Ángel María Villar

hiszpański piłkarz

Ángel María Villar Llona (ur. 21 stycznia 1950 w Bilbao) – hiszpański piłkarz grający na pozycji pomocnika, reprezentant kraju, działacz piłkarski, z wykształcenia prawnik.

Ángel María Villar
Ilustracja
Ángel María Villar (2009)
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1950
Bilbao

Prezes RFEF
Przynależność

RFEF

Okres urzędowania

od 1988
do 2017

Poprzednik

José Luis Roca

Następca

Juan Luis Larrea

Wiceprezydent UEFA
Przynależność

UEFA

Okres urzędowania

od 1992
do 27 lipca 2017

Prezydent UEFA (p.o.)
Przynależność

UEFA

Okres urzędowania

od 8 października 2015
do 14 września 2016

Poprzednik

Michel Platini

Następca

Aleksander Čeferin

Wiceprezydent FIFA
Przynależność

FIFA

Okres urzędowania

od 16 marca 2017
do 27 lipca 2017

Poprzednik

Issa Hayatou

Następca

David Chung

Ángel María Villar
ilustracja
Wzrost

179 cm

Pozycja

Pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1961–1969 Athletic Bilbao
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1969–1981 Athletic Bilbao 291 (8)
1969–1970 → Galdakao (wyp.)
1970–1971 → CD Getxo (wyp.)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972  Hiszpania (amatorzy) 1 (0)
1973–1979  Hiszpania 22 (3)
W sumie: 23 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

Ángel María Villar karierę piłkarską rozpoczął w 1961 roku w juniorach Athleticu Bilbao, w których występował do 1969 roku. Następnie przeszedł do profesjonalnej drużyny klubu, jednak z powodu silnej konkurencji w klubie grał w latach 1969–1971 na wypożyczeniach w: Galdakao (1969–1970) oraz w CD Getxo (1970–1971)[1], po czym wrócił do Athleticu Bilbao, z którym w sezonie 1972/1973 zdobył Puchar Króla Hiszpanii po wygranej w finale 29 czerwca 1973 roku na Estadio Vicente Calderón w Madrycie 2:0 z CD Castellón[2]. Z klubem zajął dwukrotnie 3. miejsce w Primera División (1977, 1978), a w sezonie 1976/1977 dotarł do finału Pucharu Hiszpanii (przegrana w finale 2:2 k. 7:8 z Realem Betis Sewilla 25 czerwca 1977 na Estadio Vicente Calderón w Madrycie[3]) oraz do finału Pucharu UEFA (przegrana w finale rywalizacja z włoskim Juventusem Turyn – 0:1, 2:1).

24 marca 1974 roku podczas bezbramkowo zremisowanego domowego meczu ligowego z FC Barceloną zaatakował gwiazdę Dumy KataloniiJohana Cruijffa[4], za co został zawieszony na cztery mecze, jednak potem zawodnicy pogodzili się[5].

Po sezonie 1980/1981 zakończył piłkarską karierę po rozegraniu w barwach Athleticu Bilbao 361 meczów oraz zdobyciu 11 goli[6].

Kariera reprezentacyjna edytuj

Ángel María Villar w 1972 roku rozegrał 1 mecz w amatorskiej reprezentacji Hiszpanii.

W latach 1973–1979 seniorskiej reprezentacji Hiszpanii rozegrał 22 mecze, w których zdobył 3 gole. Debiut zaliczył 17 października 1973 roku na stadionie BJK İnönü w bezbramkowo zremisowanym meczu towarzyskim z reprezentacją Turcji (50. mecz reprezentacji Turcji)[7][8], natomiast ostatni mecz rozegrał 9 grudnia 1979 roku na stadionie Tsirio w wygranym 3:1 meczu eliminacyjnym mistrzostw Europy 1980 z reprezentacją Cypru, w którym w 5. minucie otworzył wynik meczu, a w 72. minucie został zastąpiony przez Jesúsa Maríę Zamorę i tym samym pomógł drużynie w awansie na turniej rozgrywany we Włoszech[9][10], na który nie został powołany.

Statystyki edytuj

Reprezentacyjne edytuj

Reprezentacja Rok Mecze Gole
  Hiszpania (amatorzy) 1972 1 0
Łącznie 1 0
  Hiszpania 1973 1 0
1974 2 0
1975 2 1
1976 3 0
1977 3 0
1978 6 1
1979 5 1
Łącznie 22 3

[11]

[12]

Sukcesy edytuj

Athletic Bilbao

Kariera działacza edytuj

Ángel María Villar jeszcze w trakcie kariery piłkarskiej ukończył w 1979 roku studia prawnicze, a potem przez następne lata pracował w zawodzie w różnych organizacjach piłkarskich (był jednym z założycieli Hiszpańskiego Związku Piłkarzy w 1978 roku.

Praca w Królewskim Hiszpańskim Związku Piłki Nożnej edytuj

Następnie pracował w Królewskim Hiszpańskim Związku Piłki Nożnej, w którym w 1988 roku José Luisa Rocę na stanowisku prezesa, na którym w 2017 roku został zastąpiony przez Juana Luisa Larreę. Za jego kadencji reprezentacja Hiszpanii zdobyła m.in.: mistrzostwo świata 2018 w Południowej Afryce oraz dwukrotnie mistrzostwo Europy (2008, 2012).

Był głównym pomysłodawcą kandydatury Hiszpanii i Portugalii na współgospodarzy mistrzostw świata 2018[13][14], jednak ostatecznie wybór padł na Rosję.

16 lutego 2012 roku został wybrany na siódmą kadencję[15], a w 2016 roku na ósmą kadencję.

Praca w FIFA i UEFA edytuj

Wkrótce Villar wkrótce został wiceprezydentem UEFA, jednak po kontrowersyjnym odpadnięciu reprezentacji Hiszpanii w ćwierćfinale mistrzostw świata 2002 w Korei Południowej i Japonii (przegrana z reprezentacją Korei Południowej po rzutach karnych 3:5 – 0:0) zrezygnował ze stanowiska[16], jednak natychmiast został mianowany na to stanowisko, a dodatkowo został przewodniczącym Komisji Sędziowskiej UEFA oraz FIFA[17].

W okresie od 8 października 2015 roku do 14 września 2016 roku po zawieszeniu Michela Platiniego był pełniącym obowiązki prezydenta UEFA[18], a 13 listopada 2015 roku został ukarany grzywną w wysokości 25 000 franków szwajcarskich oraz ostrzeżenie od Komisji Etyki UEFA za brak współpracy w dochodzeniu w sprawie wyboru Kataru na gospodarza mistrzostw świata 2018[19].

16 marca 2017 roku zastąpił Issę Hayatou na stanowisku wiceprezydenta FIFA.

Aresztowanie edytuj

18 lipca 2017 roku został aresztowany pod zarzutem defraudacji funduszy[20]. Dziewięć dni później, 27 lipca 2017 roku zrezygnował z zajmowanych stanowisk w FIFA i UEFA[21], a wkrótce potem został odwołany ze stanowiska prezesa Królewskiego Hiszpańskiego Związku Piłki Nożnej.

Życie prywatne edytuj

13 września 2016 roku w meksykańskim Toluca bratanica Ángela Maríi Villara – María Villar Galaz została porwana, potem zamordowana[22].

Przypisy edytuj

  1. Los cachorros son casi leones [data dostępu: 1974-01-20] (hiszp.)
  2. 2–0: No tuvo rival serio en el Castellón [data dostępu: 1973-06-30] (hiszp.)
  3. 2–2: Los andaluces remontaron dos ventajas vascas [data dostępu: 1977-06-26] (hiszp.)
  4. 0–0: El «Barça» no acertó a concretar su superioridad (0–0: «Barça» could not translate their superiority into goals) [data dostępu: 1974-03-25] (hiszp.)
  5. Villar: "Quiero olvidarlo todo y pronto" (Villar: "I want to forget everything and quickly") [data dostępu: 1974-03-27] (hiszp.)
  6. Los cachorros son casi leones [data dostępu: 1975-05-23] (hiszp.)
  7. 0–0: España se defendió sin ahogos ante Turquia (0–0: Spain had no problem fending off Turkey) [data dostępu: 1973-10-18] (hiszp.)
  8. Ángel María Villar
  9. 1–3: Era tan difícil no ganar... (1–3: It was so difficult not to win...) [data dostępu: 1973-12-10] (hiszp.)
  10. Ángel María Villar
  11. Ángel María Villar w bazie National Football Teams (ang.)
  12. Ángel María Villar
  13. Hiszpania zorganizuje Mundial 2018? [data dostępu: 2008-12-23]
  14. Give us 2018 and we'll let you have a cheap submarine [data dostępu: 2010-11-30] (ang.)
  15. Ángel María Villar Llona re-elected RFEF president [data dostępu: 2012-02-17] (ang.)
  16. Ghandour sees red [data dostępu: 2002-07-21] (ang.)
  17. Referees given full backing [data dostępu: 2007-09-05] (ang.)
  18. FIFA suspends Sepp Blatter, Michel Platini for 90 days; Chung for six years [data dostępu: 2015-10-08] (ang.)
  19. Fifa corruption investigation: Uefa vice-president Angel Villar Llona fined and warned over refusing to help 2018 World Cup investigation [data dostępu: 2015-11-13] (ang.)
  20. Spain football chief Angel Maria Villar Llona arrested [online] [dostęp 2017-07-18] (ang.).
  21. Ángel María Villar resigns from Uefa and Fifa positions after arrest in Spain [online], 27 lipca 2017 [dostęp 2017-07-27] (ang.).
  22. Spanish football chief's niece killed after kidnapping [online] [dostęp 2016-09-21] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj