Wilhelm Kaliński

polski teolog, pamiętnikarz, zakonnik

Wilhelm Kaliński, inna forma imienia: Gwilhelm, pseud.: Ksiądz Nikodem Puzyna, kanonik kathedr., offic. gener. wileński, (ur. 6 marca 1747 w Warszawie[1], zm. 20 stycznia 1789 w Wilnie) – zakonnik, kaznodzieja i mówca; od 1782 roku profesor Szkoły Głównej Litewskiej w Wilnie, kiedy to objął katedrę teologii moralnej i historii Kościoła. Największym jego wkładem w rozwój kultury polskiej jest prowadzenie dziennika w latach 1787-1788, który stanowi doskonałą ilustrację życia elit wileńskich w epoce oświecenia.

Wilhelm Kaliński

Życiorys edytuj

Kaliński urodził się 6 marca roku 1747 w Warszawie. Ukończył któreś z licznych kolegiów jezuickich, a później (12 maja 1762) wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Warszawie. Niespełna 3 lata później (7 marca 1765) złożył śluby zakonne. Studia filozoficzno-teologiczne odbywał w seminarium przy kościele Św. Krzyża. W roku 1772 otrzymał święcenia kapłańskie i wkrótce potem (jesienią 1772) został profesorem historii kościoła warszawskiego seminarium duchownego misjonarzy. W 1774 roku na stałe przeniósł się do Wilna (pełnił tam obowiązki egzaminatora prosynodalnego), gdzie w 1782 roku otrzymał katedrę w Szkole Głównej Litewskiej.

Zmarł 20 stycznia 1789 roku w Wilnie.

Twórczość edytuj

Ważniejsze mowy i kazania edytuj

  1. Mowa... przy rozpoczęciu nauk miana w Seminarium Generalnym Diecezji Wileńskiej, Wilno 1775; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2
  2. Kazanie... o zepsuciu krajowych obyczajów miane w Wilnie w dzień ś. Ignacego Wyznawcy w kościele seminaryjnym tegoż świętego, Wilno 1776; wyd. następne: zobacz Wydanie zbiorowe, t. 1, (zobacz: poz. 14)
  3. Materie do kazań w mieście stołecznym Wilnie, wyd. T. Hussarzewski w: Książka jubileuszowa na diecezję wileńską..., Wilno (1776)
  4. Kazania miane podczas wielkiego jubileuszu roku 1776..., Wilno (1776); wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 1; (dedydowane I. Massalskiemu); zawartość: O pożytkach z wiary dla całego świata; O przyjaźniach; O miłości społeczności; O staraniu się o oświecenie rozumu własnego; O formowaniu serca w dobroci; O odmianie oświecenia świata, o chwytaniu się nowości, o przywiązywaniu się do starożytności; O nabożeństwie ku Bogu; O powinnościach ku bliźniemu.
  5. Mowa do J. P. P. Kawalerów (jak cenić szlachetność urodzenia), Wilno 1776; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2 (pt. Mowa I. Do Ichmość Panów Kawalerów edukujących się w Konwikcie Szlacheckim ks. ks. pijarów); zobacz: poz. 14
  6. Mowa do J. M. Panów Kawalerów Konwiktu Szlacheckiego ks. ks. pijarów miana 23 stycznia r. 1777, Wilno 1777, (O edukacji do świata); wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2 (pt. Mowa III. O edukacji do świata do Ichmość...); zobacz: poz. 14
  7. Mowa... o prawdziwej i fałszywej chwale miana do JJ. PP. Kawalerów edukujących się w Konwikcie Szlacheckim ks. ks. pijarów w dzień Jana(!) Kalasantego, Wilno 1777; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2 (pt. Mowa II...); zobacz: poz. 14
  8. Kazanie... miane na pogrzebie... Mikołaja Łopacińskiego, wojewody brzeskiego, w Wilnie r. 1778 dnia 24 lutego, Wilno 1778; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2; zobacz: poz. 14
  9. Kazanie... miane w czasie pogrzebu... Józefy z Platerów Burzyńskiej, wojewodziny mińskiej... w Wilnie r. 1778 dnia 9 marca, Wilno 1778; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2; zobacz: poz. 14
  10. Mowa o prawdziwej obyczajności, do Ichmościów Panów Kawalerów w Konwikcie ks. ks. pijarów, wygł. w roku 1779; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2 (pt. Mowa IV...); zobacz: poz. 14
  11. Mowa... o pociechach stanu rolniczego, miana w Pawłowie R. P. 1779 dnia 29 czerwca, Warszawa (1779); wyd. następne w: Mowy do rolników, miane w Pawłowie, Wilno brak roku wydania (razem z poz. 13 i 15), także pt. Mowy... do rolników, Warszawa 1780; zobacz Wydania zbiorowe, t. 2; przedr. M. Baliński: Pamiętniki o Janie Śniadeckim, t. 2, Wilno 1865, (Estreicher jako rok wygłoszenia podaje błędnie rok 1777)
  12. Mowa... o obieraniu stanu miana do... Kawalerów edukujących się w Konwikcie Szlacheckim wileńskim ks. ks. pijarów... dnia 4 lipca r. 1779, Wilno brak roku wydania; wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2 (pt. Mowa V...); zobacz: poz. 14, (rok wygłoszenia według A. Schletza; według Estreichera: rok 1780; zobacz: poz. 14
  13. Mowa... o wolności, miana w Pawłowie R. P. 1779 d. 28 paźdź., Wilno brak roku wydania; wyd. następne w: Mowy do rolników..., Wilno brak roku wydania (razem z poz. 13 i 15); zobacz Wydania zbiorowe, t. 2; (Estreicher jako rok wygłoszenia podaje błędnie rok 1777)
  14. Kazania przygodne i mowy o edukacji... Edycja druga, Mohylew 1779, (tu najprawdopodobniej przedrukowano poz.: 2, 5-10, 12)
  15. Mowa... o pożytkach z nauk dla rolników, miana w Pawłowie R. P. 1780 d. 5 maja, Wilno 1780; wyd. następne w: Mowy do rolników..., Wilno brak roku wydania (razem z poz. 13 i 15); zobacz Wydania zbiorowe, t. 2; (Estreicher jako rok wygłoszenia podaje błędnie rok 1777)
  16. Początki historii naturalnej dla dzieci, Wilno 1780
  17. Kazanie na egzekwiach za duszę... Michała Frąckiewicza... Scholarum Piarum... miane w Wilnie R. P. 1781 dnia 30 stycznia, (Wilno 1781); wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 2
  18. Kazanie na początku sejmu grodzieńskiego r. 1784 mca paźdź. 4 dnia miane przez księdza Nikodema Puzynę..., Grodno (1784)
  19. Kazanie... miane w dzień uroczystości ś. Stanisława, biskupa i męczennika, w kościele akademickim, Wilno (1784)); wyd. następne: zobacz Wydania zbiorowe, t. 1
  20. "Prelekcje akademickie teologii moralnej i historii kościelnej", rękopis, fragmenty ogł. Wizerunki i Roztrząsania Naukowe 1836, t. 1, s. 127-149.

Wydania zbiorowe edytuj

  • Kazania i mowy, t. 1-2, Warszawa 1791; wyd. następne: Wilno 1802; Kraków 1808 (2 wydania); zawartość:
    • t. 1: Ważniejsze mowy i kazania poz.: 4, 2, 19,
    • t. 2: Ważniejsze mowy i kazania poz.: 9, 8, 17, 5, 7, 6, 10, 12, 11, 13, 15, 1.

Dziennik 1787-1788 edytuj

Kaliński prowadził - w okresie od 1 stycznia 1787 roku do 19 kwietnia 1788 roku - bardzo dokładny dziennik. Zapisywał w nim nawet najdrobniejsze wydarzenia, które mu się przytrafiły w ciągu dnia. Oprócz notatek dotyczących jego stanu zdrowia, opisał w swoim dzienniku czołowe postaci wileńskiego życia kulturalnego tamtych czasów, które zresztą dobrze znał. To właśnie jego zapiski pozwoliły uściślić życiorys pisarki Anny Mostowskiej. Nie wiadomo dlaczego przerwał pisanie dziennika - być może przyczyną był pogarszający się stan zdrowia.

Dziennik Kalińskiego, którego rękopis przechowywany jest w bibliotece w Kórniku, doczekał się wydania drukiem w roku 1968: W. Kaliński, Dziennik 1787-1788, oprac. Ł. Kurdybacha, [w serii:] Archiwum Dziejów Oświaty, t. IV, Wrocław 1968.

Cytaty z Dziennika... edytuj

O dokładności zapisków Kalińskiego niech świadczą następujące zdania z dziennika:

11 stycznia 1787 r., czwartek: "Katar mnie ciężko męczył. Przeto nie miałem lekcji".
12 stycznia 1787 r., piątek: "Ból głowy miałem, bok mnie od stłuczenia bolał. Hemoroidy płynęły".

Oczywiście oprócz tego rodzaju notatek dziennik Kalińskiego zawiera mnóstwo informacji nieodzownych badaczom polskiego życia kulturalnego tamtych czasów.

Przypisy edytuj

  1. T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 46.

Bibliografia edytuj

  • T. 5: Oświecenie. W: Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 46–48.
Literatura uzupełniająca (wybrana)
  • F. N. Golański: Mowa o zakładzie i dalszym wzroście Akademii Wileńskiej..., Wilno 1803, s. 56-58
  • F. N. Golański: "Nowy Pamiętnik Warszawski" t. 12 (1803), s. 220
  • A. Korniłowicz: O życiu i pismach ks. G. Kalińskiego, misjonarza, "Dziennik Wileński" t. 7 (1829), s. 409-438 i odb.
  • Rękopism zawierający prace nie ogłoszone drukiem ks. G. Kalińskiego: "Wizerunki i Roztrząsania Naukowe" 1836 t. 1, s. 122-127
  • "Gazeta Warszawska": 1861 nr 43
  • M. Baliński: Dawna Akademia Wileńska, Petersburg 1862, s. 273-329
  • F. M. Sobieszczański: "Encyklopedia powszechna" Orgelbranda, t. 13 (1863)
  • "Warta": 1879 nr 249, s. 2687
  • A. Bućkiewicz: O byłych wyższych zakładach naukowych w Wilnie i Krzemieńcu... (powst. przed rokiem 1895), rękopis: Biblioteka PAN Kraków sygn. 1062, t. 2, s. 68
  • J. S. Pelczar: Zarys dziejów kaznodziejstwa w kościele katolickim, cz. 2: Kaznodzieje polscy, Kraków 1896; wyd. 2 uzupełnione: Zarys dziejów kaznodziejstwa w Polsce, Kraków 1917.

Linki zewnętrzne edytuj