Łodzinka Dolna

wieś w województwie podkarpackim

Łodzinka Dolnaosada leśna w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Bircza[3][4]. Leży na Pogórzu Przemyskim.

Łodzinka Dolna
osada leśna
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

przemyski

Gmina

Bircza

Liczba ludności 

2

Strefa numeracyjna

16

Kod pocztowy

37-740[2]

Tablice rejestracyjne

RPR

SIMC

0599528[3]

Położenie na mapie gminy Bircza
Mapa konturowa gminy Bircza, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łodzinka Dolna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łodzinka Dolna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Łodzinka Dolna”
Położenie na mapie powiatu przemyskiego
Mapa konturowa powiatu przemyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łodzinka Dolna”
Ziemia49°40′23″N 22°33′49″E/49,673056 22,563611[1]

Wieś prawa wołoskiego Łodzinka, należąca do starostwa przemyskiego[5] położona była na przełomie XVI i XVII wieku w powiecie przemyskim ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6]. We wsi znajdowała się drewniana greckokatolicka cerkiew pw. Trójcy Świętej, zbudowana w 1824, zawaliła się na początku lat 50. XX wieku. Pozostały resztki cmentarza.

Historia

edytuj

Wieś założona na prawie wołoskim w XV wieku. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1494 i mówi, że wtedy wieś była własnością królewską. W 1565 przeszła dożywotnio w ręce Zofii Drohojowskiej.

 
Łodzinka Dolna. Pieczęć wsi. 1876

W połowie XIX wieku wieś Łodzinka została podzielona na Łodzinkę Dolną i Górną. Po podziale Łodzinka Dolna należała do rodziny Tyszkowskich. W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej w Łodzince Górnej byli Antoni i Józef Tyszkowscy[7]. Pod koniec XIX wieku działała tutaj huta szkła, zamknięta w 1917. Pozostała po niej nazwa przysiółka Huta Łodzińska.

12 września 1939 na wzgórzach otaczających Łodzinkę toczyły się ciężkie walki polsko-niemieckie.

W 1946 większość mieszkańców wysiedlono na Ukrainę.

W latach 1975–1998 należała do województwa przemyskiego.

Demografia

edytuj

Dane podane dla Łodzinki Dolnej wraz z Łodzinką Górną.

  • 1785 – 125 grekokatolików, 50 rzymskich katolików, 13 żydów
  • 1840 – 236 grekokatolików
  • 1859 – 287 grekokatolików
  • 1879 – 326 grekokatolików
  • 1899 – 431 grekokatolików
  • 1926 – 495 grekokatolików
  • 1938 – 256 grekokatolików
  • 2006 – 2 osoby

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 25261
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 696 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  4. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 3.
  6. Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 2.
  7. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 117.

Linki zewnętrzne

edytuj