Zygmunt Szelest

polski lekkoatleta

Zygmunt Szelest (ur. 16 grudnia 1911 w Oleksinie, zm. 13 kwietnia 1990 w Warszawie) – polski lekkoatleta, oszczepnik, najwybitniejszy w historii trener oszczepników. Ojciec polskiej szkoły oszczepu.

Zygmunt Szelest
Ilustracja
Zygmunt Szelest (po lewej) i Janusz Sidło
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1911
Oleksin

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1990
Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Polski
srebro Gdańsk 1949 rzut oszczepem
Grób Zygmunta Szelesta na Powązkach Wojskowych

Życiorys edytuj

Przed II wojną światową nie odnosił większych sukcesów. W 1938 został powołany na mecz z reprezentacją Niemiec w Królewcu. Był rezerwowym i w zawodach nie wystartował. Mecz obejrzał z trybun stadionu. Swój pierwszy i jedyny medal mistrzostw Polski wywalczył dopiero w 1949 roku. Był wówczas drugi, z wynikiem 53,50 - zawody odbywające się w Gdańsku wygrał Herbert Szendzielorz.

Po zakończeniu kariery został trenerem i pracownikiem naukowym warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego. Od 1951 roku był trenerem najwybitniejszego polskiego oszczepnika – Janusza Sidło. Zygmunt Szelest dał się poznać jako trener znający moc ćwiczeń - wiele wymyślał sam. Doskonałe przygotowanie sprawiało, iż polscy reprezentanci unikali niebezpiecznej kontuzji - naderwania ścięgna. Podopieczni trenera Szelesta zapełniali listy światowe. Do najwybitniejszych jego zawodników należeli między innymi: Jan Kopyto, Zygmunt Jałoszyński, Daniela Jaworska.

Od 2015 roku w Warszawie rozgrywany jest Memoriał Zygmunta Szelesta, którego najważniejszą konkurencją jest rzut oszczepem[1].

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera AII-11-18(19))[2].

Przypisy edytuj

  1. Memoriał Szelesta na otwarcie stadionu AWF [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2015-11-07] (pol.).
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia edytuj