Związek Słowiański (partia)
Związek Słowiański (ZS) – polska partia polityczna zarejestrowana 3 sierpnia 2006 (wywodząca się ze stowarzyszenia zwykłego o tej samej nazwie, założonego 6 lipca 2004). Jej przewodniczącym był do 2018 Włodzimierz Rynkowski, ponownie został nim w 2022. Od 2018 do 2019 partii przewodził Zbigniew Adamczyk[1], a w latach 2019–2022 Karol Weiher.
| Państwo | |
|---|---|
| Skrót |
ZS |
| Przewodniczący |
Włodzimierz Rynkowski |
| Data założenia |
6 lipca 2004 |
| Adres siedziby |
ul. Jaworzyńska 8/10, 00-634 Warszawa |
| Ideologia polityczna | |
| Poglądy gospodarcze | |
| Barwy | |
| Obecni posłowie |
0/460
|
| Obecni senatorowie |
0/100
|
| Obecni eurodeputowani |
0/52
|
| Obecni radni wojewódzcy |
0/552
|
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
2004–2006 edytuj
6 lipca 2004 powstało stowarzyszenie zwykłe o nazwie Związek Słowiański. 17 sierpnia 2005 przed gmachem Ministerstwa Spraw Zagranicznych stowarzyszenie zorganizowało pikietę poparcia dla władz Białorusi. 3 sierpnia 2006 zarejestrowano partię polityczną ZS.
Partia brała udział w wyborach samorządowych, wystawiając listę do rady gminy Olszewo-Borki – 9,13% (68) głosów – oraz do rady miejskiej Wrocławia – 0,08% (21) głosów[2].
2007 edytuj
24 lutego 2007 w Warszawie odbył się I Ogólnopolski Zjazd Związku Słowiańskiego. Uczestniczyło w nim 70 osób, w tym przedstawiciel ambasady Ukrainy w Polsce[3]. Partia wzięła udział w licznych pikietach pod Sejmem przeciwko planom rozmieszczenia w Polsce amerykańskiej tarczy antyrakietowej.
Partia uczestniczyła w wyborach przedterminowych do sejmiku województwa podlaskiego i nie zdobyła żadnego mandatu[4]. Zamierzała startować w wyborach parlamentarnych, jednak nie zarejestrowała żadnego kandydata[5]. W lipcu tego samego roku angażowała się w organizację 600-lecia bitwy pod Grunwaldem.
2008–2009 edytuj
W dniach od 23 lutego do 1 marca 2008 partia protestowała wraz z ambasadą Serbii przeciwko uznaniu Kosowa. 25 marca pod ambasadą USA partia obchodziła 9. rocznicę nalotów NATO na Jugosławię. 1 kwietnia i 23 kwietnia partia organizowała pikiety przeciwko ratyfikacji traktatu lizbońskiego. Po agresji Rosji na Gruzję, 22 sierpnia 2008 pod ambasadą Rosji w Polsce ZS zorganizował manifestację i koncert pod hasłem Solidarni z Rosją.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego 2009 pomimo rejestracji komitetu partia nie wystawiła żadnej listy (z jej ramienia miał startować wówczas Krzysztof Kononowicz[6]).
2010 edytuj
W wyborach prezydenckich w 2010 wystawiła kandydaturę Krzysztofa Mazurskiego[7], który nie zebrał 100 000 podpisów i nie został zarejestrowany.
17 czerwca partia protestowała pod Sejmem przeciwko wyprzedaży polskiego gazu[8].
W wyborach samorządowych Związek Słowiański wystawił we wszystkich okręgach kandydatów do sejmiku województwa mazowieckiego. Jego lista uzyskała 0,31% (5707) głosów[9]. Ponadto partia zdobyła dwa mandaty w radach gmin.
2011 edytuj
5 marca w hotelu U Witaszka w Czosnowie odbył się II Ogólnopolski Zjazd ZS, w którym uczestniczyło 45 uczestników, w tym przedstawiciel białoruskiej ambasady i przewodnicząca Postępowej Socjalistycznej Partii Ukrainy Natalija Witrenko[10].
W wyborach do Senatu Związek Słowiański zarejestrował w okręgu Sosnowiec-Jaworzno swoją kandydatkę Anitę Walotek, która uzyskała 2,35% (2977) głosów, zajmując ostatnie, 6. miejsce[11].
19 października odbyła się manifestacja pod Ambasadą Litwy w obronie praw Polaków na Wileńszczyźnie, natomiast 11 listopada działacze ZS wzięli udział w Marszu Niepodległości.
23 listopada odbył się III Ogólnopolski Zjazd Związku Słowiańskiego w Czosnowie z udziałem 65 uczestników, w tym 13 gości zagranicznych[12].
2012–2014 edytuj
Wraz z organizacjami kresowymi i narodowymi, Prawem i Sprawiedliwością oraz Prawicą Rzeczypospolitej 11 marca 2012 partia manifestowała pod ambasadą litewską przeciwko dyskryminacji tamtejszych Polaków. Podobny wiec odbył się 6 dni później w Wilnie – z okazji rocznicy nowelizacji ustawy o oświacie, która miałaby zlikwidować polskie szkolnictwo na Wileńszczyźnie, zorganizowano przemarsz od gmachu Sejmu Republiki Litewskiej do siedziby rządu Litwy. W manifestacji udział wzięło 10 tysięcy osób, wśród nich m.in. przedstawiciele mniejszości rosyjskiej i białoruskiej, czy przewodniczący AWPL Waldemar Tomaszewski[13].
Partia protestowała także pod siedzibą Ministerstwa Edukacji Narodowej 10 maja 2012 przeciwko ograniczaniu nauki historii w szkołach.
15 lipca 2012 delegacja partii z Warszawy uczestniczyła w dniach Bacik koło Siemiatycz na Podlasiu, gdzie również odbył się koncert licznych zespołów ludowych z Białorusi i Podlasia[14].
9 maja 2014 pod rosyjską ambasadą Związek zorganizował pikietę poparcia dla działań wojennych Rosji w Ukrainie. Wśród haseł na transparentach znajdowały się takie napisy jak Zero poparcia dla banderowców, Wołyń – pamiętamy czy Jarosław, przeproś za Banderę[15].
2014–2015 edytuj
W wyborach do Parlamentu Europejskiego partii ponownie nie udało się wystawić żadnej listy, pomimo rejestracji komitetu.
W wyborach samorządowych ZS wystawił we wszystkich okręgach listy do sejmiku mazowieckiego, otrzymując 0,37% (6621) głosów[16]. Ponadto partia zdobyła osiem mandatów w radach gmin.
W wyborach prezydenckich w 2015 zgłoszono komitet Zdzisława Jankowskiego, jednak nie uzyskał on wystarczającej liczby podpisów[17].
W wyborach parlamentarnych w tym samym roku Związek Słowiański wystawił kandydata do Senatu, Zbigniewa Adamczyka w okręgu grudziądzkim. Uzyskał on 8,96% (9562) głosów, zajmując ostatnie, 4. miejsce[18].
2016–2018 edytuj
17 grudnia 2016 odbył się IV Ogólnopolski Zjazd Związku Słowiańskiego.
W wyborach samorządowych partia zarejestrowała własny komitet, wystawiając listy w połowie okręgów do sejmiku województwa kujawsko-pomorskiego. Uzyskała 0,42% głosów (3286) w skali województwa[19].
10 listopada przewodniczącym partii został Zbigniew Adamczyk.
2019–2022 edytuj
W wyborach parlamentarnych w okręgu nr 12 partia ponownie wystawiła do Senatu Zbigniewa Adamczyka[20]. Wiceprzewodniczący ZS Zdzisław Jankowski otworzył natomiast konińską listę Akcji Zawiedzionych Emerytów Rencistów do Sejmu (otrzymał 679 głosów)[21]. Zbigniew Adamczyk w senackim okręgu uzyskał 6,32% (8469) głosów, zajmując przedostatnie, 4. miejsce[22].
21 grudnia 2019 odbył się V Ogólnopolski Zjazd Związku Słowiańskiego. Na przewodniczącego partii został wybrany Karol Weiher.
Zbigniew Adamczyk zgłosił się jako kandydat w wyborach prezydenckich w 2020[23], jednak nie zebrał wymaganej liczby podpisów, a po nieodbyciu się głosowania nie zarejestrował komitetu w powtórzonych wyborach.
10 października 2022 partia protestowała pod siedzibą PGNiG w Warszawie w obronie polskich złóż. 11 grudnia tego samego roku odbył się VI Ogólnopolski Zjazd ZS. Na funkcję przewodniczącego partii powrócił Włodzimierz Rynkowski.
2023 edytuj
Partia zgłosiła swój komitet również przed wyborami parlamentarnymi w 2023[24], z ramienia którego jej działacze zapowiedzieli start do Senatu. Do Sejmu porozumieli się zaś w sprawie startu z list Ruchu Społecznego Agrounia Tak[25], a kandydatom ZS przydzielono 7. miejsca na listach ruchu. Ostatecznie jednak do wspólnego startu nie doszło (Agrounia wystartowała z list Koalicji Obywatelskiej). Związek Słowiański wystawił samodzielnie dwóch kandydatów do Senatu: Stanisława Tymińskiego (który wstąpił do ugrupowania) w okręgu bytomsko-zabrzańskim oraz ponownie byłego przewodniczącego tej partii Zbigniewa Adamczyka w okręgu grudziądzkim. Zbigniew Adamczyk otrzymał 7750 głosów (4,78%), a Stanisław Tymiński 18 052 głosy (12,71%). Obaj zajęli ostatnie miejsca w okręgach (odpowiednio 4. i 3.)[26].
Program edytuj
Według deklaracji, Związek Słowiański „broni praw i interesów Narodu Polskiego oraz dba o zachowanie jego słowiańskiej tożsamości. Cele swoje realizuje przez aktywne uczestnictwo w życiu politycznym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym”[27].
Partia sprzeciwiała się umiejscowieniu w Polsce amerykańskiej tarczy antyrakietowej (określając ją „elementem globalnego podboju”), a sojuszników Polski upatruje głównie w krajach Europy Środkowo-Wschodniej[1]. Jest przeciwna członkostwu Polski w NATO i Unii Europejskiej, sprzeciwiając się ratyfikacji traktatu lizbońskiego. Uznaje Kosowo za część Serbii.
Domaga się przemianowania nazwy Euroregionu Nysa na Euroregion Łużyce. Referendum w Czarnogórze nazywa „aktem dramatu Jugosławii”, również zauważa „germanizację” Śląska.
Protestowała wobec odwołania z funkcji dyrektora Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych profesora Romana Kuźniara. Związek sprzeciwia się ukraińskiej polityce historycznej, zwłaszcza gloryfikacji UPA, zaś władzom Litwy zarzuca asymilację Polaków[13].
Współpraca międzynarodowa edytuj
Partia współpracuje z Towarzystwem Polsko-Serbołużyckim, Socjalistyczną Partią Serbii, Postępową Socjalistyczną Partią Ukrainy[10][28], ambasadami Rosji, Białorusi, Chin, Kuby i KRLD w Polsce, a także środowiskami kresowymi i narodowymi[25][29].
Kontrowersje edytuj
Podczas pomarańczowej rewolucji na Ukrainie w 2004, partia pogratulowała zwycięstwa Wiktorowi Janukowyczowi w wyborach prezydenckich. Podobne gratulacje Związek Słowiański składał w 2006 Aleksandrowi Łukaszence, natomiast w 2012 wysłano podanie do premiera Donalda Tuska z prośbą o zaprzestanie polityki sankcyjnej wobec Białorusi[30].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Związek Słowiański. wp.pl.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006
- ↑ I Ogólnopolski Zjazd Związku Słowiańskiego, strona ZS
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007
- ↑ Barbara Mińska: Kononowicz wraca do polityki!. dziennik.pl, 17 marca 2009.
- ↑ Wybory na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej 2010 – kandydatem Związku Słowiańskiego na prezydenta RP był Krzysztof Radosław Mazurski, strona ZS
- ↑ Nie dla wyprzedaży polskiego gazu, strona ZS
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010
- ↑ a b II Zjazd Związku Słowiańskiego, strona ZS
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011
- ↑ III Ogólnopolski Zjazd Związku Słowiańskiego, strona ZS
- ↑ a b Wiec w Wilnie – 17 marca 2012 – Polacy powiedzieli stanowcze NIE polityce lituanizacji i asymilacji, strona ZS
- ↑ Koncert zespołów na Podlasiu z okazji „Dni Bacik”, strona ZS
- ↑ Pod ambasadą Federacji Rosyjskiej, strona ZS
- ↑ Protokół z wyborów do sejmiku województwa mazowieckiego w 2014
- ↑ 10 maja 2015 – Wybory Prezydenckie 2015, strona ZS
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018
- ↑ Komitet Wyborczy Związku Słowiańskiego. pkw.gov.pl.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2019
- ↑ Michał Szaflarski: Wybory prezydenckie 2020. Kandydaci na prezydenta i kalendarium wyborcze. wyborcza.pl, 10 marca 2020.
- ↑ Kampania wyborcza ruszyła. Kolejne komitety zarejestrowane. tvn24.pl, 10 sierpnia 2023.
- ↑ a b Kandydujemy do parlamentu 2023 na listach Agrounii.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2023
- ↑ Strona Związku Słowiańskiego.
- ↑ ZS na Zjeździe Postępowej Socjalistycznej Partii Ukrainy, strona ZS
- ↑ Manifestacja w obronie praw Polaków na Litwie pod ambasadą Litwy w Warszawie, strona ZS
- ↑ Historia Związku Słowiańskiego na stronie partii