Teodor Teofil Boczek (ur. 3 listopada 1897 w Lachowicach, zm. 28 lipca 1988) – podpułkownik Wojska Polskiego.

Teodor Teofil Boczek
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1897
Lachowice

Data śmierci

28 lipca 1988

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

12 pułk piechoty
Batalion KOP „Żytyń”

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys edytuj

Teodor Teofil Boczek urodził się 3 listopada 1897 roku[1]. Od 1908 uczęszczał do c. i k. Gimnazjum Wyższego w Wadowicach. Maturę wojenną zdał 8 października 1915[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W latach 20. i 30. był oficerem 12 pułku piechoty w garnizonie Wadowice, w tym w 1923 był w kadrze naukowej Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu[5][6][7][8][9][10]. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[11][12]. W 1927 był sekretarzem klubu sportowego Wisła Kraków[13]. 27 czerwca 1935 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 59. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W sierpniu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu w 12 pułku piechoty[15]. Od 7 października 1937 do 12 października 1938 roku dowodził batalionem KOP „Żytyń”[16].

Brał udział w II wojnie światowej. Po wojnie był podpułkownikiem ludowego Wojska Polskiego[17].

Zmarł 28 lipca 1988. Został pochowany na cmentarzu Prądnik Czerwony (Batowice) w Krakowie (kwatera A-XXII-9-12)[18].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Teodor” na „Teodor Teofil” oraz daty urodzenia z „2 listopada 1897” na „3 listopada 1897”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 34, 26 stycznia 1934. 
  2. Michał Siwiec-Cielebon, Wolności siew. Absolwenci i uczniowie c. i k. Gimnazjum Wyższego w Wadowicach do 1918 r. jako kadra przyszłych sił zbrojnych odrodzonej Rzeczypospolitej, „Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny” (nr 21), 2018, s. 92-145, ISSN 1505-0181.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 433.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 376.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 158, 1512.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 150.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 28.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 542.
  9. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 1 lipiec 1933 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1933, s. 63.
  10. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 60.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 222.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 63.
  13. Teodor Boczek. historiawisly.pl. [dostęp 2016-01-31].
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 67.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 95.
  16. Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 8.
  17. Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie (1945) 1983-1990. Teodor Boczek. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2017-11-12].
  18. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 2020-05-13].
  19. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 124 „za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą, oraz za gorliwą pracę i sumienne wypełnianie obowiązków służbowych”.
  20. M.P. z 1938 r. nr 160, poz. 290 „za zasługi w służbie Korpusu Ochrony Pogranicza”.
  21. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia edytuj