Ładowacz czołowy
Ładowacz czołowy – maszyna rolnicza (ładowacz) montowana do ramy na ciągnikach rolniczych, służąca do załadunku i wyładunku środków transportowych takich materiałów jak piasek, żwir, nawozy mineralne, wapno, obornik, buraki, ziemniaki[1]. Służy również do prac transportowych w gospodarstwie.
W zależności od rodzaju wykonywanej pracy wymienia się chwytak na:
- czerpak materiałów sypkich,
- czerpak do kamieni,
- chwytak do bel owijanych folią,
- chwytak do obornika,
- chwytak do kłód,
- widły do obornika,
- widły do bel i kostek słomy i siana,
- widły do palet,
- widły z krokodylem,
- skrzynia załadunkowa,
- szufle z krokodylem.
Przypisy edytuj
- ↑ Marks 1997 ↓, rozdz. 6.4.
Bibliografia edytuj
- Norbert Marks: Maszyny rolnicze. Cz. 1, Maszyny do uprawy, pielęgnacji, nawożenia, siewu, sadzenia i ochrony roślin. Kraków: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Krakowie, 1997. ISBN 83-86524-18-9.