Zachariasz Pribislavović
Zachariasz Pribislavović (serb.: Захарија Прибислављевић, Zacharija Pribislavlević) – książę serbski panujący od 920 do 924 roku.
| |
| Władca Serbii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec | |
Zachariasz był synem Pribisława, księcia serbskiego w latach 891-892. W 917 roku car Symeon I niespodziewanie najechał Serbię, strącił z tronu Piotra Gojnikovicia i osadził swego kandydata Pawła Bronovicia. Cesarz bizantyński Roman I Lekapen poparł wtedy Zachariasza Pribislavovicia. Paweł pokonał go, po czym sam przeszedł na stronę Bizancjum, które mniej było wówczas dla Serbii groźne, niż okrążająca ją od wschodu i północy Bułgaria[1]. W rezultacie wolty Pawła car Symeon zrzucił go w 920 roku z tronu i osadził na nim niedawnego kandydata bizantyńskiego Zachariasza Pribislavovicia. Zachariasz tak jak i jego poprzednik po odejściu Bułgarów nawiązał kontakty z Bizancjum i przerzucił się na stronę odległego cesarstwa walczącego z Bułgarią. Armia bułgarska wysłana przeciw Serbom została pokonana. Książę Zachariasz odesłał głowy pokonanych wodzów bułgarskich do Konstantynopola jako trofeum wojenne. W 924 roku do Serbii wkroczyła jednak kolejna wielka armia bułgarska, wiodąc kolejnego kandydata Czasława Klonimirovicia. Zachariasz zbiegł do Chorwacji. Bułgarzy uwięzili żupanów serbskich, którzy przybyli przywitać nowego władcę, spustoszyli kraj i wcielili go do Bułgarii[2].
Przypisy edytuj
- ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 64.
- ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 65-66.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: Wacław Felczak, Tadeusz Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01638-9.
- Charles Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2009.
- Leszek Podhorodecki: Jugosławia. Zarys dziejów. Warszawa: Książka i Wiedza, 1979.