Ryszard Ganowicz

polski profesor nauk technicznych, polityk

Ryszard Ganowicz (ur. 2 czerwca 1931 w Wilnie, zm. 22 maja 1998 w Poznaniu) – polski inżynier, nauczyciel akademicki i polityk, profesor nauk technicznych, w latach 1990–1996 rektor Akademii Rolniczej w Poznaniu, senator I kadencji.

Ryszard Ganowicz
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1931
Wilno

Data i miejsce śmierci

22 maja 1998
Poznań

Senator I kadencji
Okres

od 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991

Przynależność polityczna

Unia Demokratyczna

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Grób na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya

Życiorys edytuj

Syn Zygmunta i Haliny[1]. Ukończył studia inżynierskie na Wydziale Budownictwa Lądowego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu oraz studia magisterskie na Politechnice Gdańskiej. Podjął zatrudnienie jako pracownik naukowy tej uczelni, następnie pracował na Akademii Rolniczej w Poznaniu. Uzyskiwał stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego, a w 1978 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk technicznych. W latach 1967–1969 wykładał na Uniwersytecie Chartumskim.

W 1980 należał do współzałożycieli „Solidarności” na Akademii Rolniczej, w 1981 stanął na czele komisji zakładowej związku, którą kierował do 1989. W stanie wojennym, 17 grudnia 1981 został internowany (przetrzymywany w ośrodkach internowania w Gębarzewie i w Ostrowie Wielkopolskim). Zwolniono go 7 lipca 1982.

Od 1989 do 1991 był senatorem I kadencji z listy Komitetu Obywatelskiego. Reprezentował województwo poznańskie, był członkiem Komisji Kultury, Środków Przekazu, Nauki i Edukacji Narodowej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego[2]; uczestniczył w pracach nad odtworzeniem samorządu terytorialnego w Polsce. Był współzałożycielem Wielkopolskiego Ośrodka Kształcenia i Studiów Samorządowych (WOKiSS). W latach 1990–1996 pełnił funkcję rektora Akademii Rolniczej w Poznaniu.

Działał w poznańskich strukturach Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Należał do Komitetu Technologii Drewna Polskiej Akademii Nauk, stowarzyszeń naukowych i zawodowych, m.in. Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej. Opublikował podręczniki akademickie oraz liczne prace naukowe.

Był ojcem Grzegorza Ganowicza.

Pochowany na cmentarzu parafialnym św. Jana Vianneya. W 2014 jego imieniem nazwano wiadukt w ciągu ulicy Wojska Polskiego nad trasą Niestachowską w Poznaniu[3].

Odznaczenia edytuj

W 1995 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj