Sacramento Obronił pas mistrzowski WSOF w wadze półśredniej.
Wygrana 16-6   Steve Carl Poddanie (skrętówka) 1 1:09 WSOF 9: Carl vs. Palhares 29.03.2014   Las Vegas Zdobył pas mistrzowski WSOF w wadze półśredniej.
Wygrana 15-6   Mike Pierce Poddanie (dźwignia na staw skokowy) 1 0:31 UFC Fight Night: Maia vs. Shields 9.10.2013   Barueri Debiut w wadze półśredniej. Następnie zwolniony z UFC, powodem kolejne przeciągnięcie dźwigni.
Przegrana 14-6   Hector Lombard KO (ciosy pięściami) 1 3:38 UFC on Fox: Sotiropoulos vs. Pearson 15.12.2012   Gold Coast
Przegrana 14-5   Alan Belcher TKO (łokcie i ciosy pięściami) 1 4:18 UFC on Fox: Diaz vs. Miller 5.05.2012   East Rutherford
Wygrana 14-4   Mike Massenzio Poddanie (dźwignia na staw skokowy) 1 1:03 UFC 142 14.01.2013   Rio de Janeiro Bonus za poddanie wieczoru.
Wygrana 13-4   Dan Miller Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 134 27.08.2012   Rio de Janeiro
Wygrana 12-4   David Branch Poddanie (dźwignia prosta na staw kolanowy) 2 1:44 UFC Live: Sanchez vs. Kampmann 3.03.2012   Louisville
Przegrana 11-4   Nate Marquardt TKO (ciosy pięściami) 1 3:28 UFC Fight Night: Marquardt vs. Palhares 15.09.2010   Austin
Wygrana 11-3   Tomasz Drwal Poddanie (skrętówka) 1 0:45 UFC 111 27.03.2010   Newark
Wygrana 10-3   Lucio Linhares Poddanie (skrętówka) 2 3:21 UFC 107 12.12.2009   Memphis
Wygrana 9-3   Jeremy Horn Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 93 17.01.2009   Dublin
Przegrana 8-3   Dan Henderson Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 88 6.09.2008   Atlanta
Wygrana 8-2   Ivan Salaverry Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) 1 2:36 UFC 84 24.05.2008   Paradise Bonus za poddanie wieczoru.
Wygrana 7-2   Daniel Acacio Poddanie (skrętówka) 1 1:22 Fury FC 5: Final Conflict 6.12.2007   São Paulo Finał Fury FC Grand Prix w wadze średniej.
Wygrana 6-2   Fabio Nascimento Poddanie (skrętówka) 1 2:45 Fury FC 5: Final Conflict 6.12.2007   São Paulo Półfinał Fury FC Grand Prix w wadze średniej.
Wygrana 5-2   Flavio Luiz Moura Poddanie (skrętówka) 1 1:21 Fury FC 4: High Voltage 4.07.2007   Teresopolis
Wygrana 4-2   Helio Dipp Poddanie (duszenie zza pleców) 1 1:40 Floripa Fight 3 10.03.2007   Florianópolis
Wygrana 3-2   Claudio Mattos Poddanie (skrętówka) 1 4:58 Storm Samurai 12 25.11.2006   Kurytyba
Przegrana 2-2   Arthur Cesar Jacintho Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Rio MMA Challenger 2 21.06.2006   Rio de Janeiro
Wygrana 2-1   Renan Moraes Poddanie (dźwignia prosta na staw łociowy) 1 Gold Fighters Championship 1 20.05.2006   Rio de Janeiro
Wygrana 1-1   Bruno Bastos Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 Floripa Fight 2 29.04.2006   Florianópolis
Przegrana 0-1   Leandro Silva Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 Banni Fight Combat 2 10.05.2004   Brasília

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w Statystyki i rekord Palharesa na sherdog.com. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
  2. a b c Profil Rousimara Palharesa na bjjheroes.com. [dostęp 2017-09-12]. (ang.).
  3. KSW 36: Najniebezpieczniejszy zawodnik MMA na świecie rywalem Materli! – Polsat Sport [online], polsatsport.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  4. Rousimar Palhares Suspended 90 Days for UFC 111 Submission of Tomasz Drwal – MMAFrenzy.com [online], mmafrenzy.com [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-12].
  5. Rousimar Palhares and Joey Beltran suspended following positive drug test at UFC on FX 6 – The MMA Report Podcast [online], themmareport.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  6. Zuffa Statement on Rousimar Palhares | UFC &reg – News [online], ufc.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  7. The Trouble with Rousimar Palhares | Bleacher Report [online], bleacherreport.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  8. Bartłomiej Stachura: Rousimar Palhares podpisał kontrakt z Fight Nights. 2017-03-17. [dostęp 2017-09-12]. (pol.).
  9. Bartłomiej Stachura: Rosyjski Związek MMA zmienia werdykt walki Rousimara Palharesa z Shamilem Amirovem. 2017-09-12. [dostęp 2017-09-12]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj