SS Kraków (1925)
SS Kraków – masowiec zbudowany w roku 1925 we francuskiej stoczni Chantiers Navals Français w Blainville-sur-Orne koło Caen. Bliźniaczymi statkami były SS "Wilno", SS "Katowice", SS "Poznań" oraz SS "Toruń". Statki te nazywane były, ze względu na pochodzenie, francuzami.
| |
| Poprzednie nazwy |
Frimaire |
|---|---|
| Bandera | |
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Historia | |
| Stocznia |
Chantiers Navals Français w Blainville |
| Data wodowania |
1925 |
| Data wycofania ze służby |
1959 |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
3000 |
| Liczebność załogi |
28 |
| Długość całkowita (L) |
84,60 m |
| Szerokość (B) |
12,10 m |
| Zanurzenie (D) |
5,50 m |
| Pojemność |
brutto 2018 RT |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
trzycylindrowa maszyna parowa |
| Moc silnika |
1200 KM |
| Prędkość maks. |
9 w. |
Przed wojną edytuj
„Kraków” wszedł do Gdyni w styczniu 1927 roku. W uroczystości poświęcenia i podniesienia polskiej bandery uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Statek pływał głównie po Bałtyku i Morzu Północnym, ale był też pierwszym statkiem Polskiej Marynarki Handlowej, który w roku 1928 przeszedł przez Kanał Sueski na Morze Czerwone. Tam też, w porcie Dżidda, załadowano na pokład stado owiec − osobisty dar szejka Hidżazu dla Polski[1].
Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku stał się – za sprawą drukowanej w odcinkach w tygodniku „Płomyczek” powieści – bardzo popularny wśród dzieci[1].
W konwojach edytuj
W chwili wybuchu II wojny światowej znajdował się na Morzu Śródziemnym, gdzie wkrótce zaczął pływać we francuskich konwojach. Po upadku Francji w czerwcu 1940 roku odłączył się (pod pozorem konieczności uzupełnienia paliwa) od jednego z takich konwojów i zawinął do Gibraltaru, „gdzie dał się aresztować” Brytyjczykom[1].
Następne wojenne lata spędził w atlantyckich konwojach, a w 1944 brał udział w lądowaniu w Normandii.
W PRL edytuj
21 września 1945 „Kraków”, jako pierwszy polski statek po wojnie, wszedł do zrujnowanego portu w Gdyni. Od roku 1951 pływał dla Polskiej Żeglugi Morskiej, a 1 stycznia 1959 został skasowany i przekazany Zarządowi Portu w Szczecinie jako pływający magazyn MP 1[2].
Ostatecznie w roku 1964 oddany został na złom.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989. ISBN 83-10-08902-3.