Władimir Timofiejewicz Diomin, ros. Владимир Тимофеевич Дёмин (ur. 10 marca 1921 we wsi Aloszkino w guberni riazańskiej, Rosyjska FSRR, zm. 10 października 1966 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Władimir Diomin
Pełne imię i nazwisko

Władimir Timofiejewicz Diomin

Data i miejsce urodzenia

10 marca 1921
Aloszkino, gubernia riazańska, Rosyjska FSRR

Data i miejsce śmierci

10 października 1966
Moskwa

Wzrost

163 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1939–1943 Spartak Moskwa 3 (1)
1944–1952 CDKA/CDSA Moskwa 191 (82)
1952–1953 Drużyna miasta Kalinin/MWO Moskwa 2 (0)
1954 CDSA Moskwa 4 (0)
W sumie: 200 (83)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1952  ZSRR 1 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1955–1957 CSKA Moskwa (szkoła)
1958 ODO Lwów
1958–1966 CSKA Moskwa (szkoła)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Zaczął grać w 1935 roku w zespole Krasnopriesnienskiego Parku dla dzieci w Moskwie, następnie w 1937-1938 w juniorskiej drużynie Spartaka Moskwa. W 1939 debiutował w podstawowym składzie Spartaka Moskwa. W 1944 przeszedł do wojskowego klubu CDKA Moskwa. Od 1947 pełnił funkcje kapitana drużyny. We wrześniu 1952, po rozformowaniu CDSA, zasilił skład drużyny miasta Kalinin, która w następnym roku powróciła do Moskwy i zmieniła nazwę na MWO Moskwa. W 1954 roku zakończył karierę piłkarską w odrodzonym CDSA Moskwa[1].

Kariera reprezentacyjna edytuj

27 maja 1952 debiutował w reprezentacji ZSRR w nieoficjalnym meczu z Węgrami (2:1).

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę trenerską. W latach 1955-1957 oraz od czerwca 1958 do października 1966 trenował w szkole piłkarskiej CSKA Moskwa. Od stycznia do maja 1958 prowadził ODO Lwów. Zachorował na gruźlicę i potem leczył się w podmoskiewskiej klinice. Ale ignorował zalecenia lekarzy, nie dotrzymywał się reguł leczenia szpitalnego, co doprowadziło do szybkiej śmierci byłego piłkarza. Zmarł 10 października 1966 w Moskwie. Został pochowany na cmentarzu Wagańkowskim[2].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy klubowe edytuj

  • mistrz ZSRR: 1939, 1946, 1947, 1948, 1950, 1951
  • wicemistrz ZSRR: 1945, 1949
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1945, 1948, 1951
  • finalista Pucharu ZSRR: 1944

Sukcesy indywidualne edytuj

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj