Teodozjusz Tyrnowski

bułgarski mnich prawosławny

Teodozjusz, imię świeckie nieznane (ur. ? w Wielkim Tyrnowie, zm. 27 listopada 1363) – bułgarski mnich prawosławny, twórca monasteru Narodzenia Matki Bożej w Kilifarewie i pierwszy w Bułgarii nauczyciel hezychazmu.

Teodozjusz
Mnich
Ilustracja
Kraj działania

Bułgaria

Data urodzenia

1300

Data śmierci

1363

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Bułgarski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

do 1350

Życiorys edytuj

Według hagiografii pochodził ze znakomitej rodziny bułgarskiej z Tyrnowa. Od młodości pragnął zostać prawosławnym mnichem, toteż opuścił rodzinę i wstąpił do monaster św. Mikołaja w Arczarze, gdzie złożył wieczyste śluby mnisze przed igumenem Hiobem. Po wielu latach ascetycznego życia powrócił do Tyrnowa i zamieszkał w monasterze Zaśnięcia Matki Bożej. Szybko go jednak opuścił i przeniósł się najpierw do klasztoru w Czerwenie, a następnie do monasteru Matki Bożej w pobliżu Sliwenu[1].

Dowiedziawszy się o monasterze Paroria w górach Strandża, założonym przez mnicha Grzegorza, udał się do niego[1] i został uczniem duchowym Grzegorza[2]. Następnie powrócił do Tyrnowa i w jego okolicy, w Kilifarewie, założył ok. 1350[2] monaster Narodzenia Matki Bożej, gdzie nauczał hezychazmu, zdobywając sławę świętego starca. Uczestniczył w polemikach religijnych w Bułgarii, zwalczał herezje bogomilską i warłaamicką[1].

W 1363 udał się do Konstantynopola, w tym samym roku zmarł[1].

Uczniem Teodozjusza był Eutymiusz Tyrnowski, mnich, w latach 1375–1393 patriarcha Bułgarii, jeden z najwybitniejszych bułgarskich pisarzy średniowiecznych[2].

Teodozjusz i założony przez niego monaster pojawiają się na kartach powieści Emiliana Stanewa Antychryst[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Parteniusz, biskup lewkijski, Житие на преподобни Теодосий Търновски
  2. a b c Teresa Dąbek-Wirgowa: Historia literatury bułgarskiej. Wrocław: Ossolineum, 1980. ISBN 83-04-00283-3., ss.42–44.
  3. G. Szwat-Gyłybowa, Haeresis Bulgarica w bułgarskiej świadomości kulturowej XIX i XX wieku, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa 2005, ss.216–219.