Władimir Ałganow
Władimir Pietrowicz Ałganow (ros. Владимир Петрович Алганов, ur. 22 października 1952[1] w Leningradzie) – radziecki, rosyjski funkcjonariusz wywiadu pełniący służbę jako dyplomata, były pracownik ambasady ZSRR i Federacji Rosyjskiej w Warszawie. Były pułkownik Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR i Funkcjonariusz Służby Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej[2], zamieszany m.in. w tzw. aferę Olina i Orlengate[3].
 pułkownik KGB
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Stanowiska |
Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Jest synem oficera Armii Radzieckiej, stacjonującego wraz z Zachodnią Grupą Wojsk w NRD. Absolwent Wojskowej Akademii imienia F. E. Dzierżyńskiego w specjalności inżynier elektronik[1]. W latach 1975–1993 służył w Siłach Zbrojnych ZSRR, następnie Rosji[1].
Ukończył Radziecką Szkołę Wywiadu, której komendantem był jego późniejszy zwierzchnik, rezydent wywiadu radzieckiego w PRL w latach 1973–1984 Witalij Pawłow[4]. W ramach KGB służył na terenie NRD[5].
W latach 1981–1992 pełnił funkcję pierwszego sekretarza ambasady ZSRR w Warszawie[6].
Zarząd Kontrwywiadu Urzędu Ochrony Państwa podjął wobec jego osoby normalne w takim przypadku działania operacyjne, śledząc jego kontakty i podsłuchując rozmowy telefoniczne. UOP w połowie 1994 stwierdził[7], że Ałganow pomimo oficjalnego przejścia na emeryturę nie zaprzestał działalności szpiegowskiej w RP. Przykrywką jego działalności szpiegowskiej było zatrudnienie w austriackiej firmie Polmarck, której głównymi udziałowcami są Andrzej Kuna i Aleksander Żagiel, zamieszani w sprzeniewierzenie pieniędzy FOZZ[8].
W latach 2003–2006 doradca dyrektora generalnego koncernu FGUP Konciern „Roseniergoatom”, w latach 2006–2009 doradca dyrektora generalnego przedsiębiorstwa Intier RAO JeES, od 2009 kierownik grupy doradców przewodniczącego Intier RAO JeES[1][9]. Od marca 2011 zasiada w Radzie Dyrektorów przedsiębiorstwa OAO „Promyszłennaja Eniergietika” (pol. Przemysłowa Energetyka)[10]. Od sierpnia 2013 członek Zarządu przedsiębiorstwa OOO „RT-ET” z siedzibą w Samarze[11].
W maju 2012 został odznaczony Orderem Honoru Federacji Rosyjskiej[12][1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Алганов Владимир Петрович. erco.ru. [dostęp 2013-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 grudnia 2013)]. (ros.).
- ↑ anglojęzyczna strona o wywiadzie rosyjskim.
- ↑ Tygodnik „Wprost”, Nr 1143 (24 października 2004).
- ↑ wywiad z Ałganowem na rosyjskim portalu. inosmi.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-04-21)]..
- ↑ Сказ о том, как я Единую Россию проспонсировал: ruslanleviev [online], ruslanleviev.livejournal.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
- ↑ Компромат.Ru / Compromat.Ru: Присяжные из спецслужб [online], www.compromat.ru [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Tygodnik Powszechny nr 6 1996.
- ↑ Gazeta Wyborcza z 17 kwietnia 2005.
- ↑ Алганов Владимир Петрович [online], interef.ru [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-13] (ros.).
- ↑ Промышленная энергетика – Совет директоров [online], www.promenergo.su [dostęp 2017-11-27].
- ↑ РТ-Энерготрейдинг [online], rt-et.ru [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Госђрґрѕсѓс‚Сњ Сѓс‚Рѕр»Рёс†С‹ Вђ“ лўрґрё тѐсѓрґр°! [online], slavatrud.ru [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-15] (ros.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Rafał Kasprów, Jacek Łęski: Wakacje z agentem, Życie, 23.08.1997
- Artykuł na stronie internetowej związanej z rosyjskim wywiadem (ang.)
- What Is The KGB Interested In?, A Step At A Time (ang.)
- Weekly Opinion 02-05-2005, anti-communistanalyst.com (ang.)
- In Full Cry After Spies, The Warsaw Voice. www2.warsawvoice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (ang.)
- Oil Secrets of the Polish Intelligence, Pavel Simonov i Allister Maunk, axisglobe.com (ang.)
- Истоки нашего демократического режима, Олег Греченевский (ros.)