Wikipedia

Rubin Kazań

rosyjski klub piłki nożnej

Futbołnyj Klub „Rubin” Kazań (ros. «Рубин» Казань, tat «Рубин» Казан) – rosyjski klub piłkarski z siedzibą w Kazaniu, grający w rozgrywkach Priemjer-Liga.

Rubin Kazań
«Рубин» Казань
Ilustracja
logo Rubina Kazań
Pełna nazwa

ООО Футбольный клуб «Рубин» Казань

Przydomek

Рубины (Rubiny)

Barwy

       
czerwono-zielone

Data założenia

20 kwietnia 1958

Liga

Priemjer-Liga

Państwo

 Rosja

Republika

 Tatarstan

Adres

ul Kopyłowa 2, 420036 Kazań

Stadion

Kazań Arena

Sponsor techniczny

Jako

Prezes

Rustem Sajmanow

Trener

Raszid Rahimow

Asystent trenera

Oleg Kuzmin
Oleg Wierietiennikow

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Czwarty
strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Dwukrotny mistrz kraju, jednokrotny zdobywca pucharu.

Historia edytuj

Chronologia nazw
  • 1958—1964 Iskra Kazań (ros. «Искра» Казань)
  • 1964—1992 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)
  • 1992—1993 Rubin-TAN Kazań (ros. «Рубин-ТАН» Казань)
  • Od 1994 Rubin Kazań (ros. «Рубин» Казань)

Założony w 1958 jako Iskra Kazań, dopiero w 1964 przyjął obecną nazwę Rubin Kazań.

W czerwcu 1960 r. drużyna Iskry Kazań wyjechała do Polski, gdzie rozegrała towarzyskie mecze ze Skrą Częstochowa (1ː0), reprezentacją Cieszyna (0ː0) i Wisłą Płock (8ː0)[1].

Największe sukcesy klubu przypadają na początek XXI wieku. Trenerem drużyny został w 2001 roku, Turkmen Gurban Berdiýew. W pierwszym sezonie swojej pracy wywalczył awans do Premier Ligi, a dwa lata później, w 2003 roku zajął 3. miejsce w ligowej tabeli, co dało kwalifikację do Pucharu UEFA, z którym odpadł w już w 2. rundzie eliminacyjnej po dwumeczu z Rapidem Wiedeń (porażka 0:3 u siebie i wyjazdowa wygrana 2:0). W 2004 roku zespół zajął dopiero 10. miejsce, jednak zrehabilitował się w sezonie kolejnym, w którym zakończył rozgrywki Premier Ligi na 4. miejscu. Tym razem z europejskich pucharów wyeliminowała ich włoska Parma, Rubin przegrał oba spotkania (0-1).

2 listopada 2008 roku, Rubin dzięki wyjazdowemu zwycięstwu nad Saturnem Ramienskoje (2:1) i porażce (0:1) CSKA Moskwa ze Spartakiem Moskwa został pierwszy raz w historii mistrzem Rosji. Tytuł Rubin zawdzięcza rekordowo długiej - trwającej 7 spotkań - serii wygranych (w którą wchodzi min. wygrana z Zenitem w Petersburgu 3-1), która dała Rubinom znaczną przewagę już w początkowej fazie sezonu. Tytuł mistrzowski był przepustką do rozgrywek Ligi Mistrzów 2009/10, gdzie w fazie grupowej przyszło się im mierzyć z Dynamem Kijów, Interem Mediolan i FC Barceloną. W trzeciej kolejce gier, Rubin sensacyjnie ograł na Camp Nou FC Barcelonę (2-1)[2]. Ostatecznie Rubin skompletował 6 punkt, co przełożyło się na zajęcie trzeciego miejsca w grupie umożliwiającego dalszą grę w Lidze Europy.

Rok później Rubin zdobył swoje drugie mistrzostwo kraju. Tym razem zdeklasował swoich rywali, wyprzedzając drugi Zenit Sankt Petersburg aż o 8 punktów. Klub prezentował wysoką formę również w krajowym pucharze, dochodząc do finału, który przegrał z CSKA Moskwa (0-1), tracąc decydującego gola w doliczonym czasie gry. Czołowymi piłkarzami tego okresu był doświadczony pomocnik Sergiej Siemak, argentyński playmaker Alejandro Domínguez i sprowadzony za rekordowe 8,7 mln euro skrzydłowy Gökdeniz Karadeniz.

Sukcesy te były łabędzim śpiewem Rubinów. W 2013 roku, po dwunastu latach z klubu odszedł Berdiýew, a klub na popadł w marazm. Jego następcą został Rinat Bilaletdinow, któremu nie udało się nawiązać do sukcesów z minionych lat.

Nowym otwarciem miał być sezon 2016/17. W letnim oknie transferowym klub wydał 40 mln euro na wzmocnienia i zatrudnił hiszpańskiego trenera Javiego Gracie.[3]. W tabeli ligowej Rubin zajął rozczarowujące 9 miejsce. Nowi zawodnicy nie wnieśli oczekiwanej jakości w grze, a pieniądze wydane na ich zakup nadwyrężyły - będące już wcześniej w nędznej kondycji - klubowe finanse. Rubin złamał zasady Finansowego Fair Play, przez co w październiku 2018 został wykluczony z rozgrywek UEFA na okres dwóch lat.[4]

19 grudnia 2019 roku, na funkcję trenera klubu został wybrany Leonid Słucki.

Sukcesy edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach Rosji (stan na: 2018-12-31)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo 		I miejsce 2 2008, 2009
II miejsce –
III miejsce 2 2003, 2010
 
Puchar 		zdobywca 1 2012
finalista 1 2009

Kadra w sezonie 2023/24 edytuj

Skład na dzień 23 czerwca 2023[5].
Nr Poz. Piłkarz
2 OB   Yegor Teslenko
4 OB   Alyaksandr Martynovich
5 OB   Rustam Ashurmatov
6 PO   Alan Dzagoev
7 PO   Soltmurad Bakayev
8 PO   Artyom Popov
9 PO   Aleksandr Lomovitsky
10 PO   Igor Konovalov
12 OB   Maksim Shiryayev
14 PO   Mikhail Kostyukov
18 PO   Marat Apshatsev
19 PO   Oleg Ivanov
20 NA   Joel Fameyeh
21 PO   Aleksandr Zotov
22 BR   Yury Dyupin
23 PO   Ruslan Bezrukov
Nr Poz. Piłkarz
27 OB   Aleksei Gritsayenko
31 BR   Aleksandr Belenov
33 PO   Umarali Rakhmonaliev
44 NA   Vitaly Lisakovich
51 OB   Ilya Rozhkov
56 OB   Lenar Fattakhov
66 BR   Nikita Yanovich
70 OB   Dmitri Kabutov
85 NA   Daniil Kuznetsov
86 BR   Nikita Korets
91 NA   Merabi Uridia
97 OB   Konstantin Nizhegorodov
OB   Maciej Rybus
OB   Ivan Savitsky
PO   Stepan Surikov
NA   Kamil Mullin

Trenerzy edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Rubinu Kazań.
Funkcja Imię i nazwisko
Trener   Leonid Słucki
Asystent   Oleg Kuzmin
Asystent   Oleg Wierietiennikow
Trener bramkarzy   Siergiej Kozko
Przygotowanie fizyczne   Javier Noya Salces

Europejskie puchary edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
 
Kazań Arena
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
2004/05 Puchar UEFA 2Q   Rapid Wiedeń 0–3 2–0 2–3
2006/07 Puchar UEFA 2Q   BATE Borysów 3–0 2–0 5–0
1R   Parma 0–1 0–1 0–2
2007 Puchar Intertoto 2R   Zalaegerszegi TE 3–0 2–0 5–0
3R   Rapid Wiedeń 0–0 1–3 1–3
2009/10 Liga Mistrzów Grupa F   Dynamo Kijów 0–0 1–3 3. miejsce
  Inter Mediolan 1–1 0–2
  FC Barcelona 0–0 2–1
Liga Europy 1/16   Hapoel Tel Awiw 3–0 0–0 3–0
1/8   VfL Wolfsburg 1–1 1–2 2–3, Dogr.
2010/11 Liga Mistrzów Grupa D   FC København 1–0 0–1 3. miejsce
  FC Barcelona 1–1 0–2
  Panathinaikos AO 0–0 0–0
Liga Europy 1/16   FC Twente 0–2 2–2 2–4
2011/12 Liga Mistrzów 3Q   Dynamo Kijów 2–1 2–0 4–1
PO   Olympique Lyon 1–1 1–3 2–4
Liga Europy Grupa A   Tottenham Hotspur 1–0 0–1 2. miejsce
  PAOK FC 2–2 1–1
  Shamrock Rovers 4–1 3–0
1/16   Olympiakos SFP 0–1 0–1 0–2
2012/13 Liga Europy Grupa H   Inter Mediolan 3–0 2–2 1. miejsce
  Partizan 2–0 1–1
  Neftçi PFK 1–0 1–0
1/16   Atlético Madryt 0–1 2–0 2–1
1/8   Levante UD 2–0 0–0 2–0, Dogr.
1/4   Chelsea 3–2 1–3 4–5
2013/14 Liga Europy 2Q   Jagodina 1–0 3–2 4–2
3Q   Randers 2–0 2–1 4–1
PO   Molde 3–0 2–0 5–0
Grupa D   Wigan Athletic 1–0 1–1 1. miejsce
  Maribor 1–1 5–2
  Zulte Waregem 4–0 2–0
1/16   Real Betis 0–2 1–1 1–3
2015/16 Liga Europy 3Q   Sturm Graz 1–1 3–2 4–3
PO   Rabotniczki 1–0 1–1 2–1
Grupa B   Liverpool 0–1 1–1 3. miejsce
  Girondins Bordeaux 0–0 2–2
  FC Sion 2–0 1–2
2021/22 Liga Konferencji Europy 3Q   Raków Częstochowa 0–1 0–0 0–1, Dogr.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Рубин» Казань, «Рубин» Казань [online], Twitter, 10 czerwca 2018 [dostęp 2021-08-06] (pol.).
  2. ↑ Amritangshu Bandyopadhyay, What has befallen Rubin Kazan, a club that once floored mighty Barcelona? [online], sportskeeda.com, 7 listopada 2020 [dostęp 2021-03-20] (ang.).
  3. ↑ Javi Gracia at Rubin Kazan – What Went Wrong? [online], russianfootballnews.com [dostęp 2021-03-20].
  4. ↑ UEFA wykluczyła Rubin Kazań z europejskich pucharów [online], Sport.pl [dostęp 2021-03-20] (pol.).
  5. ↑ Футбольная национальная лига [online], 1fnl.ru [dostęp 2023-06-23] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rubin_Kazań&oldid=72313001”