Za kilka dolarów więcej

Za kilka dolarów więcej (wł. Per Qualche Dollaro in Più[3], ang. For a Few Dollars More[3]) – western z 1965[3] w reżyserii Sergia Leone[3] i z muzyką Ennio Morricone[3]. Jest drugą częścią tzw. Dolarowej trylogii[1].

Za kilka dolarów więcej
Per Qualche Dollaro in Più
Ilustracja
logo filmu
Gatunek

spaghetti western

Data premiery

18 listopada 1965

Kraj produkcji

Włochy
Hiszpania

Język

włoski

Czas trwania

132 min[1]

Reżyseria

Sergio Leone[1]

Scenariusz

Sergio Leone[1]
Luciano Vincenzoni[1]

Główne role

Clint Eastwood
Lee Van Cleef
Gian Maria Volonté

Muzyka

Ennio Morricone[2][1]

Zdjęcia

Massimo Dallamano

Scenografia

Carlo Simi

Kostiumy

Carlo Simi

Produkcja

Constantin Film Produktion[1]
Jolly Film
Ocean Films

Dystrybucja

United Artists

Budżet

600 000 USD

Poprzednik

Za garść dolarów

Kontynuacja

Dobry, zły i brzydki

Fabuła edytuj

Dwóch łowców nagród – „Człowiek bez imienia”, zwany czasami Monco[1] (Clint Eastwood), i pułkownik Douglas Mortimer (Lee Van Cleef) – łączą siły, by schwytać bandytę Indio (Gian Maria Volonté) i jego gang[1].

Główne role edytuj

Produkcja edytuj

Po sukcesie Za garść dolarów Sergio Leone pragnął natychmiast nakręcić jego kontynuację. W pośpiechu wysłano oryginalną, włoską wersję filmu do Clinta Eastwooda, który jeszcze nie widział dzieła, w którym sam wystąpił. Mimo bariery językowej film wzbudził uznanie aktora, który zgodził się przyjąć następną rolę.

Film był kręcony w Hiszpanii, natomiast sceny wewnątrz budynków – w studiu Cinecittà w Rzymie. Miasteczko „El Paso”, zbudowane specjalnie na potrzeby filmu na pustyni w prowincji Almería, wciąż istnieje i jest udostępnione do zwiedzania dla turystów.

Filmowa miejscowość Agua Caliente w rzeczywistości nazywa się Albaricoques i jest małym miasteczkiem w pobliżu parku Cabo de Gata-Níjar w Hiszpanii, zaliczanym do tzw. białych miast Andaluzji[4].

Recenzje edytuj

Początkowo krytycy odnosili się do filmu z rezerwą. „New York Times” w 1967 r. dostrzegał w nim przede wszystkim to, że „mordercy przedstawieni są jako bohaterowie”[5]. Recenzent z „Chicago Sun-Times” w tym samym roku narzekał na „ciągnące się przez całą wieczność” sceny pojedynków, a resztę filmu określił jako „jeden wielki zbiór frazesów ze starych westernów”[6].

Z czasem krytycy docenili dzieło Sergio Leone. W agregatorze Rotten Tomatoes 92% z 38 recenzji uznano za pozytywne, a średnia ocen wystawionych na ich podstawie wyniosła 8 na 10[7].

Przy okazji premiery Django Paul Martinovic z serwisu Den of Geek przypomniał również „Dolarową trylogię”, stwierdzając, że chociaż Za kilka dolarów więcej jest jej najbardziej niedocenianym elementem, to stanowi „zachwycający film sam w sobie”[8]. Przytoczył również opinię reżysera Alexa Coxa(inne języki), dla którego jest to ulubiony spaghetti western[8].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m For a Few Dollars More, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2022-04-07] (ang.).
  2. The Quietus [online], The Quietus [dostęp 2022-10-23] (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k l m n o For a Few Dollars More. IMDb. [dostęp 2020-12-04]. (ang.).
  4. Christopher Frayling, Spaghetti westerns : cowboys and Europeans from Karl May to Sergio Leone, wyd. Rev. pbk. ed, London: I.B. Taurus, 2006, ISBN 978-1-84511-207-3, OCLC 62226040.
  5. Movie Review - For a Few Dollars More - Screen: 'For Few Dollars More' Opens:Trans-Lux West Shows New Eastwood Film 2 Rivals in Murder Are Presented as Heroes - NYTimes.com [online], www.nytimes.com, 15 lutego 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-02-15].
  6. For a Few Dollars More Movie Review (1967) [online], www.rogerebert.com, 24 marca 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-03-24].
  7. For a Few Dollars More [online], Rotten Tomatoes [dostęp 2022-12-30].
  8. a b Looking back at Sergio Leone’s Dollars trilogy [online], www.denofgeek.com, 2 kwietnia 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-04-02].

Linki zewnętrzne edytuj