Rzeczpospolita Polska (miesięcznik)

miesięcznik, oficjalny organ prasowy Delegatury Rządu na Kraj

Rzeczpospolita Polskamiesięcznik, oficjalny organ prasowy Delegatury Rządu na Kraj[1][2], wydawany od 15 marca 1941 do lipca 1945 roku do chwili rozwiązania Rady Jedności Narodowej i Delegatury[1]. Nakład pisma wynosił od 3500 do 16 tysięcy egzemplarzy[1]. W tym czasie ukazało się 80 numerów „Rzeczpospolitej”[2]. Lewandowska określiła ten miesięcznik jako „pismo instrukcyjne i źródło informacji” dla organizacji i innych redakcji pism podziemnych Państwa Podziemnego[2].

Rzeczpospolita Polska
Częstotliwość

miesięcznik

Państwo

 Rzeczpospolita Polska

Wydawca

Delegatura Rządu na Kraj

Pierwszy numer

15 marca 1941

Ostatni numer

lipiec 1945

Średni nakład

3,5–16 tys. egz.

Pierwszy numer, wydany z datą 15 marca 1941 roku, liczył dwanaście stron, i przedstawiał następujące artykuły: Niepodległa Rzeczpospolita Polska istnieje i walczy, Wiara w zwycięstwo, Treuga Dei w Polsce, Cynizm, prowokacja i zbrodnia oraz stałe rubryki: „Sprawy polskie na obczyźnie”, „Kronika zagraniczna” i „Na ziemiach Rzeczypospolitej”[1].

Redaktorem głównym był Stanisław Kauzik, następnie Franciszek Głowiński („Tadeusz Bronicz”, „Czołowski”) aresztowany 2 lutego 1944 roku, a po nim Teofil Syga („Cedro”, „Grudzień”)[1]. W skład redakcji wchodzili: Tadeusz Kolski, Witold Żarski, Stefan Krzywoszewski, Marian Grzegorczyk, Zbigniew Kunicki oraz Jan Mosiński[2]. Współredagowali je także: Witold Giełżyński, Marian Grzegorczyk, Tadeusz Kobylański, Kazimierz Koźniewski, Stefan Krzywoszewski i Zbigniew Kunicki[3].

Z pismem współpracowali często autorzy tacy jak: Andrzej Tretiak, Wacław Borowy, Zygmunt Wojciechowski[1][2].

Po upadku powstania warszawskiego „Rzeczpospolita Polska” wydawana była w Krakowie.

Działy[1][2]:

  • pierwszy: zamieszczał oficjalne odezwy, oświadczenia i komunikaty Delegata
  • drugi: umieszczał artykuły wyrażające poglądy Delegatury
  • trzeci: tutaj publikowane były materiały dotyczące działalności Rządu i Rady Narodowej na emigracji, a także walk armii polskiej na Zachodzie
  • czwarty: publikował wiadomości ze świata, głównie polityczne, następnie o przebiegu wojny
  • piąty: informował o sytuacji i wydarzeniach na ziemiach wcielonych do Rzeszy, a także terytoriach pod okupacją sowiecką (temat omawiany później w dedykowanych dodatkach do „Rzeczpospolitej” – „Ziemie Zachodnie” i „Ziemie Wschodnie”)
  • szósty: zawierał przeglądy prasy konspiracyjnej

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Waldemar Grabowski: Polska tajna administracja cywilna: 1940–1945. Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2003, s. 222.
  2. a b c d e f Stanisława Lewandowska: Polska konspiracyjna prasa informacyjno-polityczna, 1939–1945. Czytelnik, 1982, s. 60.
  3. Kwartalnik historii prasy polskiej. Rocznik XXIII. Numer 1.

Linki zewnętrzne edytuj