Władysław Tritt
Władysław Tritt (ur. 10 czerwca 1913 we Wronczynie, zm. 7 kwietnia 1988 w Puszczykowie) – plutonowy Wojska Polskiego, uczestnik bitwy nad Bzurą, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 Władysław Tritt przed 1939 | |
 plutonowy
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1935–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
pracownik PKP |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Urodził się jako syn Jana Tritta i Antoniny z d. Palickiej. Dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnym Buku, gdzie ukończył szkołę powszechną, wydziałową i zawodową. Od 4.11.1935 r. służył w Wojsku Polskim najpierw jako żołnierz służby zasadniczej, a później jako podoficer zawodowy. 28.VIII.1939 r. awansowany na stopień plutonowego służby stałej broni pancernej. W kampanii wrześniowej roku wziął udział na stanowisku dowódcy półplutonu czołgów rozpoznawczych TKS 71 Dywizjonu Pancernego w ramach Wielkopolskiej Brygady Kawalerii. Przeszedł cały szlak bojowy swojego oddziału począwszy od Wschowy w Wielkopolsce aż po przedpola Warszawy, walcząc m.in. w bitwie nad Bzurą i bojach odwrotowych w Puszczy Kampinoskiej. W trakcie tych walk zniszczył wraz z załogami trzech innych czołgów TKS trzy z czterech spotkanych na leśnej drodze niemieckich czołgów. Udało mu się przedostać do Warszawy i uczestniczył w jej obronie. Od 29 września 1939 roku przebywał w niewoli niemieckiej[1]. Od maja 1945 roku działał w Wielkopolskiej Samodzielnej Grupie Operacyjnej "Warta" jako komendant placówki w Buku. Aresztowany 23 stycznia 1946 roku, został skazany na 2 lata więzienia, wykonanie kary odroczono o rok. W międzyczasie, na mocy ustawy amnestyjnej z 22.02.1946 darowano mu karę[2]. W październiku 1950 przeprowadził się do Puszczykowa. Ukończył zaoczne technikum łączności, uzyskując tytuł technika łączności. Pracował na stanowisku kierowniczym w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Poznaniu. Zmarł 7 kwietnia 1988 roku w Puszczykowie. Odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari i Orderem Odrodzenia Polski[1].
Życie prywatne edytuj
Ożenił się z Anielą Nowostawską, z którą miał troje dzieci: Marka, Lecha i Jadwigę.
Przypisy edytuj
- ↑ a b [1] Nota biograficzna Władysława Tritta
- ↑ Waldemar Handke, Wielkopolska niezłomna. Żołnierze WSGO "Warta" 1945-1946, Warszawa: Capital Sp. z o.o., 2014, ISBN 978-83-64037-62-7
Bibliografia edytuj
- Żebrowski M. W., Zarys historii polskiej broni pancernej 1918-1947, Londyn 1971, s. 297.
- Nota biograficzna Władysława Tritta. (pol.).