Łucjan Malicki
Łucjan Mieczysław Malicki (ur. 1873, zm. 1940 w Kijowie) – polski prawnik, sędzia, ofiara zbrodni katyńskiej.
| Data urodzenia |
1873 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
sędzia |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w 1873 jako syn Michała. Ukończył studia prawnicze. W okresie II Rzeczypospolitej był sędzią Sądu Okręgowego we Lwowie[1]. Z dniem 23 grudnia 1929 został mianowany sędzią Sądu Apelacyjnego we Lwowie[2]. Później został wiceprezesem Sądu Okręgowego we Lwowie[3] i przewodniczącym Wydziału VI SO[4]. Wybrany prezesem oddziału lwowskiego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej[5]. 11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6][7][8]. Do 1939 był redaktorem pisma „Głos Sędziowski”[9].
Po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej, agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i kapitulacji Lwowa został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Na wiosnę 1940 został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/2-6 oznaczony numerem 1830)[10]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Był mężem Emilii z Ulanowskich (1878–1946).
Przypisy edytuj
- ↑ Zygmunt Krzysztoporski (red.), Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz: Kalendarz Sądowy na rok 1927. Warszawa: Drukarnia Kooperatywy Pracowników Drukarskich, 1927, s. 146. [dostęp 2021-05-21].
- ↑ Ruch służbowy w sądownictwie. „Ruch Służbowy. Dodatek do Dziennika Urzędowego Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 3, s. 53–54, 21 stycznia 1930 r. Warszawa. [dostęp 2021-05-21].
- ↑ Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz Informator Sądowy na 1935 rok. Warszawa: Wydawnictwo „Bibljoteka Prawnicza”, 1935, s. 125. [dostęp 2021-05-21].
- ↑ Varia. „Nowa Palestra”, s. 45, 47, nr 1 z 1937.
- ↑ Sprawozdanie Zarządu Głównego Zrzeszenia Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej za rok 1934/1935. Warszawa: 1935, s. 11.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.
- ↑ Nowy naczelnik Wydziału Ogólnego w lwowskim Urzędzie Wojewódzkim. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 2, nr 1627 z 13 listopada 1937.
- ↑ Odznaczenia w dniu Święta Niepodległości. „Gazeta Lwowska”, s. 3, nr 258 z 13 listopada 1937.
- ↑ Adam Redzik: Czasopisma wydawane przez Zrzeszenie Sędziów i Prokuratorów Rzeczypospolitej Polskiej (cz. 2): „Głos Sądownictwa” (1927–1939), „Odgłosy” (1929). palestra.pl. [dostęp 2016-04-06].
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 58. [dostęp 2016-04-06].