Sidonie Goossens

harfistka brytyjska

Sidonie „Sid” Goossens (ur. 19 października 1899 w Liscard, Wallasey, Cheshire, zm. 15 grudnia 2004 w Reigate, Surrey) – brytyjska harfistka.

Sidonie Goossens
Ilustracja
pamiątkowa tablica na domu rodziny Goossens w Londynie, 70 Edith Road, West Kensington
Data i miejsce urodzenia

19 października 1899
Liscard, Wallasey

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 2004
Reigate, Surrey

Instrumenty

harfa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

harfistka

Odznaczenia
Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Życiorys edytuj

Pochodziła ze znanej rodziny muzycznej Belgów osiadłych w Wielkiej Brytanii. Była wnuczką dyrygenta Eugene’a Goossensa starszego (1845-1906) oraz córką skrzypka i dyrygenta Eugene’a Goossensa młodszego (1867-1958). Muzykami byli także jej bracia: dyrygent i kompozytor Sir Eugene Aynsley Goossens (1893-1962), oboista Léon Goossens oraz siostra harfistka Marie Goossens[1].

Ukończyła studia muzyczne w Royal College of Music. W 1921 debiutowała w londyńskiej orkiestrze symfonicznej, będąc jedyną kobietą w gronie filharmoników. W 1923 była pierwszą harfistką występującą w radiu, w 1936 – w telewizji. W 1930 została pierwszą harfistką założonej przez Sir Adriana Boulta Orkiestry Symfonicznej BBC. Pozostawała nieprzerwanie pierwszą harfistką tego zespołu do oficjalnego odejścia na emeryturę w 1980[1].

Brała udział w prawykonaniach wielu kompozycji współczesnych kompozytorów, m.in. Germaine Tailleferre’a i Williama Alwyna. Od 1960 była profesorem Guildhall School of Music and Drama w Londynie. W 1991 po raz ostatni wystąpiła jako harfistka; jej 100. urodziny uczczono specjalnymi koncertami w Wigmore Hall w Londynie i Royal Festival Hall. Żyła 105 lat[1].

Odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego IV klasy (OBE).

Przypisy edytuj

  1. a b c Obituary: Sidonie Goossens. [w:] BBC News [on-line]. 2004-12-15. [dostęp 2017-05-12]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Bogusław Schaeffer: Goossens, Sidonie. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 3: efg część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 132–133. ISBN 83-224-0344-5. (pol.).