Étienne-Ignace-Laurent de Pons
Étienne-Ignace-Laurent de Pons (ur. 10 sierpnia[1][2] 1735 w okolicach Gaas we Francji, zm. na pocz. XIX wieku) – dyplomata i urzędnik konsularny francuski, ostatni rezydent francuski w Gdańsku w XVIII wieku.
| Data i miejsce urodzenia |
10 sierpnia 1735 |
|---|---|
| Data śmierci |
na pocz. XIX w. |
| Rezydent i Konsul Francji w Gdańsku | |
| Okres | |
| Poprzednik |
Brunatti |
| Następca |
d’Oraison |
Życiorys edytuj
Syn Adriena du Pons. We francuskiej służbie zagranicznej od 1762, m.in. pełniąc funkcję zastępcy szefa odpowiedzialnego za stosunki z Włochami, Holandią i częścią Północy. W randze komisarza królewskiego uczestniczył w powitaniu w Beauvoisins przyszłej Marii Józefiny Sabaudzkiej (1971). W latach 1774–1793 pełnił funkcję rezydenta nominowanego przez ówczesny Departament Spraw Zagranicznych (Département des Affaires étrangères) i konsula nominowanego przez Departament Morski (Département de la Marine) w Gdańsku. Dwukrotnie opuszczał Gdańsk celem kuracji uzdrowiskowych we Francji (1778-1780 i 1786-1790), zastępowany w pełnieniu funkcji przez sekretarza Brunattiego. Odbył też podróż studyjną na Litwę, Wołyń i Ukrainę. Po zaanektowaniu miasta w 1793 przez Prusy i wezwania do powrotu przez francuski Komitet Ocalenia Publicznego (Comité de Salut Public), po różnych perypetiach natury formalnej, m.in. krótkim areszcie domowym z rozkazu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II, i zdrowotnej, w 1796 powrócił do Francji. Przygotowywano objęcie przez niego urzędu ministra Francji w Kolonii, lecz pomimo z jego strony zabiegów oraz z uwagi na pogarszająca się sytuację międzynarodową, nie przydzielono mu tej ani żadnej innej funkcji publicznej[3].
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Jean-Paul Garnier: La Tragédie de Dantzig, Nouvelle Revue Critique Paris 1935
- Edmund Cieślak: De Pons - ostatni rezydent francuski w Gdańsku w XVIII wieku, Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 51/1-3, Wrocław 1996, s. 236-242
- Anne Mézin: Les consuls de France au Siècle des Lumières (1715–1792), Ministère des Affaires étrangères Paris 1998, s. 975, ISBN 2-11-089158-0
Przypisy edytuj
- ↑ Anne Mézin: Les consuls de France au Siècle des Lumières (1715–1792), Ministère des Affaires étrangères Paris 1998, s. 975, ISBN 2-11-089158-0
- ↑ lub listopada według Edmund Cieślak: De Pons - ostatni rezydent francuski w Gdańsku w XVIII wieku, Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 51/1-3, Wrocław 1996, s. 236-242
- ↑ Jean-Paul Garnier: La Tragédie de Dantzig, Nouvelle Revue Critique Paris 1935, s. 113