Stefan Szmidt
Stefan Józef Szmidt (ur. 11 sierpnia 1943 w Biłgoraju) – polski aktor teatralny i filmowy, malarz.
.jpg) Stefan Szmidt w 2015 (fot. Paweł Matyka) | |
| Data i miejsce urodzenia |
11 sierpnia 1943 |
|---|---|
| Zawód | |
| Współmałżonek | |
| Lata aktywności |
od 1964 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
W 1965 został absolwentem PWST w Warszawie. Jako aktor teatralny związany z warszawskimi teatrami: Klasycznym (1965–1971), Rozmaitości (1972–1978) i Polskim (od 1978).
W 1997 wraz z żoną Alicją Jachiewicz oraz z córką powołał Fundację Kresy 2000, mającą na celu działalność na rzecz kultury i sztuki współczesnych kresów RP[1]. W 2003 za tę działalność zostali uhonorowani nagrodą Pro publico bono.
W latach 2003–2019 pełnił funkcję dyrektora Biłgorajskiego Centrum Kultury[2][3].
W wyborach w 2007 Stefan Szmidt bez powodzenia kandydował do Senatu z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu chełmskim[4]. Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i 2015[5][6].
W 2012 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2005 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[8].
Filmografia edytuj
- 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – partyzant „Kosa”
- 1971: Nie lubię poniedziałku – kierowca bez chorągiewki
- 1973: Chłopi – Jacek, brat dziedzica
- 1973: Hubal – kapitan Józef Grabiński – „Pomian”, członek oddziału Hubala
- 1974: Potop – Tyzenhauz
- 1974: Wiosna panie sierżancie – kierowca autobusu
- 1976: Za metą start – inż. Włodzimierz Szymański
- 1976: Próba ciśnienia – Bogdan, kolega Andrzeja z instytutu
- 1977: Znak orła – rycerz Wincentego
- 1980: Dom – Kostek Bawolik
- 1980: Królowa Bona – Jan Hlebowicz, wojewoda wileński
- 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – Hans, mąż Wandy Franke
- 1982: Popielec – stary Garstka
- 1982: Blisko, coraz bliżej – Tadeusz Borucki
- 1988: Piłkarski poker – trener Powiśla
- 1989: Kanclerz – kasztelan Szafraniec
- 1989: Modrzejewska – Tytus Chałubiński
- 1991: Panny i wdowy – oficer pruski
- 1991: Pogranicze w ogniu – Antoni Korełło
- 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – dziadek Lecha
- 1999: Ogniem i mieczem – wachmistrz Skrzetuskiego
- 1999: Pan Tadeusz – Bartek Prusak
- 2003: Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem – Mściwój
- 2004: Stara baśń – Mściwój
- 2004: Kryminalni – Janusz Nowacki, kustosz muzeum
- 2005: Motór – ojciec Rechola
- 2009: Generał Nil – generał Tadeusz Komorowski „Bór”
- 2010: Śluby panieńskie – kamerdyner Radosta
Przypisy edytuj
- ↑ Historia Fundacji Kresy 2000, kresy2000.pl [zarchiwizowane 2023-12-03].
- ↑ Biłgoraj: Stefan Szmidt nie będzie dyrektorem BCK [online], „Kronika Tygodnia”, 22 października 2019 [dostęp 2024-06-02].
- ↑ Zmiana na stanowisku dyrektora Biłgorajskiego Centrum Kultury [online], bilgorajska.pl, 24 października 2019 [dostęp 2024-06-02].
- ↑ Wybory do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 21 października 2007 [online], PKW [dostęp 2021-04-10].
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego, onet.pl, 16 maja 2010 [zarchiwizowane 2013-05-03].
- ↑ Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], dziennik.pl, 15 marca 2015 [dostęp 2015-03-15].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 239
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 64, poz. 872
Bibliografia edytuj
- Stefan Szmidt w bazie filmpolski.pl [dostęp 2024-02-25].
- Stefan Szmidt w bazie IMDb (ang.) [dostęp 2021-04-10].
- Stefan Szmidt, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10].