Łączyn (województwo świętokrzyskie)
Łączyn – wieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Jędrzejów[6][4].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
399[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
28-300[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TJE |
| SIMC |
0240402[4] |
Położenie na mapie gminy Jędrzejów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego  | |
 50°36′55″N 20°17′25″E/50,615278 20,290278[1]
| |
Wieś duchowna, własność opactwa cystersów jędrzejowskich położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie ksiąskim województwa krakowskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0240419 | Dziadówki | przysiółek |
Historia edytuj
„Łątczyn” – pierwotna nazwa obecnej wsi Łączyn w powiecie jędrzejowskim, gminie Raków, parafii Jędrzejów. Wieś leży przy trakcie bitym z Kielc na Miechów do Krakowa idącym, odległy 2 wiorsty od Jędrzejowa
W roku 1153 wieś występuje pod nazwą „Lantczyno”. W dokumencie z r. 1153 wieś wymieniona wśród włości klasztoru jędrzejowskiego (Kodeks małopolski t.I, s.51 i t.II, 1). Wieś nadana została klasztorowi jędrzejowskiemu cystresów wraz z dziesięcinami przez Jana arcybiskupa gnieźnieńskiego.
- 1263 książę Bolesław potwierdza zamianę jaką uczynił komes Sułek wojewoda krakowski, dając klasztorowi jędrzejowskiemu „omnem possesionom camerarioram et agazonuro de Lantczyn et in Nagłowice terram ąuandam ad tria aratra“ w zamian za włość klasztorną Krzesławice (Kodeks małopolski t.I s.79).
- Władysław Łokietek, książę krakowski, nadaje klasztorowi całą wieś książęcą „Lantczyno* (Kodeks małopolski I, 169).
- Bertrand, opat jędrzejowski, sprzedaje w 1379 sołtystwo w Łątczynie Stefanowi z Deszna (de Dyrzno) i jego synowi za 60 grzywien z prawem osadzenia na prawie niemieckim. Obok 8 łanów już osadzonych, sołtys mógł osadzić jeszcze 12 łanów, mających po 42 mórg długości[8].
- Osadnicy mieć będą 8 lat wolności. Czynsz wynosić będzie pól grzywny z łanu. Opat zostawia sobie dwór, spichlerz i 4 łany. (Kodeks małopolski t.I s.410).[8]
- 1827 wieś poduchowna spisano tu 10 domów, 98 mieszkańców[9]
- 1921 według spisu powszechnego wieś Łątczyn posiadała 51 domów 321 mieszkańców[10]
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72142
- ↑ BIP gminy. Statystyka ludności zameldowanej w poszczególnych sołectwach 31-12-2021 str. 2-4 [dostęp 2022-02-25]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 692 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Jednostki organizacyjne gminy Jędrzejów. Urząd Gminy Jędrzejów. [dostęp 2015-03-20].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102.
- ↑ a b Łątczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 253.
- ↑ Łątczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 638.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924.