Łęsko

wieś w województwie zachodniopomorskim

Łęsko (niem. Unter Karlsbach[3], pot. Łęg, Łasko, Lasko, Wydmy[4]) – osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów[5][6], na terenie sołectwa Bolechowo, na Równinie Goleniowskiej, w Puszczy Goleniowskiej, w dolinie rzeki Iny.

Łęsko
osada
Ilustracja
Leśniczówka Łęsko
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

goleniowski

Gmina

Goleniów

Sołectwo

Bolechowo

Liczba ludności 

7

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-100[2]

Tablice rejestracyjne

ZGL

SIMC

0775178

Położenie na mapie gminy Goleniów
Mapa konturowa gminy Goleniów, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Łęsko”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Łęsko”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Łęsko”
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego
Mapa konturowa powiatu goleniowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Łęsko”
Ziemia53°29′21″N 14°51′53″E/53,489167 14,864722[1]

Obecnie nazwą Łęsko określa się osadę stanowiącą dwie zagrody. Pierwszą z nich położoną 1 km na północ od dawnej niemieckiej osady Unter Karlsbach, na terenie dawnej wsi Smolniki (Theerofen bei Stevenhagen). Drugą położoną w dawnym Łęsku. Nazwa Łęsko obecnie obejmuje dwie jednostki osadnicze:

  • Smolniki (nieoficjalna część osady)[4] - kwatera myśliwska, leśniczówka (właściwe Łęsko, adres: Łęsko 1 - 2 mieszkańców),
  • Wydmy (nazwa potoczna) – osada leśna, składająca się z jednej zagrody (adres: Łęsko 2 - 5 mieszkańców).

Historia

edytuj

Pierwsza wzmianka o Łęsku pochodzi z połowy XVIII wieku. Do gminy Łęsko należało wtedy kilka osad, wieś, smolarnia oraz dwie leśniczówki, łącznie ok. 230 osób. We wsi znajdował się cmentarz oraz kilkadziesiąt domów mieszkalnych. W 1945 roku wieś została zniszczona, po wojnie nie została odbudowana.[potrzebny przypis]

W roku 2000 leśniczówkę zamieszkiwały 4 osoby. Budynek ten postawiono w roku 1934, zaś odbudowano w roku 1981. Znajduje się tutaj hotelik oraz ośrodek myśliwski. Naprzeciw budynku leśniczówki znajduje się pole biwakowe z wiatą i miejscem na ognisko. Leśniczówka leży przy szlaku   Anny Jagiellonki, łączącym Goleniów z ośrodkiem edukacyjnym w Kliniskach. Przy drodze powiatowej Stawno-Kliniska Wielkie (przy skrzyżowaniu z drogą do kwatery myśliwskiej) znajduje się malutki cmentarz dawnych leśników. Nieopodal wsi znajduje się Góra Lotnika, zwana także Górą Dzwonów oraz pozostałości osady Pątlica (cmentarz). Teren doliny Iny i jej starorzecza stanowią ważny korytarz ekologiczny. Zamieszkuje tam wiele gatunków fauny i flory wodno-błotnej. Na terenie miejscowości znajduje się zagroda pokazowa konika polskiego[7].

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72910
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 705 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości.
  4. a b Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. ws. wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2014-03-14].
  7. Zagroda pokazowa konika polskiego w Łęsku - Nadleśnictwo Kliniska