Stanisław Przystański

polski fizyk

Stanisław Przystański (ur. 20 września 1820 w Warszawie, zm. 30 listopada 1887 w Wiedniu) – polski fizyk, encyklopedysta i organizator instytucji naukowych i oświatowych.

Stanisław Przystański
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 września 1820
Warszawa

Data i miejsce śmierci

30 listopada 1887
Wiedeń

Profesor nauk fizycznych
Alma Mater

Uniwersytet w Petersburgu

Doktorat

1842

Profesura

10 czerwca 1866

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Szkoła Główna Warszawska
Uniwersytet Warszawski

Życiorys edytuj

Ojciec Stanisława Przystańskiego ochrzczonego imieniem Stanisław po ojcu, lekarz wojskowy (chirurg) początkowo 10. pułku piechoty Księstwa Warszawskiego w styczniu 1810 roku otrzymał krzyż złoty Virtuti Militari. Starszy brat Aleksander urodził się trzy lata wcześniej, a siostra Joanna w 1833 r.

Stanisław Przystański uzyskał w 1842 na Uniwersytecie w Petersburgu stopień kandydata nauk matematyczno-fizycznych, następnie był nauczycielem gimnazjalnym. W latach 1848–1860 wykładał fizykę i chemię dla potrzeb słuchaczy architektury w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. W tym samym czasie od 1849 do 1860 uczył w Instytucie Szlacheckim w Warszawie. W latach 1857–1860 wykładał fizykę w Akademii Medyko-Chirurgicznej.

Aż do (niespodziewanej) śmierci był dyrektorem muzeum przemysłu i rolnictwa. Pochowano go na Powązkach.

Był żonaty i miał syna, który zmarł w młodości na gruźlicę oraz córkę, Aleksandrę (1850–1915).

Działalność naukowa i organizacyjna edytuj

Członek honorowy Towarzystwa Rolniczego w Królestwie Polskim w 1858 roku[1]. W 1861 był ostatnim dyrektorem Instytutu Agronomicznego i Leśnego[2]. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1861–1887)[3].

Od 10 czerwca 1866 był profesorem fizyki i dziekanem Wydziału Matematyczno-Fizycznego Szkoły Głównej Warszawskiej.

Był pierwszym dyrektorem Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie od 1875 roku, jednocześnie pełnił funkcję dyrektora Prywatnej Szkoły Handlowej Leopolda Kronenberga. Przystański szkołę tę wcześniej organizował.

Był encyklopedystą, jednym z autorów haseł do 28 tomowej Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda z lat 1859–1868. Jego nazwisko wymienione jest w I tomie z 1859 roku na liście twórców zawartości tej encyklopedii[4]. W latach 1873–1874 współpracował przy wydaniu trzytomowej Encyklopedii Podręcznej Powszechnej, wydawanej przez Przegląd Tygodniowy. Natomiast od 1881 roku był jednym z redaktorów Encyklopedii Wychowawczej[5]. Dla jej potrzeb opracował wiele haseł z zakresu fizyki. Był także autorem artykułów do pięciotomowej XIX wiecznej Encyklopedii rolnictwa i wiadomości związek z niem mających, gdzie wymieniony jest jako współautor[6][7].

Między 1874 rokiem a 1876 był redaktorem tygodnika Zorza.

W roku 1881 był jednym z czterdziestu pięciu członków założycieli Kasy im. Józefa Mianowskiego – Fundacji Popierania Nauki w Warszawie.

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 3-5-24)[8].

Publikacje edytuj

Oto niektóre z publikacji:

Encyklopedyja rolnictwa i nauk z nią związek mających w roku 1872 rozpoczęta, a w roku 1879 ukończona. Wydawana ona była pod redakcją Jana Tadeusza księcia Lubomirskiego, Edmunda Stawiskiego i Stanisława Przystańskiego, przy współudziale L. Krasińskiego, L. Kronenberga i J. Zamoyskiego. St. Przystański opracował dla niej wiele haseł z zakresu fizyki.

  • artykuły publikowane w Bibliotece Warszawskiej:
    • Telegrafy elektryczne (r. 1843),
    • Machina hydroelektryczna Armstronga (r. 1844),
    • O machinach elektro-magnetycznych (r. 1845),
    • Oddane przysługi telegrafów galwanicznych (r. 1852);
  • w Pamiętn. Tow. Lek. Warsz. Maszyna elektryczna Holtza (r. 1869).

Przypisy edytuj

  1. Roczniki Gospodarstwa Krajowego. R. 16, 1858, T. 32, nr 2, Warszawa 1858, s. 4.
  2. Praca zbiorowa 1902 ↓.
  3. Handbuch des Lemberger Sttathalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1861, s. 403; 1862, s. 415; 1863, s. 426; 1864, s. 435; 1865, s. 448; 1866, s. 463; Galizisches Provinzial-Hanbuch für das Jahr 1868, s. 809; 1869, s. 533; Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1870, s. 570; 1871, s. 504; 1872, s. 502; 1873, s. 518; 1874, s. 562; 1875, s. 565; 1876, s. 575; 1877, s. 551; 1878, s. 539; 1879, s. 535; 1880, s. 542; 1881, s. 559; 1882, s. 560; 1883, s. 560; 1884, s. 544; 1885, s. 544; 1886, s. 544; 1887, s. 546;
  4. "Encyklopedia Powszechna", tom I, wyd. Samuel Orgelbrand, Warszawa, 1859.
  5. Kierski, t.I 1923 ↓.
  6. Karol Estreicher 1881 ↓.
  7. Lubomirski 1873 ↓.
  8. Cmentarz Stare Powązki: Stanisław Przystański, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-06-13].

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa: "Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana", tom XXXI, hasło "Instytut Agronomiczny i Leśniczy".. Warszawa: Drukarnia Tadeusza Jezierskiego, 1902, s. 14-17.
  • Karol Estreicher: Bibliografia polska 1881–1900, t.I A-F. Kraków: Nakładem Spółki Księgarzy Polskich, 1906.
  • Jan Tadeusz Lubomirski: Encyklopedia rolnictwa i wiadomości związek z niem mających, t. I. Warszawa: Drukarnia Józefa Bergera, 1873.
  • Kierski Feliks: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. I. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1923, s. 90-91.

Linki zewnętrzne edytuj