Wikipedia

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 2012 roku

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 2012 roku odbyły się we wtorek 6 listopada. Były to 57. z kolei wybory, w których obywatele Stanów Zjednoczonych oddali swoje głosy na elektorów, którzy następnie wybrali prezydenta i wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych. Pierwsza kadencja dotychczasowego prezydenta, Baracka Obamy, zakończyła się 20 stycznia 2013 r. Tego samego dnia nastąpiło zaprzysiężenie prezydenta elekta na urząd.

Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 2012 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory prezydenckie

Data przeprowadzenia

6 listopada 2012

Głosowanie
poprzednie:
2008 		następne:
2016
Strona internetowa

Wybory te zbiegły się w czasie zarówno z wyborami do izb parlamentu (113. Kongres): do Izby Reprezentantów (cały skład) i Senatu Stanów Zjednoczonych (gdzie wybranych zostało 33 senatorów), jak też z wyborem jedenastu gubernatorów.

W wyniku wyborów członkowie Kolegium Elektorów ze stanów, w których zwyciężył Barack Obama, zdobyli większość mandatów (332 na 270 wymaganych), pokonując elektorów jego głównego kontrkandydata Mitta Romneya, co oznaczało reelekcję Obamy[1].

2008 ← 6 XI 2012 → 2016
Mapa z wynikami
  • Kandydat na prezydenta
  • Partia polityczna
  • Stan macierzysty
  • Kandydat na wiceprezydenta
  • Głosy elektorskie
  • Stany
  • Głosy powszechne
  • Wyniki procentowe

Sytuacja edytuj

 
Rozkład głosów elektorskich do zdobycia wedle stanów

W związku z przeprowadzeniem w 2010 w Stanach Zjednoczonych spisu powszechnego przesunięto 12 głosów elektorskich. Nowa mapa ich rozmieszczenia będzie obowiązywać podczas trzech wyborów prezydenckich (2012, 2016, 2020). Kolejna korekta ilości głosów elektorskich w poszczególnych stanach odbędzie się po kolejnym spisie powszechnym (2020).

Główni kandydaci edytuj

Lp. Kandydat na prezydenta Kandydat na wiceprezydenta Logo kampanii Partia Hasło wyborcze
1.
 
Mitt Romney
 
Paul Ryan
 
 Partia Republikańska Wierzę w Amerykę
(Believe in America)
2.
 
Barack Obama
 
Joe Biden
 
 Partia Demokratyczna Do Przodu
(Forward)

Kandydaci w prawyborach edytuj

Partia Demokratyczna edytuj

Zwycięzca prawyborów w Partii Demokratycznej edytuj

Barack Obama ogłosił, że będzie ubiegał się o kandydaturę z ramienia Partii Demokratycznej[3]. Jako urzędujący prezydent miał de facto zapewnioną nominację swojej partii; inaczej niż w 2008, gdyż wtedy jeszcze nie był prezydentem, a tylko kandydatem do nominacji.

Pozostali uczestnicy prawyborów w Partii Demokratycznej edytuj

De facto żaden z nich nie miał szans na nominację, ponieważ było niemal pewne, że wygra je urzędujący prezydent Barack Obama.

Partia Republikańska edytuj

Osobny artykuł: Prawybory prezydenckie Partii Republikańskiej w 2012 roku.

Zwycięzca prawyborów w Partii Republikańskiej edytuj

Pozostali uczestnicy prawyborów w Partii Republikańskiej edytuj

Kandydaci mniejszych partii edytuj

Lp. Kandydat na
prezydenta 		Kandydat na
wiceprezydenta 		Partia Liczba stanów Wyniki[9]
3.
 
Gary Johnson (ur. 1953),

były gubernator stanu Nowy Meksyk

 
James P. Gray (ur. 1945) 		Partia Libertariańska 48+DC 1 275 804, tj. 0,99%
4.
 
Jill Stein (ur. 1950),

lekarka ze stanu Massachusetts

 
Cheri Honkala (ur. 1963) 		Partia Zielonych 36+DC 469 501, tj. 0,36%
5.
 
Virgil H. Goode (ur. 1946),

były kongresmen ze stanu Wirginia

Jim Clymer (ur. 1948) Partia Konstytucyjna 26 122 001, tj. 0,10%
6. Roseanne Barr Cindy Sheehan Peace and Freedom 3 67 278, tj. 0,05%
7. Ross C. Anderson Luis J. Rodriguez Natural Law 15 43 011, tj. 0,03%
8. Thomas Hoefling Jonathan D. Ellis American Independent 3 40 586, tj. 0,03%
9-28. 20 pozostałych kandydatów łącznie 75 369, tj. 0,06%
dopisani przez wyborców łącznie 136 530, tj. 0,11%
głosy skreślające wszystkich kandydatów 5 770, tj. 0,00%
wszystkie głosy ważne łącznie 129 067 662, tj. 100%

Pozostali kandydaci:

  • Stewart Alexander (Socialist Party USA)
  • Chuck Baldwin (Reform Party of Kansas)
  • Andre Barnett (Reform Party)
  • Jeff Boss (niezależny)
  • Jim Carlson (Grassroots Party)
  • Will Christensen (Constitution Party of Oregon)
  • Richard Duncan (niezależny)
  • Jack Fellure (Prohibition Party)
  • James Harris (Socialist Workers Party)
  • Gloria La Riva (Party for Socialism and Liberation)
  • Peta Lindsay (Socialism and Liberation Party)
  • Jerry Litzel (niezależny)
  • Merlin Miller (American Third Position Party)
  • Dean Morstad (niezależny)
  • Jill Reed (niezależna)
  • Thomas R. Stevens (Objectivist Party)
  • Randall A. Terry (niezależny)
  • Sheila Tittle (We The People Party)
  • Barbara D. Washer (Reform Party of Mississippi)
  • Jerry White (Socialist Equality Party)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Robert Barnes, Obama wins a second term as U.S. president, Washington Post 6 listopada 2012.
  2. ↑ a b c d Election and voting information [online], fec.gov [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  3. ↑ Barack Obama 2012 Campaign Officially Launches.
  4. ↑ Wybory w USA. Rick Santorum rezygnuje z walki o Biały Dom – portal gazeta.pl – 10.04.2012.
  5. ↑ Gingrich to briefly mention Romney Wednesday; joint event expected in a couple of weeks – www.cnn.com – 02.05.2012.
  6. ↑ Umiarkowany kandydat wypadł z gry – portal TVN24.pl – 16.01.2012.
  7. ↑ US Election 2012: Michele Bachmann withdraws after Iowa defeat – Telegraph.
  8. ↑ Cain Suspends Presidential Campaign, Cites ‘Hurt’ Caused By ‘False’ Allegations – Fox News.
  9. ↑ 2012 OFFICIAL PRESIDENTIAL GENERAL ELECTION RESULTS. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wybory_prezydenckie_w_Stanach_Zjednoczonych_w_2012_roku&oldid=73473632”