Szanidar – rozległa jaskinia w Kurdystanie w północnej części Iraku, w pobliżu granicy tureckiej. Położona na wysokości 822 m n.p.m. w południowych zboczach masywu Baradost, ma powierzchnię ok. 1000 m², była wykorzystywana jako miejsce obozowania od czasów paleolitu.

Szanidar
Ilustracja
Wejście do jaskini
Państwo

 Irak

Położenie

masyw Baradost

Położenie na mapie Iraku
Mapa konturowa Iraku, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Szanidar”
36°48′02″N 44°14′36″E/36,800600 44,243300

Zawiera warstwy archeologiczne z paleolitu i mezolitu. Grubość złoża sięga 14 m, prace w tym stanowisku archeologicznym prowadził Ralph Solecki w latach 1951–1965.

W warstwach najgłębszych odkryto przemysły mustierskie i szkielety neandertalczyków. Znaleziska te datowano metodą C14 na okres 48–44 tys. lat p.n.e. Badania palinologiczne wykazały przy jednym ze szkieletów obecność licznych szczątków kwiatów. Prawdopodobnie ciało zostało złożone na łożu z kwiatów pomiędzy majem a lipcem.

W jaskini rozpoznano również przemysł kultury baradosteńskiej (datowany na 33-25 tys. lat p.n.e.) oraz przemysł związany z kulturą zarzyjską (datowany na 10–8 tys. lat p.n.e., po części związany z mezolityczną osadą w Zawi Szemi).

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Michel Brézillon, Encyklopedia kultur pradziejowych, WAiF, Warszawa, 1981, ISBN 83-221-0143-0
  • Piotr Bieliński, Starożytny Bliski Wschód. Od początków gospodarki rolniczej do wprowadzenia pisma, Warszawa: PWN, 1985, ISBN 83-01-05519-7, OCLC 835912372.