Ła-156
Ła-156 (ros. Ла-156) – radziecki odrzutowy eksperymentalny samolot myśliwski, powstały w biurze konstrukcyjnym Ławoczkina w II połowie lat czterdziestych. Jeden z pierwszych w ZSRR samolotów z dopalaczem.
Dane podstawowe | |
Dane techniczne | |
Napęd |
silnik turboodrzutowy ze sprężarką osiową RD-10F |
---|---|
Ciąg |
850 kg 1350 kg (z dopalaniem) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
8,52 m |
Długość |
9,12 m |
Wysokość |
2,80 m |
Powierzchnia nośna |
13,32 m² |
Masa | |
Własna |
2398 kg |
Startowa |
3521 kg (maksymalna) |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
905 km/h |
Prędkość wznoszenia |
1250 m/min (20,8 m/s) |
Pułap praktyczny |
10 700 m |
Zasięg |
660 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
3 działka 23 mm NS-23 |
Rozwój
edytujSamolot stanowił modyfikację konstrukcji Ła-152, w której zamontowano nowy silnik RD-10F z dopalaczem, o ciągu o ok. 30% większym od dotychczasowego silnika RD-10 (kopii niemieckiego silnika Junkers Jumo 004). Zainstalowano poza tym dodatkowe zbiorniki paliwa w skrzydłach i części ogonowej. Pierwszy lot samolotu, dokonany przez Stiepana Maszkowskiego, odbył się 1 marca 1947[1]. Na samolocie tym, 10 kwietnia 1947 po raz pierwszy w ZSRR wypróbowano dopalanie (mimo że wcześniej oblatano wyposażony w dopalacz Jak-19)[1]. W czasie badań wykazano szereg wad konstrukcji, m.in. problemy z podwoziem, a także wibracje, w jakie wpadał samolot przy maksymalnych prędkościach. Podczas prób osiągnięta została prędkość ponad 900 km/h, jednak wyszły na jaw problemy z prostymi skrzydłami.
Badania państwowe trwały od 5 września 1947 do 31 stycznia 1948. Zbudowano zaledwie dwa egzemplarze prototypowe samolotu Ła-156. Ponieważ równocześnie rozwijana była bardziej obiecująca konstrukcja Ła-160 ze skośnym skrzydłem, prace nad Ła-156 przerwano.
Opis konstrukcji
edytujJednosilnikowy całkowicie metalowy średniopłat, ze skrzydłami prostymi o obrysie trapezowym, w układzie klasycznym. Usterzenie klasyczne. Z przodu kadłuba okrągły wlot powietrza do silnika. Silnik w przedniej części kadłuba, z dyszą pod kadłubem (układ redanowy). Kabina pilota blisko środka długości kadłuba, nad dyszą wylotową silnika, zakryta oszkloną osłoną o kształcie kroplowym. Podwozie samolotu trójkołowe, z pojedynczymi kołami, golenie główne chowane do skrzydeł (składane w kierunku od kadłuba), goleń przednia – do kadłuba.
Napęd: silnik turboodrzutowy ze sprężarką osiową RD-10F o ciągu 850 kg, 1350 kg z dopalaniem.
Uzbrojenie: 3 działka 23 mm NS-23, w przedniej części kadłuba.
Zobacz też
edytujPokrewne konstrukcje:
Porównywalne samoloty:
Przypisy
edytuj- ↑ a b Walerij Bargatinow: Krylja Rossii, Eksmo: Moskwa 2005, ISBN 5699-13732-7, s. 639–640 (ros.)
Bibliografia
edytuj- Ławoczkin 152/156/174/TK. „Skrzydlata Polska”. 88/1989, s. 11, 28 maja 1989. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.
Linki zewnętrzne
edytuj- Лавочкин Ла-156 [online], Уголок неба, 2004 (ros.).
- 156 [online], НПО Лавочкина [dostęp 2005-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-04-21] (ros.).
- 156 [online], НПО Лавочкина [dostęp 2020-03-22] (ros.).
- Alexandre Savine , La-156 (Type 5) by S.A.Lavochkin [online], 25 stycznia 1996 [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02] (ang.).