Éric Dupond-Moretti
Éric Dupond-Moretti (ur. 20 kwietnia 1961 w Maubeuge[1]) – francuski prawnik, adwokat, od 2020 minister sprawiedliwości.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 kwietnia 1961 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
prawnik |
| Stanowisko |
minister sprawiedliwości (od 2020) |
Życiorys edytuj
Urodził się jako Éric Dupond w rodzinie pracownika przemysłu metalowego i sprzątaczki[2]. Jego rodzina od strony matki miała korzenie włoskie[3]. Gdy miał cztery lata, zmarł jego ojciec. Był wychowywany przez matkę, na jej cześć zmienił później nazwisko na Dupond-Moretti (z drugim członem od nazwiska panieńskiego matki)[2]. Ukończył studia prawnicze na Université Lille-II[3]. W 1984 podjął pracę w zawodzie adwokata. Początkowo praktykował w ramach palestry w Lille, po latach przeniósł się do Paryża. Specjalizował się w sprawach z zakresu prawa karnego[4].
W 1987 uzyskał pierwsze uniewinnienie dla swojego klienta[1]. Do lutego 2020 doszło łącznie do 145 uniewinnień w sprawach, w których brał udział jako obrońca[5]. Przyniosło mu to w trakcie kariery przydomek „Acquittator”[2][6]. Stał się jednym z najbardziej znanych francuskich adwokatów. Występował w licznych medialnych postępowaniach, bronił m.in. Juliana Assange’a i algierskiego imigranta, oskarżonego o współorganizowanie dokonanego w 2012 przez islamskich terrorystów zamachu w Tuluzie[7].
Współautor publikacji książkowych: Bête noire (2012), Le Calvaire et le Pardon (2013), Directs du droit (2017), Le Droit d'être libre (2018), Ma Liberté (2019).
Wspierał Martine Aubry z Partii Socjalistycznej w prawyborach prezydenckich w 2011[8]. W 2015 opowiedział się publicznie za zdelegalizowaniem Frontu Narodowego[9]. W lipcu 2020 powołany na ministra sprawiedliwości i strażnika pieczęci rządzie Jeana Castex[10]. Utrzymywał tę funkcję również w powołanym w maju 2022 rządzie Élisabeth Borne[11], przy rekonstrukcji tego gabinetu z lipca 2022[12] oraz w utworzonym w styczniu 2024 rządzie Gabriela Attala[13].
Życie prywatne edytuj
Jego małżeństwo zakończyło się rozwodem; ma dwoje dzieci. Jego partnerką życiową została później piosenkarka Isabelle Boulay[14].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Eric Dupond-Moretti, direct du droit. liberation.fr, 31 marca 2006. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ a b c VIDEO. 13h15. Justice: comment est née la vocation de l'avocat Eric Dupond-Moretti. francetvinfo.fr, 12 grudnia 2015. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ a b Les 20 ans d'Éric Dupond-Moretti: „Au lycée, j’avais une image assez romantique du métier d’avocat”. letudiant.fr, 5 grudnia 2014. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ Eric Dupond-Moretti. dupondmoretti.com. [dostęp 2020-07-07]. (ang.).
- ↑ Jean-Michel Décugis: Eric Dupond-Moretti décroche son 145e acquittement. leparisien.fr, 26 lutego 2020. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ Les secrets d'Eric Dupond-Moretti, ce soir sur le divan de Marc-Olivier Fogiel. telestar.fr, 3 marca 2015. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ Nowy minister sprawiedliwości we Francji. Bronił terrorysty i Assange’a. wprost.pl, 7 lipca 2020. [dostęp 2020-07-07].
- ↑ „La présomption d'innocence est un leurre”. lexpress.fr, 5 kwietnia 2012. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ «Il faut interdire le Front national», estime l’avocat Eric Dupont-Moretti. 20minutes.fr, 5 maja 2015. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ Remaniement: qui sont les ministres du gouvernement Castex. lefigaro.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).
- ↑ Annonce de la composition du Gouvernement. elysee.fr, 20 maja 2022. [dostęp 2022-05-20]. (fr.).
- ↑ La nomination du Gouvernement d’Élisabeth Borne. gouvernement.fr, 4 lipca 2022. [dostęp 2022-07-04]. (fr.).
- ↑ La nomination du Gouvernement de Gabriel Attal. gouvernement.fr, 11 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-11]. (fr.).
- ↑ Eric Dupond-Moretti: qui est la célèbre femme du ministre de la Justice ?. voici.fr, 6 lipca 2020. [dostęp 2020-07-07]. (fr.).