Zola Jesus

amerykańska piosenkarka

Zola Jesus, właśc. Nicole Hummel (ur. 11 kwietnia 1989 w Phoenix)[1]amerykańska piosenkarka. Wydała trzy EP i pięć pełnowymiarowych albumów, które łączą w sobie muzykę elektroniczną, industrialną oraz klasyczną.

Zola Jesus
Ilustracja
Zola Jesus na festiwalu Waves (Wiedeń 2011)
Imię i nazwisko

Nicole Hummel

Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1989
Phoenix

Gatunki

electro, ambient, industrial, noise

Aktywność

od 2006

Wydawnictwo

Troubleman, Sacred Bones, Die Stasi, Souterrain Transmissions

Współpracownicy
Former Ghosts, Nika+Rory, LA Vampires, M83
Instrument
wokal, pianino, gitara
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Dzieciństwo i pierwsze sukcesy edytuj

Wychowywała się daleko od cywilizacji, w myśliwskim środowisku i twardych realiach – w mroźnym Merrill. Zdolności muzyczne wykazywała od najmłodszych lat. W wieku siedmiu lat kupowała nagrania lekcji śpiewu i nuty. Niebawem zaczęła pracować z profesjonalnym nauczycielem[2]. Kiedy miała 10 lat, zaczęła śpiewać opery. Niedoskonałości wokalne, wynikające z młodego wieku, spowodowały lęki przed występowaniem na scenie, a w następstwie kilkuletnią przerwę. Danilova mimo wszystko studiowała śpiew operowy przez kolejnych 10 lat.

Jako nastolatka zaczęła eksperymentować z muzyką rockową. Wówczas powstał jej pseudonim artystyczny, który wywodzi się od Jezusa Chrystusa i francuskiego pisarza Emila Zoli. Zainspirowana osobistościami, takimi jak: Ian Curtis, Lydia Lunch, Diamanda Galás, Throbbing Gristle i Swans[3], zaczęła komponować w domu przy użyciu klawiszy, automatycznej perkusji i „wszystkiego, co miała pod ręką”. W 2008 roku zadebiutowała singlami: „Poor Sons” (Die Stasi) oraz „Soeur Sewer” (Sacred Bones Records)[4].

Kariera muzyczna edytuj

W 2009 roku, w trakcie studiowania filozofii i psychologii na University of Wisconsin-Madison, nagrała we własnym mieszkaniu pierwszy album: The Spoils[2]. Następnie ukazały się: EP-ka Tsar Bomba, kompilacja New Amsterdam (wytwórnia Scared Bones) oraz limitowana edycja winylowa nagrana z Burial Hex. Początkowo w trasach koncertowych towarzyszyli jej Dead Luke (syntezatory), basista Lindsay Mikkola i perkusista Max Elliott. Skład zespołu uległ jednak zmianie na: Shane Verwey oraz Nick Turco (syntezatory), Alex DeGroot (sprawy techniczne), Nick Johnson (perkusista zespołu Jex Thoth).

Współpracowała i koncertowała z Former Ghost, Fever Ray, The xx, a także z Rory Kanem (projekt Nika+Rory).

W 2010 wydała EP-kę Stridulum[5]. W tym samym roku powstały również The Valusia EP (wytwórnia Sacred Bones) oraz LA Vampires Meets Zola Jesus EP (efekt współpracy z Amandą Brown). Również w 2010 wydała płytę Stridulum II[6], na której znajduje się dziewięć utworów: wszystkie sześć piosenek ze Stridulum EP (w różnych sekwencjach) oraz trzy utwory z Valusia EP. Sama okładka jest modyfikacją okładki Stridulum. Album otrzymał 8/10 punktów w czasopiśmie muzycznym UK- New Musical Express. W recenzji nazwano klasycznie szkolony głos Danilovy „najpotężniejszym orężem”, a sam album „ciemnym arcydziełem”.

Trzeci jej album, wydany we wrześniu 2011 r. to Conatus (Sacred Bones). Krążek składa się z 11 utworów, wyprodukowanych przez Briana Foote i samą Danilovą. Instrumenty towarzyszące nagraniom to m.in.: wiolonczela, kontrabas, skrzypce i altówka. Płyta została wyróżniona w dwumiesięczniku Fader. Do osiągnięć artystki należy zaliczyć także gościnne nagranie piosenek: Intro z zespołem M83 (albumu Hurry Up) oraz New France z Orbitral (albumu Wonky).

19 sierpnia 2013 została wydana płyta Versions (Sacred Bones), zbiór neoklasycznych nagrań wcześniejszych kompozycji Danilovej wykonanych we współpracy z producentem JG Thirlwell[7].

W lipcu 2014 została wydana jej piąta płyta długogrająca Taiga[8].

Style i wpływy muzyczne edytuj

Według New Musical Express Zola Jesus „zawodzi jak Kate Bush”, czasami przypomina Joy Division. Zdaniem magazynu Q „jej wokal prześladuje i wiruje, a elektroniczne klimaty znajdują się w połowie drogi między Florence Welch, Siouxsie i The Banshees.” [10] Porównywana jest również z Lisą Gerrard (Dead Can Dance) i Elizabeth Frazer (Cocteau Twins). [18] Jej styl został opisany jako różnorodny i „przewodzony złowrogimi tekstami”[9].

Danilova zainteresowała się współczesną muzyką rozrywkową za pośrednictwem ojca, który słuchał takich zespołów jak: Oingo Boingo, Dead Kennedys, Squeeze and Talking Heads. Zapytana o swoich ulubionych artystów i kompozytorów, wspominała o Diamandzie Galas i Tinie Turner. Na jej twórczość miały także wpływ studia filozoficzne oraz koncepcje niektórych z filozofów, np. Arthura Schopenhauera[potrzebny przypis].

Członkowie zespołu edytuj

  • Nika Roza Danilova – wokal, okazjonalnie syntezator
  • Alex DeGroot – elektronika, programowanie
  • Nick Turco – syntezator
  • Kim Free – wiolonczela

Dyskografia edytuj

Albumy edytuj

EP edytuj

We współpracy edytuj

  • „Hold On”, „Mother”, „In Earth’s Palm”, „The Bull and the Ram” i „This Is My Last GoodBye” do Former Ghosts – Fleurs (2009, Upset The Rhythm)
  • Burial Hex/Zola Jesus – Untitled LP (2009, Aurora Borealis Records)
  • New Amsterdam (2009, Sacred Bones Records)
  • „Year of the Ox” z Fucked Up (2010, Merge Records)
  • „Chin Up” i „Only In Time” do Former Ghosts' New Love (2010, Upset the Rhythm)
  • LA Vampires/Zola Jesus – LA Vampires Meets Zola Jesus EP (2010, Not Not Fun Records)
  • „Intro” do albumu zespołu M83Hurry Up, We’re Dreaming (2011, Naïve Records)
  • „New France” do albumu zespołu OrbitalWonky (2012, ACP)

Single edytuj

Data Tytuł Wytwórnia Format
2008 „Poor Sons” Die Stasi 7" single
„Soeur Sewer” Sacred Bones
2010 „Poor Animal” Souterrain Transmissions
2012 „In Your Nature” Sacred Bones

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj