Łukasz Orbitowski

polski pisarz

Łukasz Orbitowski (ur. 26 października 1977 w Krakowie) – polski pisarz. Początkowo specjalizował się głównie w literaturze grozy i fantastycznej, później autor beletrystyki. Laureat Paszportu „Polityki” i Nagrody Zajdla, nominowany do Nagrody Literackiej „Nike” oraz Nagrody Literackiej Gdynia.

Łukasz Orbitowski
Ilustracja
Łukasz Orbitowski, Miesiąc spotkań autorskich (Wrocław, 2019)
Data i miejsce urodzenia

26 października 1977
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

literatura, literatura piękna

Epoka

powieść fantastyczna

Ważne dzieła
  • Tracę ciepło
  • Szczęśliwa Ziemia
  • Inna Dusza
Strona internetowa
Łukasz Orbitowski podczas Polconu 2005

Życiorys

edytuj

Urodził się w Krakowie jako syn malarza Janusza Orbitowskiego. W 2002 ukończył filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Kariera literacka

edytuj

Debiutował w 1999 roku niskonakładowym tomikiem opowiadań Złe Wybrzeża. Jego debiutem w fantastyce było opowiadanie Diabeł na Jabol Hill, opublikowane w pierwszym numerze miesięcznika „Science Fiction” (2001). Publikował opowiadania w czasopismach, m.in.: „Science Fiction”, „Nowa Fantastyka”, „Sfera”, „Ubik”. Jego opowiadanie Władca Deszczu znalazło się w antologii PL+50 pod redakcją Jacka Dukaja. Duża część jego twórczości jest osadzona na Dolnym Śląsku, z tego część, w szczególności powieść Szczęśliwa ziemia (2013), w fikcyjnym mieście Rykusmyku[1].

12 stycznia 2016 otrzymał Paszport „Polityki” za powieść Inna dusza[2], za którą był nominowany także do Nagrody Literackiej „Nike” i Nagrody Literackiej Gdynia[3][4]. W marcu tego samego roku rozpoczął prowadzenie programu Dezerterzy na antenie TVP Kultura[5].

Jako recenzent i felietonista współpracował m.in. z „Nową Fantastyką” (od 2001), „Przekrojem” (2006–2008, 2010–2013), „Lampą” (2006–2010; z Jarosławem Urbaniukiem współtworzył cykl „Urbi et Orbi”), „Mówią Wieki” (2007–2008) i „Gazetą Wyborczą” (od 2009). W maju 2022 został felietonistą serwisu Onet.pl[6]. W marcu 2023 poinformował o zakończeniu współpracy z portalem z powodu nieopublikowania jednego z jego felietonów[7][8].

Życie prywatne

edytuj

Rozwiedziony, ma jednego syna[9]. Mieszkał w Kopenhadze i Warszawie[10][11], obecnie mieszka w Krakowie.

Jest ateistą[12].

Nagrody i wyróżnienia

edytuj

Nagrody

edytuj

Wyróżnienia

edytuj
  • 2013 – Złote wyróżnienie Nagrody Żuławskiego za Widma[15]
  • 2010 – Srebrne wyróżnienie Nagrody Żuławskiego za Święty Wrocław[15]
  • 2008 – Złote wyróżnienie Nagrody Żuławskiego za Tracę ciepło[15]

Nominacje

edytuj
  • 2016 – Nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” za powieść Inna dusza
  • 2013 – Nominacja do Paszportów Polityki w dziedzinie literatury[16]
  • 2013 – Nominacja do nagrody im. J. Zajdla za powieść Szczęśliwa ziemia
  • 2009 – Nominacja do nagrody im. J. Zajdla za powieść Święty Wrocław
  • 2009 – Nominacja do nagrody im. J. Zajdla za opowiadanie Głowa węża
  • 2007 – Nominacja do nagrody im. J. Zajdla za powieść Tracę ciepło

Publikacje

edytuj

Książki

edytuj
  • Złe Wybrzeża – zbiór opowiadań, Związek Literatów Polskich 1999
  • Szeroki, głęboki, wymalować wszystko – zbiór opowiadań, Ha!art 2001
  • Wigilijne psy – zbiór opowiadań, Editio 2005
  • Horror show, Ha!art 2006
  • Tracę ciepło, Wydawnictwo Literackie 2007
  • Pies i klecha, t. 1. Przeciwko wszystkim, Fabryka Słów 2007, wspólnie z Jarosławem Urbaniukiem
  • Prezes i Kreska. Jak koty tłumaczą sobie świat, Powergraph 2008
  • Pies i klecha, t. 2. Tancerz, Fabryka Słów 2008, wspólnie z Jarosławem Urbaniukiem
  • Święty Wrocław, Wydawnictwo Literackie 2009
  • Nadchodzi – zbiór opowiadań, Wydawnictwo Literackie 2010
  • Widma, Wydawnictwo Literackie 2012[17]
  • Ogień, Narodowe Centrum Kultury 2012
  • Szczęśliwa ziemia, Wydawnictwo SQN 2013
  • Rękopis znaleziony w gardle – zbiór opowiadań, BookRage 2014
  • Zapiski Nosorożca. Moja podróż po drogach, bezdrożach i legendach Afryki, Wydawnictwo SQN 2014
  • Inna dusza, Od Deski Do Deski 2015
  • Rzeczy utracone, Zwierciadło 2017
  • Exodus, Wydawnictwo SQN 2017
  • Kult, Świat Książki 2019
  • Chodź ze mną, Świat Książki 2022
  • Inna dusza, Świat Książki 2022 (Nowe wydanie)

Opowiadania

edytuj
  • Diabeł na Jabol Hill, „Science Fiction” 1/2001
  • Tunel, „Nowa Fantastyka” 6/2001
  • Ballada o Czerwonym Tomku, „Science Fiction” 9/2002
  • Droga do modlichy, „Nowa Fantastyka” 11/2002
  • Psy wigilijne, „Nowa Fantastyka” 5/2003
  • Opowieść taksówkarska, „Science Fiction” 10/2003
  • Angelus, „Science Fiction” 1/2004
  • Pacześniak, „Nowa Fantastyka” 1/2004
  • Rysunek Anioła, Fahrenheit 05/2004
  • Objawienia, „Science Fiction” 9/2004
  • Pan Śnieg i Pan Wiatr, „Nowa Fantastyka 12/2004
  • Wielka ciemność, SFFiH 02/2005
  • Lombard, „Science Fiction” 4/2005
  • Zmierzch rycerzy światła, „Nowa Fantastyka” 4/2005
  • Horror Show!, „Science Fiction” 6/2005
  • Pies i klecha: Żertwa, SFFiH 2/2006
  • Nie umieraj przede mną, „Nowa Fantastyka” 6/2006
  • Święty Wrocław, SFFiH 11/2006
  • Pies i klecha: Hipoteza śladu, SFFiH 07/2006
  • Zatoka tęczy, SFFiH 06/2006
  • Pies i klecha: Ogień i blask, SFFiH 13/2006
  • Popiel Armeńczyk, „Nowa Fantastyka” 9/2007
  • Pies i klecha: Głodomór, SFFiH 9/2007
  • Równik, „Nowa Fantastyka” 7/2008
  • Szklana skóra, „Playboy Polska” 11/2008
  • Imp, „Fantastyka – wydanie specjalne” 02/2009
  • Głowa węża, „Nowa Fantastyka” 10/2009
  • Ludzie jak motyle, SFFiH 02/2010
  • Stachu, Wizje alternatywne 5
  • Władca Deszczu, PL +50. Historie przyszłości
  • Noc Sobowtórów, Nowa Fantastyka 11/2010
  • Koszmar w Providence (Jedenaście pazurów – zbór opowiadań Warszawa: SuperNowa 2010)
  • Kanał (antologia Księga wojny, 2011)[18]
  • Skóry (antologia Pożądanie, 2013)
  • Kobra przegrywa w butelkę (projekt literacki O_KAZ. Literatura o Kazimierzu, 2016)
  • Sfora (antologia "Inne światy", 2018)
  • Opowieść pioruna (w antologii "Balladyna", 2019)[19]

Przypisy

edytuj
  1. Dolny Śląsk w prozie Łukasza Orbitowskiego - Dolnośląskość.pl - Odkrywamy Dolny Śląsk [online], dolnoslaskosc.pl [dostęp 2020-05-08].
  2. a b Łukasz Orbitowski laureatem Paszportów „Polityki” w kategorii Literatura. polityka.pl. [dostęp 2016-01-13].
  3. Nagroda Nike 2016 – nominacje. Oto 20 książek roku. [online], wyborcza.pl [dostęp 2016-05-19].
  4. Nagroda Literacka Gdynia 2016 – nominacje [online], nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2016-05-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-05-25].
  5. Łukasz Orbitowski poprowadzi program w TVP Kultura. Pokaże „dezerterów” kultury. wyborcza.pl. [dostęp 2016-03-11].
  6. Felietony Łukasza Orbitowskiego w Onecie - Książki [online], onet.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  7. Tekst Łukasza Orbitowskiego nie pojawił się w Onecie. Węglarczyk: Był zły - Press.pl - najnowsze informacje z branży medialnej, marketingowej, reklamowej i public relations [online], press.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  8. Łukasz Orbitowski odchodzi z Onetu. Powodem wypowiedź szefa portalu - Press.pl - najnowsze informacje z branży medialnej, marketingowej, reklamowej i public relations [online], press.pl [dostęp 2024-04-26] (pol.).
  9. Jestem nierozsądnym człowiekiem. Rozmowa z filozofem i pisarzem Łukaszem Orbitowskim.
  10. O mnie. Łukasz Orbitowski. orbitowski.pl. [dostęp 2014-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  11. O mnie. Łukasz Orbitowski. orbitowski.pl. [dostęp 2015-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-17)].
  12. Emilia Padoł: Łukasz Orbitowski: jestem bezbożnikiem, ale chciałem napisać o Domańskim z miłością. Onet.pl, 26 lutego 2020. [dostęp 2020-05-20].
  13. Zajdle 2017 rozdane!. paradoks.net.pl. [dostęp 2017-08-27].
  14. Zwycięzcy Identyfikatorów Pyrkonu 2014.
  15. a b c Laureaci nagrodzony Żuławskiego. nagroda-zulawskiego.pl. [dostęp 2015-06-21].
  16. redakcja: Nominowany. Łukasz Orbitowski. polityka.pl, 3 grudnia 2013. [dostęp 2015-06-20].
  17. Marcin Zwierzchowski. Zagubieni chłopcy. „Nowa Fantastyka”. 04 (355) 2012, s. 68. red. nacz. Jakub Winiarski. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0867-132X. 
  18. Informacje o antologii Księga Wojny na stronie Agencji Wydawniczej Runa. [dostęp 2020-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  19. Balladyna, Poznań: Filia, 2019, s. 434, ISBN 978-83-8075-693-9.

Bibliografia

edytuj
  • Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobibliograficzny. Tom 2, wyd. IBL PAN, Warszawa 2014

Linki zewnętrzne

edytuj