Łańcuszek bazypetalny

Łańcuszek bazypetalny – wytwarzany w procesie konidiogenezy u niektórych grzybów szereg połączonych z sobą zarodników konidialnych powstający z tej samej komórki konidiotwórczej. W takim łańcuszku najmłodszy zarodnik znajduje się u jego podstawy (przy komórce konidiotwórczej), najstarszy zaś na szczycie łańcuszka[1]. Takie bazypedialne łańcuszki konidiów tworzą np. gatunki Penicillium, Erysiphe i in.[2]

Powstające na fialidach bazypedialne łańcuszki u Penicillium

Przeciwieństwem łańcuszka bazypetalnego jest łańcuszek akropetalny, w którym wytworzone przez komórkę konidiotwórczą konidium samo staje się komórką konidiotwórczą dla następnego konidium. Najmłodsze konidium znajduje się wówczas na szczycie łańcuszka, najstarsze u jego podstawy[1].

Przypisy edytuj

  1. a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
  2. Janusz Błaszkowki, Mariusz Tadych, Tadeusz Madej, Przewodnik do ćwiczeń z fitopatologii, Szczecin: wyd. AR w Szczecinie, 1999, ISBN 83-87327-23-9.