Łeonid Semenowycz Kluczyk, ukr. Леонід Семенович Ключик, ros. Леонид Семёнович Ключик, Leonid Siemionowicz Kluczik (ur. 20 marca 1950 w Dzerżynśku, w obwodzie stalinskim) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Łeonid Kluczyk
Pełne imię i nazwisko

Łeonid Semenowycz Kluczyk

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1950
Dzerżynśk

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1968–1969 Wuhłyk Krasnoarmijśk ? (?)
1970–1971 Metałurh Zaporoże 57 (3)
1971–1974 Szachtar Donieck 56 (6)
1974–1980 Metałurh Zaporoże 224 (31)
1981–1982 Wuhłyk/Szachtar Gorłówka 81 (17)
1983–1985 Metałurh Zaporoże 79 (6)
1986 Torpedo Zaporoże 25 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982 Szachtar Gorłówka (grający trener)
1995–1998 Metałurh Zaporoże (asystent)
1998 Metałurh Zaporoże (p.o.)
2000–2006 SDJuSzOR Metałurh Zaporoże (dyrektor)
2006–2010 SDJuSzOR Metałurh Zaporoże (wicedyrektor)
2010– SDJuSzOR Metałurh Zaporoże (dyrektor)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska edytuj

W 1968 rozpoczął karierę piłkarską w zespole amatorskim Wuhłyk Krasnoarmijśk. W 1970 został zaproszony do pierwszoligowego Metałurha Zaporoże. Latem 1971 przeszedł do wyższoligowego Szachtara Donieck. Po 3 latach powrócił do Metałurha Zaporoże, gdzie został wybrany na kapitana drużyny. W 1980 postanowił zakończyć zawodową karierę piłkarską, dlatego w 1981 odszedł do drugoligowego Wuhłyka Gorłówka, który potem zmienił nazwę na Szachtar Gorłówka. W 1983 po raz trzeci wrócił do Metałurha Zaporoże. Jest rekordzistą Metałurha w liczbie rozegranych meczów w mistrzostwach ZSRR – 359 spotkań. W 1986 przeniósł się do Torpeda Zaporoże, w którym zakończył karierę piłkarza.

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1991 rozpoczął pracę szkoleniowca. Najpierw trenował amatorskie zespoły kopalni "Koczeharka", klubów "Metałurh" i "Zaporożeć"[1]. W 1995 dołączył do sztabu szkoleniowego Metałurha Zaporoże, gdzie pomagał trenować piłkarzy klubu. W marcu 1998 pełnił obowiązki głównego trenera Metałurha[2]. Od 2000 pracuje z dziećmi jako dyrektor Szkoły Sportowej Metałurh Zaporoże[3].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy piłkarskie edytuj

Metałurh Zaporoże

Sukcesy indywidualne edytuj

  • wielokrotnie wybrany do listy najlepszych piłkarzy roku w Ukraińskiej SRR
  • rekordzista klubu Metałurh Zaporoże w liczbie rozegranych meczów w mistrzostwach ZSRR – 359 spotkań

Odznaczenia edytuj

  • tytuł Zasłużonego Pracownika Kultury Fizycznej Ukrainy: 2005
  • Medal "Za zasługi": 2004
  • Medal "Za pracę i odwagę": 2011[4]

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj