Wacław Okulicz-Kozaryn
polski zapaśnik
Wacław Okulicz-Kozaryn (ur. 8 lutego 1884 w majątku Wymno na Witebszczyźnie, wtedy Imperium Rosyjskie, obecnie Białoruś, zm. 14 kwietnia 1974 w Warszawie) – polski zapaśnik, olimpijczyk z Paryża 1924.
| Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1884 | |||
|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 1974 | |||
| Wzrost |
170 cm | |||
| Dorobek medalowy | ||||
| ||||
Jeden z pierwszych polskich zapaśników w stylu klasycznym. Wychowanek Władysława Pytlasińskiego. W roku 1923 zdobył tytuł mistrza Polski w wadze średniej. W roku 1927 zakończył sportową karierę.
Na igrzyskach olimpijskich w 1924 roku zajął 7 miejsce w wadze średniej. Po wojnie znów zamieszkał w Warszawie, gdzie zmarł 14 kwietnia 1974.
Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 12 rząd 7 grób 17)[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Polski Komitet Olimpijski: Wacław Okulicz-Kozaryn – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)]. (pol.).
- Wacław Okulicz-Kozaryn Biographical information [online], olympedia.org [dostęp 2023-03-04] (ang.).