Wilhelm Mier herbu własnego (ur. ok. 1680, zm. 13 lutego 1758 roku[1]) – generał-major w latach 1721–1738, pułkownik w latach 1706–1720, kasztelan słoński w latach 1746–1758, wielkorządca krakowski od 1 stycznia 1715 roku do 31 grudnia 1724 roku, starosta lubczański w 1712 roku, starosta trzcinnicki w 1721 roku, dzierżawca żup krakowskich w latach 1718–1724, dzierżawca olbory olkuskiej w latach 1718–1720[2].

Wilhelm Mier
Herb
Herb hrabiów Mier
Rodzina

Mierowie herbu własnego

Data urodzenia

ok. 1680

Data śmierci

1758

Ojciec

Ninian vel Jan Mier Macduf

Matka

Anna Ross of Tornton

Żona

Barbara z Geszawów

Dzieci

Józef Mier,
Jan Mier,
Marianna Karłowska

Życiorys edytuj

Był z pochodzenia Szkotem[3][4]. W 1717 zorganizował Regiment Gwardii Konnej Koronnej i do 1740 był jego dowódcą[4]. Gwardię, od jego nazwiska, nazywano Mirowską lub Mirowczykami[4]. Na jej potrzeby w latach 1730–1732 na terenie jurydyki Wielopole wybudowano Koszary Gwardii Konnej Koronnej (Koszary Mirowskie)[5].

W 1726 otrzymał indygenat od Sejmu Rzeczypospolitej[4]. W 1746 był kasztelanem słońskim[4]. Z małżeństwa z Barbarą z Geszawów miał trójkę dzieci: Józefa, Jana i Mariannę[6].

W połowie lat 30. XVIII wieku zakupił Wożuczyn, gdzie rozbudował miejscowy zamek w stylu barokowym[7]. Był również fundatorem kościoła Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny wzniesionego w latach 1742–1750 w tej miejscowości[7]. Po śmierci w 1758 został pochowany w podziemiach świątyni[8].

Od jego nazwiska pochodzi nazwa Koszar Mirowskich, a także wybudowanych na ich miejscu Hal Mirowskich oraz osiedla Mirów w Warszawie[4].

Przypisy edytuj

  1. Niektóre źródła podają datę śmierci przed 13 lutego 1758 roku.
  2. Franciszek Leśniak, Wielkorządcy krakowscy XVI-XVIII wieku, Kraków 1996, s. 274.
  3. Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 631–632.
  4. a b c d e f Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 488. ISBN 83-01-08836-2.
  5. Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 2 Canaletta–Długosza. Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 42. ISBN 83-9066291-4.
  6. Wilhelm Mier h. wł.. www.sejm-wielki.pl. [dostęp 2019-03-28].
  7. a b Wożuczyn. rachanie.gmina.pl. [dostęp 2017-12-16].
  8. Nasza parafia. Zarys historyczny. [w:] Parafia rzymskokatolicka pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Wożuczynie [on-line]. [dostęp 2017-12-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-17)].