Witold Reger (harcerz)
Witold Reger (ur. 11 lutego 1906 w Cieszynie, zm. 26 września 1938 pod Herczawą) – polski podharcmistrz.
.JPG)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 września 1938 |
| Stopień harcerski | |
| Organizacja harcerska | |
| komendant hufca w Cieszynie | |
| Okres sprawowania |
od 1937 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Był synem Michaliny z domu Olearczyk[1] (wdowa po Witoldzie Regerze 1876–1904, działaczu socjalistycznym) i Tadeusza Regera (1872–1938, brat Witolda, także działacz socjalistyczny).
Został absolwentem Wyższej Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w rodzinnym Cieszynie. Po 1931 pracował w Ubezpieczalni Społecznej w Cieszynie oraz tymczasowo w Bielsku. Od 1920 był harcerzem I Drużyny Harcerskiej im. Kazimierza Pułaskiego. Do 1937 był instruktorem Komendy Głównej Harcerstwa Polskiego w Czechosłowacji. Po awansie na podharcmistrza i w obliczu zagrożenia aresztowaniem od 1937 został mianowany komendantem hufca męskiego Związku Harcerstwa Polskiego w Cieszynie[2][3]. Podczas napięcia polsko-czechosłowackiego na Zaolziu brał udział w rozpoznaniu czechosłowackich umocnień i rozlokowania wojsk na granicy polsko-czechosłowackiej. 26 września 1938 pod Herczawą został zaskoczony przez czechosłowacki patrol i poległ wówczas od kuli. Zakopano go natychmiast w wykopanym dole i dopiero po czterech dniach, na skutek nacisków strony polskiej, wydano ciało[4]. Była to jedyna ofiara śmiertelna wydarzeń z 1938 roku.
Jego żoną została Emilia Sikorzanka, z którą miał córkę Halinę.
2 października 1938 Wojsko Polskie wkroczyło na Zaolzie zajmując ten teren[5]. Dzień później, 3 października 1938 Witold Reger został pochowany na starym cmentarzu ewangelickim w Cieszynie w kwaterze zasłużonych (obok grobu Jana Łyska)[6]. Został określony symbolem przelanej krwi za Olzą[7].
Pośmiertnie został mianowany do stopnia harcmistrza.
15 października 1938 zmarł jego ojciec, załamany śmiercią syna[8].
W 1955 prochy Witolda Regera zostały przeniesione na cmentarz przy ulicy Bielskiej.
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Niepodległości z Mieczami – pośmiertnie[9]
- Złoty Krzyż Zasługi – pośmiertnie (1938)
- Złoty Wawrzyn Akademicki – pośmiertnie (1938)[10][11]
Przypisy edytuj
- ↑ Michalina Reger. cieszynkomunalny36.artlookgallery.com. [dostęp 2017-09-01].
- ↑ Poczet harmistrzów. cieszyn.zhp.pl. [dostęp 2015-08-22].
- ↑ Historia Domu Harcerza. cieszyn.zhp.pl. [dostęp 2015-08-22].
- ↑ Władysław Sosna. Trochę historii. Ludzie i wydarzenia.. „Informator Parafialny”, s. 14, Nr 8 (119) z 2013.
- ↑ Wojsko Polskie przekroczyło Olzę wśród olbrzymiego entuzjazmu społeczeństwa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 225 z 4 października 1938.
- ↑ Pogrzeb śp. Witolda Regera dobrze zasłużył się Ojczyźnie. „Gazeta Lwowska (1810–1939)”, s. 1, Nr 226 z 5 października 1938.
- ↑ Zabity harcerz Reger symbolem przelanej krwi za Olzą. „Gazeta Lwowska (1810–1939)”, s. 3, Nr 225 z 4 października 1938.
- ↑ Pogrzeb śp. Tadeusza Regera. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 239 z 20 października 1938.
- ↑ Krzysztof Kleczek: Kresowe stanice. kc-cieszyn.pl. [dostęp 2015-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-23)].
- ↑ Odznaczenie dr. Wolfa i śp. Regera. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 226 z 5 października 1938.
- ↑ Dwaj działacze zaolzańscy odznaczeni wawrzynem PAL-u. „Nowy Dziennik”, s. 13, Nr 272 z 4 października 1938.
Bibliografia edytuj
- Śp. harcmistrz Witold Reger bohater w walce o wolność Zaolzia. „Dzień Dobry Ziemi Radomskiej”, s. 2, Nr 275 z 5 października 1938.
- Pogrzeb śp. Witolda Regera dobrze zasłużył się Ojczyźnie. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 226 z 5 października 1938.
- Odezwa!. „Orędownik Ostrowski”, s. 2, Nr 133 z 7 listopada 1938.
- Władysław Sosna. Trochę historii. Ludzie i wydarzenia.. „Informator Parafialny”, s. 14, Nr 8 (119) z 2013.