Stanisław Janicki (filmowiec)

polski pisarz, dziennikarz i scenarzysta, historyk kina

Stanisław Janicki (ur. 11 listopada 1933 w Czechowicach-Dziedzicach) – polski pisarz, dziennikarz i scenarzysta, krytyk filmowy i historyk kina.

Stanisław Janicki
Ilustracja
Stanisław Janicki w obiektywie J.Pijarowskiego (2023)
Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1933
Czechowice-Dziedzice

Zawód, zajęcie

pisarz,
dziennikarz,
reżyser,
scenarzysta,
krytyk filmowy,
historyk kina.

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Życiorys edytuj

Przed II wojną światową, ze względu na pracę ojca w polskim oddziale Standard Oil, Janiccy przeprowadzili się do Warszawy. Po wojnie zdał maturę w Bielsku-Białej.

Ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa (specjalizacja filmowa) Uniwersytetu Warszawskiego (1955). Doktor nauk humanistycznych na UAM w Poznaniu (1998). W latach 1954–1959 był dziennikarzem „Żołnierza Wolności”. W latach 1959–1970 pracował jako redaktor miesięcznika „Film”, w latach 1970–1974 miesięcznika „Kino”. Dzięki zdobytym wówczas kontaktom był często zapraszany do jury festiwali filmowych. Był autorem cyklicznego programu TVP pt. W starym kinie. Był to najdłużej nadawany program filmowy w historii polskiej telewizji (od 1967 do 1999).

W latach 1972–1976 związany z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi, potem przez 6 lat był pracownikiem Wytwórni Filmów Poltel, od 1983 wykładowca Wydziału RiTV Uniwersytetu Śląskiego. Od 1996 kieruje Szkołą Mediów Bielskiej Wyższej Szkoły Biznesu i Informatyki. Jest autorem audycji Odeon Stanisława Janickiego nadawanych w radiu RMF Classic oraz współpracownikiem Kino Polska, gdzie prowadzi program „Seans w Iluzjonie”, w którym tworzy obszerne wprowadzenia do filmów z lat 20., 30. i 40. XX wieku emitowanych na antenie stacji.

W 1998 obronił doktorat[1].

W latach 2004-2019 prowadził w Muzeum Historycznym w Bielsku-Białej cykl spotkań pt. Stare Kino w Starym Zamku[2][3].

Zajmuje się problematyką braci polskich. Od 22 maja 2011 jest prezesem honorowym Stowarzyszenia Szlak Braci Polskich[4].

W 2019 ukazała się poświęcona mu książka - wywiad pt. W starym kinie Stanisława Janickiego - scenariusz filmu niemożliwego, autorstwa Andrzeja Pacuły (Wydawnictwo "Grupa M-D-M", ISBN 978-83-948485-9-0), zawierająca płytę DVD z dwoma filmami dokumentalnymi w reżyserii Janickiego: Konterfekty króla Jegomości (1983) i Bracia Polscy (1980).

10 listopada 2023 w Bielsku-Białej oraz 12 listopada 2023 w Katowicach odbyły się benefisy z okazji 90-lecia urodzin Janickiego[5][6][7].

Mieszka w dzielnicy Górne Przedmieście Bielska-Białej.

Praca etatowa edytuj

  • Redakcja dziennika „Żołnierz Wolności” (Warszawa 1954-1959) – dziennikarz
  • Tygodnik „Film” (Warszawa 1959-1970) – krytyk filmowy, publicysta, kierownik działu polskiego
  • Redaktor naczelny Kroniki Filmowej „Radar” w Wytwórni Filmowej „Czołówka” (Warszawa 1964-1966)
  • Miesięcznik „Kino” (Warszawa 1970-1974) – krytyk filmowy, publicysta, kierownik działu polskiego
  • Komitet do spraw Radia i Telewizji – Redakcja Filmowa Programu I TVP (Warszawa 1974-1976) – redaktor (scenariusze filmów fabularnych)
  • Wytwórnia Filmów Telewizyjnych „Poltel” (Warszawa 1976-1982) – scenarzysta i reżyser telewizyjny i filmowy
  • Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna (Warszawa – 1980-1982) – wykładowca historii filmu
  • Wytwórnia Filmów Oświatowych (Łódź 1982 – 93; współpraca 1972-1982) – scenarzysta i reżyser filmowy
  • Wyższa Szkoła Dziennikarstwa (Warszawa – 1995-1997) – wykładowca (scenariusze krótkich form filmowo-telewizyjnych)
  • Bielska Wyższa Szkoła Biznesu i Informatyki im. J. Tyszkiewicza (Bielsko-Biała 1996-2002) – Kierownik specjalizacji Zarządzanie i Media oraz wykładowca (scenariusz i realizacja krótkich form filmowo-telewizyjnych oraz seminaria dyplomowe)
  • Uniwersytet Śląski – Wydział Radia i Telewizji (Katowice – 1982-2003, potem do 2005 umowa o dzieło) – starszy wykładowca (Historia filmu, Dramaturgia i scenariopisarstwo, Podstawy reżyserii filmów krótkometrażowych, seminaria dyplomowe)
  • Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi (od 2007-2010) – Wydział Artystyczny – kierunek Realizacja Obrazu Filmowego, Telewizyjnego i Fotografia (Realizacja filmu dokumentalnego i krótkometrażowego)

Współpraca edytuj

  • Telewizja Polska, program I: autorski program telewizyjny „W starym kinie” (1967-1999)
  • Polskie Radio (m.in. autorska audycja w red. niemieckiej – lata 60.)
  • „Przegląd kulturalny”, „Odrodzenie”. „Panorama” (Katowice), „Widnokręgi”, „Teatr i film”, „Film na świecie”, „Gazeta Wyborcza”, magazyn telewizyjny „Okienko”; „Trybuna Śląska” (Katowice) – cotygodniowy cykl „Janicki o kinie” (2001 – 2004), „Dziennik Zachodni” (Katowice) – cykl felietonów filmowych „W starym kinie” (2004 – 2008)
  • Warszawska Szkoła Filmowa (Warszawa – 2005-2006) – wykładowca (Scenariopisarstwo)
  • LO im. Stanislawa Wyspiańskiego w Bielsku-Białej – o profilu artystycznym oraz LO im. Mikołaja Reja w Bielsku-Białej – warsztaty filmowe (2000-2008)
  • RMF Classic – cotygodniowy felieton filmowy „Odeon Stanisława Janickiego” (od września 2005)
  • Telewizja „KINO POLSKA” – cotygodniowe programy „W Iluzjonie”, przekształcone w „Kalejdoskop polskiego filmu” (od 2004)

Nagrody, wyróżnienia edytuj

Nagrody dziennikarskie edytuj

  • Nagroda im. K. Irzykowskiego – dwukrotnie: 1964 i 1976;
  • Nagroda przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji – dwukrotnie: 1969 i 1976;
  • Nagroda tygodnika „Ekran” – „Złoty ekran” – 1977;
  • Nagroda Festiwalu Filmów Niemych w Krakowie – 1999;
  • Nagroda VIII Festiwalu Muzyki Filmowej w Łodzi – 2005.

Nagrody filmowe (wybór) edytuj

  • Krzyżtoporskiej opowieści ciąg dalszy (1975 – Kielce)
  • Budowa parku etnograficznego (1976 – Zakopane)
  • Ach, ta chata rozśpiewana (1979 – Tokio)
  • Bracia polscy (1980 – Kraków, Łódź)
  • Jan Sarkander ze Skoczowa (1995 – Ołomuniec)
  • Brat papieża (2007 – Niepokalanów – I. nagroda w kategorii filmów fabularnych)

Nagrody za całokształt twórczości i działalności edytuj

Twórczość artystyczna (wybór) edytuj

Scenariusze do filmów edytuj

  • Stanisława Grabowskiego – Zaczęło się od iluzjonów (1972)
  • Bogdana Dziworskiego – Krzyż i topór (1973), Tren dla miasta Szydłowa (1973), Podróże Georga Philipa Telemanna z Żar do Pszczyny (1974)

oraz do wszystkich swoich

Reżyseria i scenariusze filmów fabularnych i dokumentów inscenizowanych edytuj

  • Kruk (1976)
  • Jak cudne są wspomnienia (1977 – serial TV)
  • Wisła (1977 – dla Pathé Cinema)
  • Sąd nad Braćmi Polskimi (1984)
  • Bem (1985 – koprodukcja polsko-węgierska)
  • Domy życia (1987)
  • Jan Sarkander ze Skoczowa (1994)[10]
  • Skoczowskie okruchy (1999)
  • Brat papieża (2006)
  • Marzenia są ciekawsze (3 półgodzinne odcinki) z Andrzejem Wajdą
  • Scena pełna muzyki i tańca (2015)

Reżyseria i scenariusze filmów oświatowych i dokumentalnych edytuj

  • Sen o Kurozwękach (1974 – debiut)
  • Cienie czasu (1975)
  • Nad brzegiem ruczaju (1980)
  • Filmowy Sezam (1980)
  • Bracia polscy (1982)
  • Rapsod królewski (1982)
  • Skarby katedry wawelskiej (1982)
  • Życie, męczeństwo, śmierć (1982)
  • Elementarz filmu. Rodzaje i gatunki (1982)
  • Konterfekty króla jegomości (1983)
  • Chocim 1673 (1983)
  • Cicha noc (1984)
  • Takie kiedyś były zabawy (1994 – serial TV)
  • Czas przeszły dokonany (1995 – serial TV)
  • Droga Jana Sarkandra (1995)
  • Klub pan Rysia (1995-1996 – program cykliczny TV)
  • Nieustająca love story (1996 – serial TV)
  • Za winy niepopełnione – Eugeniusz Bodo (1997- dla TV)
  • Bielsko-Biała – dwa miasta w jednym (1998)
  • Marzenia są ciekawsze (1998 – serial TV, o niezrealizowanych projektach Andrzeja Wajdy)
  • Idę przez ten świat (1999, o Marii Koterbskiej)
  • Skoczów – nad Wisłą, u stóp gór (1999)
  • Niezwykła podróż Jerzego Zitzmana (2000)
  • Kochany i nienawidzony – Dramat życia i śmierci twórcy „Krzyżaków” (2002 – dla TV, o Aleksandrze Fordzie, 50’)
  • Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc – 2003)
  • Film jest bajką (2005 – dla TV o Ludwiku Starskim)
  • Spełnienie – szkice do portretu Grzegorza Fitelberga (2007 – dla Filharmonii Śląskiej w Katowicach i kin studyjnych „Silesia Film” – 50’)
  • Nie wolno przerwać spektaklu (2008 – o Danucie Szaflarskiej dla TVP – 50’)
  • Geniusz grający również na fortepianie (2008 – o Ignacym Janie Paderewskim – 20’)
  • Miłość ci wszystko wybaczy (2008 – montaż przedwojennych polskich filmów na wystawę na Zamku Królewskim – 13’)
  • Scena pełna muzyki i tańca (2015)
  • Nad Nidą, w cieniu drzew (2017)

Reportaże telewizyjne (wybór) edytuj

  • Czas walki, czas miłości (Celuloza i Pod gwiazdą frygijską – Jerzy Kawalerowicz, Lucyna Winnicka, Józef Nowak)
  • Na dnie popiołu... (Popiół i diament – Andrzej Wajda)
  • Śląska opowieść („Krzyż Walecznych” Kazimierz Kutz)
  • Westerplatte (Stanisław Różewicz)
  • Struktura kryształu (Krzysztof Zanussi)
  • Opowieść o Andrzeju Munku
  • Reportaże z udziałem: Tadeusza Konwickiego, Juliusza Lubicz-Lisowskiego, Małgorzaty Braunek, prof. Włodzimierza Zonna, Elżbiety Barszczewskiej, Szymona Kobylińskiego, Wojciecha Siemiona i in.

Tekst i reżyseria edytuj

  • dramatu „Iskra we mgle” (1980 – Teatr Dramatyczny w Legnicy)

Tłumaczenia edytuj

  • sztuk japońskich; „To ja jestem duchem” Abe Kobo, „Markiza de Sade” Yukio Mishima, „Wiśnie w kwiatach” Betsuyaku Minoru (drukowanych w „Dialogu” i „Literaturze na świecie”; wystawianych w teatrach polskich m.in. w Teatrze Starym w Krakowie, Ateneum w Warszawie, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, także w teatrach w Rzeszowie, we Wrocławiu, w Teatrze Telewizji i innych)

Prowadzenie imprez artystycznych i filmowych edytuj

  • Lubuskie Lato Filmowe (lata 70.)
  • Era Nowe Horyzonty 2003 w Cieszynie (cykl filmów Yasujiro Ozu)
  • Eko Forum Film Festiwal (festiwal filmów ekologicznych) w Bielsku-Białej
  • Koncerty muzyki filmowej m.in. Bielsko-Biała, Katowice, Zabrze (2 razy), Łódź (2005 i 2008), Warszawa (2007 i 2009), Rzeszów (dwa w 2008 roku), Dębica (2008), Przemyśl (2008), Chorzów (2009), Olsztyn (2009), Tarnów (2009 – 2 razy)

Publikacje książkowe edytuj

  • Eugeniusz Cękalski: monografia, Filmowa Agencja Wydawnicza, 1958
  • Polscy twórcy filmowi o sobie, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1962
  • Aleksander Ford, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1967
  • Film polski od A do Z, Wyd. Artystyczne i Filmowe, 1973 (2 popr. i uzup.)
  • Film japoński: fakty, dzieła, twórcy, ISBN 83-221-0125-2, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Łódź 1982 (wyd. II rozszerzone – w przygotowaniu)
  • Film polski: wczoraj i dziś, ISBN 83-223-2004-3, Interpress, Wrocław 1982
  • The Polish film: yesterday and today, ISBN 83-223-2094-9, Interpress, Warszawa 1985
  • W starym polskim kinie, ISBN 83-03-00728-9, KAW, Warszawa 1985
  • Polskie filmy fabularne 1902-1988, ISBN 83-221-0503-7, Warszawa 1990
  • Odeon. Felietony filmowe, ISBN 978-83-7576-191-7, Bosz, Olszanica 2013
  • Marzenia filmowe Andrzeja Wajdy, ISBN 978-83-7866-407-9, Wydawnictwo Austeria, Kraków 2023

Działalność pozaartystyczna edytuj

  • Prezes honorowy „Stowarzyszenia Szlak Braci Polskich”

Przypisy edytuj

  1. Stanisław Janicki, członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich. [dostęp 2021-11-28].
  2. Stare Kino w Starym Zamku. [dostęp 2017-09-08].
  3. Stare Kino w Starym Zamku 2019-2020. muzeum.bielsko.pl. [dostęp 2020-02-03].
  4. Prezes Honorowy. omen.aplus.pl, 23 maja 2011. [dostęp 2011-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 stycznia 2012)].
  5. Benefis Stanisława Janickiego w 90 urodziny Mistrza. [dostęp 2021-11-28].
  6. Stanisław Janicki. BENEFIS z okazji 90. urodzin. [dostęp 2021-11-27].
  7. W niedzielę benefis obchodzącego 90. urodziny Stanisława Janickiego. [dostęp 2021-11-27].
  8. Filmowcy otrzymali medale Gloria Artis. wp.pl, 29 października 2008. [dostęp 2012-12-05].
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 - Monitor Polski [online], monitorpolski.gov.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  10. FilmPolski.pl, „FilmPolski” [dostęp 2016-11-21].

Linki zewnętrzne edytuj